Alex Lahey: Όλοι έχουμε ευθύνη για έναν κόσμο

O Θοδωρής Σουρβίνος κάθε μήνα μας συστήνει μέσα από μια μικρή συνέντεύξη, τον πιο καλό νέο καλλιτέχνη για τον μήνα, που μόλις έχει τελειώσει.

Νέα καλλιτέχνις για το μήνα Φεβρουάριο του 2017, είναι η νεαρή Αυστραλέζα indie rock τραγουδοποιός Alex Lahey.

• Πότε άρχισες αυτό το project ?

Αυτό το project άρχισε πριν 2 χρόνια, αλλά γράφω τραγούδια και παίζω μουσική, σχεδόν όλη μου τη ζωή.

• Πως θα περιέγραφες τη μουσική σου?

Προσωπικές rock μη-μπαλάντες.

• Γιατί πιστεύεις πως πρέπει ο κόσμος να ακούσει τη μουσική σου?

Δεν πιστεύεω πως κάποιους θα έπρεπε να νοιώσει πως ΠΡΕΠΕΙ ν’ακούσει τη μουσική μου, αλλά είναι απόλυτα καλοδεχούμενοι να πάρουν μια γεύση από αυτά τα τραγούδια που γράφω στο δωμάτιο μου και ηχογραφώ στη Μελβούρνη.

• Ποιές είναι οι βασικές μουσικές σου επιρροές?

Η μουσική μου εκπαίδευση είναι από το χώρο της jazz, οπότε είναι κυρίως μουσική από big bands, αλλά και κιθαριστική rock/pop, power μπαλάντες, folk σε drop D κούρδισμα, το soundtrack της πρώτης season, της σειράς The OC και πολλά συγκροτήματα φίλων μου.

• Έχεις αλλάξει τον τρόπο εργασίας σου, από την πρώτη εποχή που άρχισες?

Ναι απόλυτα. Είμαι πάντα ανοικτή στο να εξερευνώ νέους τρόπους εργασίας. Προς το παρόν, αρχίζω να μπαίνω πιο πολύ στη δουλειά με plug ins στον υπολογιστή μου, και να δημιουργώ νέους ήχους και τόνους στην κιθάρα μου, που μορφοποιούν τον τρόπο γραφής μου.

• Μένεις ακόμα στην πόλη σου.

Βέβαια και μένω στην αγαπημένη μου Μελβούρνη.

• Υπάρχει μια συμβουλή που μπορείς να μοιραστείς με άλλους νεαρούς μουσικούς?

Πάντα να πιστεύεις σ’αυτό που κάνεις και να δουλεύεις πολύ πάνω σ’αυτό, όσο καιρό κι αν πάρει, για να δεις τ’αποτελέσματα που έχουν σημασία για σένα.

• Ποιοί είναι οι αγαπημένοι σου σύγχρονοι μουσικοί?

Η Mitski, η MUNA, οι The Big Moon, η Marika Hackman, οι Middle Kids, η Gordi, η Julia Jacklin, η Sharon Van Etten, οι Foxygen, η Ali Barter, οι Bleachers, οι Ceres, οι Luca Brasi και πάντα ο Bruce Springsteen.

• Παρακολουθείς κάποια άλλη μορφή τέχνης? Είδες κάτι ενδιαφερόν πρόσφατα?

Πριν λίγο καιρό πήγα σε μια έκθεση του David Hockney στην Εθνική Πινακοθήκη της Victoria, που ήταν εξαιρετική. Αυτή την εποχή είναι γνωστό πως ο Hokney δημιουργεί απίστευτα έργα σ’ένα iPAD, αλλά στην έκθεση παρουσίασε μια μεγάλη σειρά από ακρυλικά πορτραίτα, σε μια πολύ μακριά αίθουσα, που έμοιαζε ατελείωτη. Σε βεβαιώνω πως πέρασα αρκετή ώρα με κάθε ένα απ’αυτά.

• Αγαπημένο μέρος (και κοινό) που έχεις παίξει, μέχρι στιγμής?

Το Δουβλίνο. Ποτέ δεν έχω ξανασυναντήσει πιο θορυβώδες σύνολο ανθρώπων. Απίστευτοι. Αλλά και η Μελβούρνη θα είναι πάντα η τοπική μου extravaganza.

• Τι πιστεύεις για τη σύγχρονη παγκόσμια κατάσταση? Ποιά είναι η απήχηση στην Αυστραλία? Πως νοιώθεις για το μέλλον?

Αυτή είναι άνετα η πιο μεγάλη ερώτηση που μου έχουν κάνει σε συνέντευξη.

Πιστεύω πως η παγκόσμια κατάσταση αυτή τη στιγμή είναι ρευστή- υπάρχουν αρκετά άκρα σε δράση κάποια από τα οποία δεν είναι ιδιαίτερα ευνοικά, για ένα καλύτερο κόσμο, αλλά μάλλον τον κινούν σε αντίθετη κατεύθνση.

Αλλά νοιώθω θετικά για το μέλλον. Ένα πράγμα που πρόσφατα συνειδητοποίησα είναι πως δεν θέλει πολλά, για να πραγματοποιήσεις μια θετική αλλαγή και όλοι έχουμε την ευθύνη, να δημιουργήσουμε κάποια αλλαγή, που προάγει έναν πιο ανοιχτό κόσμο, με περισσότερη αποδοχή.

Προσπαθώ να κάνω και γω το λίγο που μπορώ μέσα από τη μουσική και τους «χώρους» που δημιουργώ με τις συναυλίες μου. Για παράδειγμα, χρειάζεται μόνο ένα e mail σ’έναν promoter και ένα club για να ζητήσεις στις συναυλίες σου, οι τουαλέτες να μην έχουν διαχωρισμό φύλλου.

Κάτι τόσο λίγο όπως αυτό, μπορεί να δώσει το έναυσμα για μεγαλύτερη ένταξη των περιθωριοποιημένων ατόμων μιας κοινότητας, και έτσι να οδηγήσει σε ασφαλέστερους «χώρους» για όλους.