Ο Κώστας Ευαγγελάτος είναι μια ξεχωριστή περίπτωση. Ζωγράφος εικαστικός λογοτέχνης και θεωρητικός της σύγχρονης τέχνης. Φίλος εδώ και δεκαετίες,  προσωπικότητα με άμεση σχέση αλλά και επιρροές από τα 80’s, τολμηρός, αποκαλυπτικός, άνθρωπος που έχει να πει πολλά. Είναι από τους λίγους που γνώρισαν και έζησαν από κοντά τον κορυφαίο συγγραφέα Ηλία Πετρόπουλο στο Παρίσι, έχει έντονη σχέση με τη μουσική, θυμάται το στίγμα της παράστασης- performance του στη Νέα Υόρκη με θέμα τους Beatles και τον John Lennon και σήμερα μέσα από μια αποκλειστική εξομολόγηση τα λέει όλα.

Φέτος όπως λέει αποφάσισε να κάνει ρεκόρ εμφανίσεων. Παρουσίασε  στην Αθήνα τα εικαστικά μικρογραφήματα του, όπως τα ονομάζει χαρακτηριστικά, από τις σειρές “παράκτια ευρήματα”, “αλίκτυπες μορφές” και « Ιδεογραφικά αγγεία» στα Art Weekends και στα Μαρτιάτικα Σάββατα Τέχνης στο χώρο του Art Studio Est-La Chambre. Μετά την αναδρομική έκθεση έργων του στο Espace Jano του Centre de Sevres στο Παρίσι συμμετέχει μέχρι και τον Μάιο στην ομαδική εικαστική έκθεση της Galerie d’ art Loc-Art-Paris με 6 πρόσφατες ζωγραφικές συνθέσεις του. Στις 28 Μαρτίου  συμμετέχει σε μεγάλη έκθεση στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών, με θέμα «Ολυμπία, Το μονοπάτι της Εκεχειρίας» και στις 30 Μαρτίου θα διαβάσει ποιήματα από τη νέα ποιητική συλλογή του «Ερμητικές Λαμπίδες» , εκδόσεις « Άπαρσις»  στο Polis Art Café.

«Είναι γεγονός ότι φέτος κάνω ρεκόρ εμφανίσεων, τόσο στο εικαστικό όσο και στο λογοτεχνικό πεδίο. Οι πολλαπλές μου παρουσίες προκύπτουν από προτάσεις στις οποίες πρέπει επαγγελματικά να ανταποκριθώ με τον καλύτερο τρόπο. Δεν σας κρύβω ότι οι εκθέσεις έργων μου στο εξωτερικό αποτελούν τεράστια εμπειρία»

Λάτρης του Lennon.

Άνθρωπος με έντονη σχέση με τη μουσική είχε κάνει  performance στις ΗΠΑ με θέμα τους Beatles, τον John Lennon και το γυμνό.

«Μεγάλωσα στο Αργοστόλι με έργα κλασικής μουσικής και ιδιαίτερα με όπερα. Στην πορεία αγάπησα ιδιαίτερα την τζάζ και συνδέθηκα με την ροκ μουσική σε όλες τις εκδοχές της. Μου αρέσουν πολλά έργα πειραματικής μουσικής αλλά ομολογώ ότι είμαι λάτρης του John Lennon. Διαλαλώ ανέκαθεν με κάθε τρόπο το «κάντε έρωτα, όχι πόλεμο» και τα μηνύματα που περνάω μέσα από τα έργα μου, πίνακες και κείμενα, είναι αντίστοιχα. Πολλά έργα μου, ιδιαίτερα οι ζωντανές παραστάσεις μου έχουν κοινωνική διάσταση και ιδεολογικές προεκτάσεις. Όπως το «Μνημείο για τους νέους που πέθαναν… .» που φιλοξενήθηκε στη gallery Dada στην Αθήνα ήταν αφιερωμένο στα πρώτα θύματα του aids αλλά και το «Αντιπολεμικό μνημείο» που έκανα στις παλιές φυλακές της Γλασκόβης και επηρέασαν πολλούς. Ενδεικτικά αναφέρω με συγκίνηση την ζωντανή εικαστική παράσταση μπροστά στο κτίριο Ντακότα, όπου έζησε και δολοφονήθηκε ο John Lennon στο Μανχάταν.

«Έμαθα πολλά για το συγκρότημα και ειδικά για τον John Lennon από την αγγλίδα μάνατζερ Wendy Hanson. Είχε δουλέψει δίπλα στον μεγάλο σκηνοθέτη Luchino Visconti και στον συνθέτη Gian Carlo Menotti, ενώ υπήρξε και προσωπική βοηθός του θρυλικού μάνατζερ των Beatles του Brian Samuel Epstein. Μου έχει περιγράψει με απίστευτα σχόλια την περίοδο δημιουργίας του θρυλικού άλμπουμ Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band των Beatles το οποίο θεωρούσε αξεπέραστο αλλά και για τη χρονιά που το συγκρότημα έφθασε θριαμβευτικά στην Αμερική.  «Τότε που κοντέψαμε να ποδοπατηθούμε από τα πλήθη» μου έλεγε χαρακτηριστικά. Μου είχε μιλήσει με πολύ επαινετικά λόγια για τον John Lennon, ενώ δεν έκρυβε πόσο μισούσε την Yoko Ono… Μετά τη μοιραία διάλυση της μπάντας επαφές διατηρούσε μόνο με τον Paul Mc Cartney».

