Η Αγγελική Παπαθεμελή και η Σοφία Κορώνη, έχοντας ως βάση την αναρώτηση «Περί αληθείας και ψεύδους υπό εξωηθική έννοια» του Φρίντριχ Νίτσε, ταξιδεύουν μέσα από τα αφρισμένα «Κύματα» της Βιρτζίνια Γουλφ και ακολουθούν την Αλίκη του Λιούις Κάρολ «Μέσα από τον Καθρέφτη», προς μια «Χώρα των Θαυμάτων» όπου οτιδήποτε μπορεί να συμβεί.
Ο λόγος για την παράσταση με τον αινιγματικό τίτλο «Και θα σφάξουμε το κουνέλι. Η ζωή είναι ωραία. Η ζωή είναι καλή. Θα σφάξουμε το κουνέλι», που παρουσιάζεται στο Bios Tesla main. Οι δυο τους, έχοντας αναλάβει από κοινού τη σύνθεση του κειμένου, τη σκηνοθεσία και την ερμηνεία, ενσαρκώνουν μια σύγχρονη Αλίκη, που μέσα από ένα κυνήγι θησαυρού για ενήλικες αναζητά το νόημα της αλήθειας και της ύπαρξης, χάνοντάς το ταυτόχρονα.
Το έργο ντύνει μουσικά ο Θάνος Ανεστόπουλος από τα Διάφανα Κρίνα, ο οποίος, όπως δηλώνουν και οι πρωταγωνίστριες, παρά την απουσία του, τελικά καταφέρνει να είναι πιο παρών από πότε. «Συνυπάρχουμε εν ζωή και συναντιόμαστε οι άνθρωποι, αλλά το να ανταλλάξουμε ένα καλλιτεχνικό και ψυχικό δημιούργημα είναι αυτό που μας καθιστά λίγο αθάνατους. Και αυτό είναι κάτι που κάναμε εμείς με συνοδοιπόρο τον Θάνο», λέει χαρακτηριστικά η Σοφία Κορώνη.
Η Αγγελική Παπαθεμελή και η Σοφία Κορώνη μιλούν στο Τexnes-plus για τις ιδέες και τα κρυφά νοήματα που οδήγησαν στη δημιουργία αυτής της παράστασης, για το θάνατο και τον έρωτα, για τη χρονιά που πέρασε, αλλά και γι’ αυτή που ήρθε.
Η παράσταση παίχτηκε και πέρυσι με επιτυχία. Πώς είναι να ξαναπιάνεις το ίδιο έργο; Ανακαλύπτεις νέα πράγματα;
Σοφία Κορώνη: Είναι η τρίτη φορά που το ξαναπιάνουμε από την αρχή, γιατί είχαμε την τύχη να κάνουμε μια επανάληψη το καλοκαίρι, πρώτα για τα Αισχύλεια και μετά για τα Δημήτρια. Κάθε φορά λοιπόν εμβαθύνουμε περισσότερο, αποφασίζουμε για πράγματα και αναθεωρούμε ίσως επιμέρους πράγματα που θέλουμε να αλλάξουμε. Νομίζω πως το κυριότερο είναι ότι κατανοούμε ακόμα περισσότερο και βαθύτερα αυτό που φτιάξαμε εμείς οι ίδιες.
Διαβάστε ολόκληρη στη συνέντευξη στο Τέχνες-Plus
Leave a Reply