Πάντα κάπου στη μαυρίλα, τη σαπίλα και την ενοχή υπάρχει κάτι που λάμπει!

• Το μεγαλύτερο μάθημα παίρνουμε αυτές τις μέρες, τις μαύρες, τι γεμάτες θρήνο για τους νεκρούς.
• (καλά υπάρχουν και τα κροκοδείλια δάκρυα. Αυτά χύνονται σε κάθε ευκαιρία που θα βρεθεί υπέρ …ανακουφίσεως πολιτικών και δημοσιο-καφρικών εγωισμών)
• Λάμπρυνε την μαυρίλα η αλληλεγγύη του κόσμου για τα θύματα της τραγωδίας.

 

• Όλα τα κοινωνικά δίκτυα από τις χαβαλοσέλφι έγιναν μεμιάς η πιο γρήγορη ενημέρωση για τις ανάγκες των πληγέντων.

• Ο κόσμος άφησε τα σελφοκόνταρα και τις παραλίες, άφησε προσωπικά και τα γκομενικά του κι έτρεξε να βοηθήσει.

• «Παρών» από χιλιάδες ανώνυμους ανθρώπους που από «αδιάφοροι μπροστά στα πληκτρολόγιά τους» εφτιαξαν μια ανθρώπινη αλυσίδα προστασίας και φροντίδας για τους πληγέντες.

 

• Μακριά από τυπικές οργανώσεις, κόμματα ή συλλογικότητες. (αυτό δείχνει ότι κάποια κομμάτια από τα προαναφερθέντα κάπου πάσχουν)

• Ό,τι είχε ο καθένας σπίτι, ό,τι μπορούσε έτρεξε να το πάει στο Μάτι και στη Ραφήνα.

• Εντάξει μερικοί την έκαναν την πατατιά τους και όπως είδαμε στις φωτογραφίες έστειλαν ρούχα για πίστα στους ανθρώπους που έχασαν τα πάντα, αλλά αυτό είναι ένα «χαριτωμένα» μεμονωμένο περιστατικό.

• Για πότε συντάχθηκαν οι κατάλογοι, για πότε ανανεώνονταν, για πότε γέμιζαν οι αποθήκες και οι χώροι συγκέντρωσης.

• Εθελοντές βρέθηκαν εκεί απλώς να «δώσουν ένα χεράκι»!

• Νέοι όλων των ηλικιών και όλων των εθνοτήτων!

• Χωρίς φωτογραφίες, χωρίς σελφι. Ίδρωσαν και έζησαν τις πρώτες ώρες μετά την τραγωδία με εικόνες που δύσκολα θα φύγουν από το κεφάλι τους.

• Κι αν οι εικόνες ξεθωριάζουν, η μυρωδιά του θανάτου, η καπνιά, το καρβουνίδι που μπαίνει από τα ρουθούνια καρφώνεται στην καρδιά και θέλει χρόνια να χάσει την δύναμή του.

• Κι ας είχαμε κηρύγματα μίσους. Πάντα οι άνθρωποι, αυτοί που είναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ κάνουν τις παραφωνίες να μην ακούγονται. Μένει μόνος ο ήχος από τους λαχανιασμένους εθελοντές που δίνουν το είναι τους για να απαλύνουν τον πόνο του άλλου.

• Κανένας εθελοντής καμία δωρεά δεν θα φέρει πίσω τους νεκρούς, αλλά η παρουσία των έως τώρα αποκαλούμενων «ωχαδερφάκιδων» δίπλα στα θύματα της καταστροφής δίνει τον τόνο της ελπίδας!

• Μου έκαναν εντύπωση κάποιοι επώνυμοι, που λέγονται «Ινφλουένσερς», πληρώνονται δηλαδή για κάθε ανάρτηση που κάνουν στο Instragram ή σε άλλα κοινωνικά δίκτυα. Θετική εντύπωση – οι περισσότεροι από αυτούς.

• Ήταν από τους πρώτους που άρχισαν να κινητοποιούν κόσμο. Χωρίς κέρδος.

• Κάποιοι έδωσαν το παράδειγμα και βρέθηκαν εκεί στα καμένα, όχι για να φωτογραφηθούν αλλά για να βοηθήσουν και να «σηκώσουν» από τον καναπέ όποιον μπορούσαν να επηρεάσουν, ως «επηρεαστές – influencers» που είναι!

• Την ώρα που οι πολιτικοί σφάζονται, ο Ψινάκης αλαλιάζει γιατί έχει ν’ αντιμετωπίσει τη ζωή και μάλιστα την σκληρή της πλευρά, τα media αλληλοκαρφώνονται (αναλόγως ποιον θέλουν να αποθεώσουν ή να καταποντίσουν) οι Πολίτες πήραν σοβαρά το ρόλο τους και έτρεξαν να στηρίξουν την καμένη Πολιτεία.

• Μέσα από τη μαυρίλα των ημερών το παράδειγμα των πολιτών – εθελοντών είναι το μήνυμα που λάμπει.

• Προσπαθώ να κρατήσω αυτό ως εικόνα – για ν’ αντέξω την τραγωδία.

• Οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι που χρησιμοποίησαν την τεχνολογία και τα «μπλιμπλίκια», που λένε κάποιοι τα έξυπνά μας κινητά, είναι η ελπίδα που λάμπει.

• Το σκοτάδι μπορούμε να το νικήσουμε φωτίζοντάς το. Κι οι χιλιάδες πολίτες που στέκονται δίπλα στα θύματα κάθε τραγωδίας αυτό έκαναν!

Γιάννης Καφάτος