
Είναι μαυροάσπροι οι μοναχικοί άνθρωποι όπως και η άδεια πόλη;
Η νέα κατάσταση στις πόλεις μας λόγω της πανδημίας και των περιοριστικών μέτρων που μας έχουν επιβληθεί, με έναν τρόπο μας κάνει όλους μοναχικούς.
Κυκλοφορούμε μόνοι μας, χωρίς να μπορούμε να αγκαλιάσουμε έναν γνωστό που θα συναντήσουμε στο δρόμο.
Και πριν μόνοι μας κυκλοφορούσαμε, τώρα που το σκέφτομαι. Τότε όμως, προ μέτρων, υπήρχαν πολλές περιφερόμενες μοναξιές που δεν τρόμαζαν το μάτι. Σήμερα όμως τα πράγματα είναι αλλιώς.
Οι λίγοι άνθρωποι που κυκλοφορούν, ειδικά τα βράδια, τονίζουν την απουσία των υπολοίπων.
Η μοναξιά, ακόμη κι αν την επιζητά κάποιος, είναι άγρια και θέλει γερά κότσια για να την αντέξεις.
Η απουσία του κόσμου μετατρέπει και την πόλη σε έναν μοναχικό οργανισμό.
Σε λίγο τα χριστουγενιάτικα φωτάκια που θα γεμίσουν τις πόλεις, τα σπίτια και πολλά μπαλκόνια θα «θαμπώσουν» λίγο και για λίγο διάστημα την εικόνα της μοναξιάς στην πόλη. Θα μου πεις έτσι δε συμβαίνει κάθε χρόνο;
Φέτος, όλο αυτό το τρομερό 2020 ζούμε όμως πρώτη φορά πολλά πράγματα και το «δεδομένο», το στανταρ έχει γίνει ζητούμενο.
Ας αντέξουμε! Κι ας βοηθάμε και άλλους να αντέχουν!


(με αφορμή μια φωτογραφία)
Γιάννης Καφάτος
Leave a Reply