Ηδονοβλεψίες μιας ζωής που θέλουμε και δεν έχουμε

Η εποχή της εικόνας. Κοιτάμε, βλέπουμε, παρακολουθούμε και μας παρακολουθούν.
Σκυμμένοι σε ένα κινητό, μια οθόνη. Σαν υποταγή δε μοιάζει;

Ζούμε τη ζωή μας κοιτώντας τις ζωές των άλλων.

Ένας εαυτός που κοιτά, κοιτιέται και τροφοδοτείται από αυτή τη διαδικασία.

Και πάντα υπό παρακολούθηση.

Εικόνα.

Είμαστε «λαγωνικά» και «κυνηγημένοι».

Παραδομένοι σε μια ατέρμονη θέαση.

Αλλάζουμε άραγε αναλόγως με αυτά που βλέπουμε;
Νιώθουμε ότι παρακολουθούμαστε και πάλι αλλάζουμε αναλόγως την ένταση της παρακολούθησης;

Ηδονοβλεψίες μιας ζωής που θέλουμε και δεν έχουμε.

(με αφορμή μια διαδρομή στο μετρό, Οκτώβριος 2020)

Γιάννης Καφάτος