28/03/2024

Είδα Το «Κορίτσι Που Πέφτει, Πέφτει, Πέφτει» σε σκηνοθεσία Λίλο Μπάουρ στο REX

Είδα Το «Κορίτσι Που Πέφτει, Πέφτει, Πέφτει» σε σκηνοθεσία Λίλο Μπάουρ στο REX

«Τι υπέροχο, αυτοί οι άνθρωποι με θεωρούν πραγματικά ξεχωριστή!»

 

Ένα κορίτσι πέφτει, πέφτει, πέφτει…Αυτό το κορίτσι είναι η δεκαεννιάχρονη Μάρτα (Αναστασία Κονίδη)που ένα βράδυ τα πνευμόνια της φουσκώνουν από τις υποσχέσεις της φωτεινής και πανέμορφης πόλης και αρχίζει ένα μεγάλο ταξίδι αιωρούμενη από έναν ουρανοξύστη. Στους ορόφους του, θα δούμε και θα ακούσουμε όσα εκείνη δεν θα προλάβει, γιατί ο χρόνος είναι λίγος και οι στάσεις απαγορευμένες.

 
Ο  Ιταλός δημοσιογράφος, λογοτέχνης και ζωγράφος, Ντίνο Μπουτζάτι (1906-1972) του οποίου τα διηγήματα δραματοποιήθηκαν γι’ αυτή την παράσταση από τον Κώστα Φιλίππογλου και την ίδια τη σκηνοθέτη, είχε ως σημείο αναφοράς του τον Κάφκα. Έτσι, αν και «παραμυθάς», στερείται μιας αίσθησης ρεαλισμού, απέχει από την πραγματικότητα, χωρίς ελπίδα φυγής, όπως και ο Κάφκα. Τα κείμενά του έχουν μια ατμόσφαιρα μαγείας, ίσως αναγκαία για την ψυχοσύνθεσή του μετά από όσα φρικιαστικά βίωσε ως ανταποκριτής στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, παράλληλα όμως υπάρχει μια αμφιβολία για το τι είναι πραγματικό και τι παραίσθηση. Τι στα αλήθεια βιώνει ο ήρωας και τι ονειρεύεται. 
 
Αυτά τα στοιχεία του συγγραφέα νομίζω πως αναδείχθηκαν εξαιρετικά σε μια εμπνευσμένη παράσταση, τρυφερή, ευαίσθητη, με χιούμορ και με άποψη που η Λίλο Μπάουρ σκηνοθέτησε με βάση τη σωματικότητα επιτυγχάνοντας υπέροχες σκηνές που στην ανάμνησή τους ένα μειδίαμα έρχεται στα χείλη.   
 
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ζαν Λεκόκ που ξεκίνησε την μέθοδο του Θεάτρου Complicité στη Γαλλία δούλευε ως δάσκαλος σε κέντρο αποκατάστασης αθλητών και ενδιαφερόταν για το σώμα και την αποκατάστασή του. Ενώ ο Μοσέ Φελντεκράινς, άλλο σημαντικό μέλος του Θεάτρου, είχε ο ίδιος τραυματιστεί και παρατήρησε τον τρόπο με τον οποίο δουλεύουν οι μύες αλλά και πως το μυαλό και η μνήμη των κινήσεων του σώματος μπορούν να κάνουν τα μέλη να δουλέψουν ξανά. Το σώμα και οι λειτουργίες του λοιπόν αποτελούν το βασικό εργαλείο γι’ αυτή τη μέθοδο, σε σημείο που οι άνθρωποι έρχονται σε επικοινωνία, χωρίς λόγια, μόνο με τη σωματικότητά τους. Έτσι η γλώσσα του σώματος γίνεται μια διεθνής γλώσσα. Ίσως γι’ αυτό και η Λίλο Μπάουρ για χρόνια συνεργάτης της ομάδας κατάφερε να επικοινωνήσει τόσο ουσιαστικά με τους Έλληνες ηθοποιούς – Μαρία Καλλιμάνη, Κώστα Φιλίππογλου, Γιώργο Συμεωνίδη, Εριφύλη Στεφανίδου, Καλλιρρόη Μυριαγκού, Τάσο Δημητρόπουλο, Εύα Οικονόμου-Βαμβακά, Θάνο Λέκκα, Αναστασία-Ραφαέλα Κονίδη και Χριστίνα Χειλά-Φαμέλη.

Διαβάστε ολόκληρη την κριτική-παρουσιάση στο Τέχνες-Plus


Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*