28/03/2024

Άστεγοι: Εικόνες που δεν αντέχουμε να βλέπουμε αλλά είναι η πραγματικότητα μας

Άστεγοι: Εικόνες που δεν αντέχουμε

Σπίτι είναι όπου είναι η καρδιά. Η Αθήνα έχει γεμίσει από «καρδιές», έχει γεμίσει από πρόχειρα καταλύματα, που είναι τα σπίτια των αστέγων. Καρδιές, σαν ανοιχτή πληγή. Που γεμίζουν δηλητήριο την καθημερινότητα μας. 

Δεν αντέχουμε να βλέπουμε τους άστεγους, όπως δεν αντέχουμε να αντικρίζουμε τους ζητιάνους. 

Κοιτάμε χωρίς να  βλέπουμε τις ιστορίες πίσω από κάθε ανήμπορο που έχει κάνει σπίτι του γωνιές της πόλης. 

Η μοναξιά είναι το χειρότερο δηλητήριο που κατακλύζει αυτή την πόλη, όλους μας. Γι’ αυτό δεν αντέχουμε τους παρίες της διπλανής πόρτας.

 Μένω στο Παλιό Φάληρο, μια πρώην μεγαλοαστική περιοχή που σήμερα έχει στο κέντρο της τουλάχιστον πέντε άστεγους. 
Είχε κι όταν ήμουν παιδί έναν δύο, που έβρισκαν – τότε – καταφύγιο σε ένα παράπηγμα στον Μπάτη, την παραλία μας. Όλοι τους ξέραμε. Οι γονείς κι οι γιαγάδες μας πότε-πότε τους έδιναν κάτι, ένα χαρτζιλίκι όταν άφηναν την παραλία και ζητιάνευαν στην Παναγίτσα. 
Σήμερα το Παλιό Φάληρο είναι μια μεσοαστική περιοχή, που όπως όλες οι γειτονιές της Ελλάδας έχει άνεργους, έχει απλήρωτους εργαζόμενους, απολυμένους, φαληρισμένους επιχειρηματίες.
Μιλάω για το Φάληρο, τη γειτονιά μου, για να δείξω ότι οι άστεγοι δεν είναι «προνόμιο» του κέντρου της  πόλης. 
Άστεγοι: Εικόνες που δεν αντέχουμε
Οι άστεγοι είναι το δηλητήριο που μας ταΐζει η πόλη που ζούμε και που αρνούμαστε να το πιούμε, αποφεύγοντάς τους . 
Δεν ζητιανεύουν όλοι οι άστεγοι, ούτε όλοι τους είναι νεόπτωχα θύματα της αδυσώπητης κρίσης που μαστίζει την Ελλάδα – και που φοβάμαι θα αργήσει πολύ να γιατρευτεί. 
Οι άστεγοι είναι σίγουρα άνθρωποι βυθισμένοι στην απόλυτη μοναξιά. Με προβλήματα που βαραίνουν την ψυχή τους περισσότερο από την όποια ανέχεια έχουν υποστεί. Είναι άνθρωποι που δεν είναι εύκολο να προσεγγίσεις. Είναι άνθρωποι που χρειάζονται βοήθεια, αλλά όχι την ευκολία της ελεημοσύνης ή απλώς της λύπησης. 
Δεν είναι «στιγμιότυπα» για το Instagram – κι ας το έχω κάνει το «αμάρτημα». Είναι ψυχές βασανισμένες που θα μπορούσαν να ξαναγυρίσουν στην «κανονικότητα» αλλά μόνο αν μπορέσει κάποιος να τους πείσει ότι μπορούν να το κάνουν. 
Κυκλοφορώ, μου αρέσει πολύ να κυκλοφορώ στο κέντρο της πόλης. Η Αθήνα έχει μια ιδιαίτερη γοητεία. Κάθε βήμα είναι σαν να βυθίζεσαι την πιο δυνατή κυκλοθυμία: η ομορφιά, η απογοήτευση, η εγκατάλειψη, ο πλούτος, η φτώχεια, το κέφι, η ραθυμία, η ακεφιά είναι παντού. Εναλλάσσονται όπως γυρίζει το μάτι. Κι όλα αυτά στη σκιά της αρχαίας απόλυτης ομορφιάς και αρμονίας. Η Ακρόπολη έχει χτιστεί για φαίνεται από παντού στην Αθήνα.
Οι άστεγοι της πόλης έχουν πληθύνει. Η πληγή στην πόλη μεγαλώνει.
Μην με παρεξηγείστε! Δεν αναφέρομαι στην «πληγή»  ως κάτι που μου χαλάει την ομορφιά ή το κέφι και πρέπει να εξαφανιστεί. 
Δεν είναι λύση να «τους μαζέψει κάποιος» όπως θα υποστήριζε ένας φασίστας. 
Είναι εύκολο να κάνουμε τον δικαστή, τον ειδικό και να μοιράζουμε απλόχερα λύσεις. 
Δεν νομίζω ότι μπορώ να το κάνω, αν και δημοσιογράφος… (ξέρεις πολλοί από το σινάφι μου είναι πανεπιστήμονες).
Άστεγοι: Εικόνες που δεν αντέχουμε
Λέω στον εαυτό μου: μη συνηθίζεις. Να εκπλήσσεσαι. Δεν είναι φυσιολογικό αυτό που ζεις. Δεν είναι που να πάρει! 
Ναι, τους έχω δείξει και στα παιδιά μου. «Για να δείτε ότι υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που δεν είναι τυχεροί στη ζωή, κι έχουν πολύ σοβαρά προβλήματα για να φτάσουν στο σημείο να κοιμούνται στον δρόμο»
Δεν ξέρω αν έκανα καλά, αλλά το έκανα. 

Σπίτι είναι όπου είναι η καρδιά, λένε οι αγγλοσάξωνες. Δεν μπορώ όμως να δεχτώ αυτό που βλέπω. Δεν μπορεί κανείς να διαλέξει να ζει και να κάνει «εστία» μια γωνιά, ή μια κόγχη, ή ένα πλατύσκαλο, ή μια είσοδο κλειστού μαγαζιού. Κάτι τον ώθησε. Δεν είναι επιλογή ελεύθερου ανθρώπου. Είναι επιλογή ανάγκης. Ένας «εχθρός» ωθεί τους άστεγους. Και φοβάμαι ότι ο «εσωτερικός» είναι πολύ πιο δυνατός από τους εξωγενείς «εχθρούς» της εποχής μας. 

Γιάννης Καφάτος
Άστεγοι: Εικόνες που δεν αντέχουμε
ΥΓ Οι φωτογραφίες είναι από την οδό Μπενάκη, στα Εξάρχεια. Αυτό το «σπιτικό» είναι η αφορμή για τις σκέψεις που διατύπωσα παραπάνω. Οι λεπτομέρειες: το πορτοκάλι, ο πάνινος κούκλος- σκύλος. Αυτές μου έσκισαν την καρδιά περισσότερο από κάθε άλλη φορά που έχω αντικρύσει τέτοια εικόνα.

mm
About Γιάννης Καφάτος 2242 Articles
Γιάννης Καφάτος, Μπαμπάς, δημοσιογράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός, tattoer, T-shirt maker, dj, και ποιος ξέρει τι άλλο (ακόμη). Σπούδασε πολιτικές επιστήμες πήρε όμως πτυχίο από το ΡΟΔΟΝ και άλλα συναυλιακά "ιδρύματα". Ταξιδεύει λιγότερο από όσο θα ήθελε.

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*