28/03/2024

Είδα Τη «Λάμψη Μιας Ασήμαντης Νύχτας» Σε Σκηνοθεσία Ελένης Σκότη


Η Ομάδα Νάμα ανεβάζει, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, το έργο «Η λάμψη μιας ασήμαντης νύχτας» του Ιρλανδού συγγραφέα Κόνορ Μακφέρσον κι έτσι έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε ένα ακόμη έργο του, μετά τον «Φάρο», που σκηνοθετήθηκε από τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη στο Θέατρο Αθηνών.

Ο θεατής μπορεί, πολύ εύκολα, να εντοπίσει αρκετές ομοιότητες ανάμεσα στα δύο κείμενα, τα οποία, φέτος, συστήνονται στο αθηναϊκό κοινό μέσα από δύο εξαιρετικές παραστάσεις.

Ο «Ιρλανδός Τσέχοφ», όπως συνηθίζουν να αποκαλούν τον συγγραφέα οι Άγγλοι γείτονές του, τοποθετεί στο επίκεντρο του έργου του τα αδιέξοδα του μέσου Ιρλανδού, ο οποίος προσπαθεί να επιβιώσει ζώντας μέσα σ’ ένα σάπιο σύστημα καταναλώνοντας πολύ αλκοόλ και κάνοντας κι άλλες καταχρήσεις, χωρίς οικογενειακή θαλπωρή, χωρίς σταθερή επαγγελματική σχέση και σε άθλια οικονομική κατάσταση.

Στα έργα του εντοπίζουμε, σχεδόν πάντα, και κάποιον ήρωα με αναπηρία (στον «Φάρο» ο Ρίτσαρντ είναι τυφλός, στη «Λάμψη μιας ασήμαντης νύχτας» ο Ντοκ είναι νοητικά καθυστερημένος). Επιπλέον, οι ήρωες του λειτουργούν σαν το ζωικό βασίλειο, σαν μια τροφική αλυσίδα απέναντί στο πιο δυνατό ζώο. Πάντα υπάρχει κάποιος, ο οποίος νομίζει ότι ο άλλος είναι πιο ισχυρός. Έτσι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος, καθώς ο ένας ζηλεύει τον άλλον, κυριεύεται από ενοχές, και πνίγεται από τη σχέση αυτή, κανείς, όμως, δεν μπορεί να ξεφύγει. Ήρωες, οι οποίοι εθελοτυφλούν στη μιζέρια τους, οι οποίοι βλέπουν το δέντρο, αλλά χάνουν το δάσος. Σας θυμίζουν κάτι;

διαβάστε όλο το άρθρο στο texnes-plus.gr


Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*