Με τον Πετρόπουλο στο Παρίσι.

Ο Ευαγγελάτος είναι από τους λίγους Έλληνες που γνώρισαν και έζησαν από κοντά τον κορυφαίο συγγραφέα  Ηλία Πετρόπουλο. Μια γνωριμία που τον έχει επηρεάσει όπως λέει έντονα.

«Από το 1988 που έγινε η πρώτη έκθεση μου στη Γαλλία μέχρι τον θάνατο του , με τον Ηλία Πετρόπουλο μας ένωνε μια αυθόρμητη ευγενική και βαθιά φιλία. Οι συναντήσεις και οι πολύωρες συζητήσεις μας γίνονταν συνήθως στο γραφείο – σπίτι του στο Παρίσι που ήταν μια ανάσα από το Πάνθεον. Ομολογώ ότι με πλούτισαν διανοητικά οι συζητήσεις αυτές και με έκαναν να αναθεωρήσω πολλά από αυτά που νόμιζα σπουδαία στη νεοελληνική μικροαστική κοινωνία. Ιδιαίτερα τα καυστικά και χαριτωμένα του σχόλια για «δήθεν» πρωταγωνιστές της κουλτούρας μας ήταν μοναδικοί θησαυροί όπως βέβαια και η αλληλογραφία μας. Ο Πετρόπουλος έχει συμπεριλάβει σε εκδόσεις του τολμηρά ποιήματα και ζωγραφιές μου. Ήταν ένας αλλιώτικος άνθρωπος. Μικρή απόδειξη αποτελεί το γεγονός ότι οι στάχτες του διασκορπίστηκαν σύμφωνα με την επιθυμία του στον γαλλικό υπόνομο. Ήταν ένας μεγάλος που ακολούθησε ένα μοναχικό δρόμο μακριά από τον πουριτανισμό και τον στείρο ακαδημαϊσμό».

Δεν μασάει τα λόγια του.

Άνθρωπος που δεν μασάει τα λόγια του ο Κώστας αποκαλύπτει τα πιστεύω του αλλά και τον μεγάλο θαυμασμό του για τον Πλάτωνα.

«Είμαι οπαδός και εκφραστής μέσω των έργων μου της πλατωνικής φιλοσοφίας. Ένα από τα βασικά ευαγγέλια της φιλοσοφίας αυτής είναι το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα που αναφέρεται κυρίως στο μεγάλο θέμα του έρωτα, των δυνάμεων και της δημιουργικής πνοής που χαρίζει στους ανθρώπους. Ο Χριστιανισμός έχει πάρει πολλά στοιχεία της πλατωνικής θεωρίας αλλά και των νεοπλατωνικών φιλοσόφων όπως είναι ο Πλωτίνος. Αν το αναλύσει δε κάποιος περισσότερο θα δει  ότι τα στοιχεία αυτά βρίσκονται εκεί όπου η πάλη μεταξύ σώματος και πνεύματος αναλύεται και προσεγγίζεται φιλοσοφικά με ύψιστες αισθητικές και ιδεαλιστικής υφής  θεωρήσεις που στηρίζονται στο ανθρώπινο βίωμα. Πιστεύω ότι η ίδια η ζωή μας είναι ένα φαινομενικό σύμπαν συμβάντων, όπου το θεϊκό αίσθημα της αγάπης, σε συνδυασμό με την καθημερινή αναζήτηση της γνώσης, μπορεί να δώσει ισορροπία και ευτυχία στους ανθρώπους».

Γνωρίζει τον παλμό της αγοράς και περιγράφει τη σχέση του Έλληνα με την τέχνη.
«Οι σύγχρονοι Έλληνες δεν έχουν εξοικειωθεί με την αισθητική παιδεία των άλλων ευρωπαϊκών λαών. Ειδικά σε εικαστικά θέματα οι Έλληνες έχουν μεγάλη σύγχυση και παρακολουθούν τη διεθνή κατάσταση χωρίς ουσιαστική δυναμική.»

Στην απορία ποιός είναι ο τρόπος ζωής του λέει ότι χαρακτηρίζεται από ευχάριστες συνήθειες που εξακολουθούν παρά τη μεγάλη κοινωνικο-οικονομική κρίση .

«Στην Αθήνα το πρόγραμμα έχει ξύπνημα πρωί ή το μεσημέρι, δύο φλιτζάνια γαλλικό καφέ και πλοήγηση στο f/b! Μετά ακολουθεί η πορεία προς το ατελιέ μου όπου καθημερινά ζωγραφίζω και συγγράφω. Οι ελεύθερες ώρες κυλάνε στα Εξάρχεια, στο  Κολωνάκι, στο Μοναστηράκι και στο σπίτι μου στο Παγκράτι με φίλους. Τα βραδινά σε παρουσιάσεις βιβλίων, εγκαίνια εκθέσεων και συχνά στο Θέατρο. Στη Νέα Υόρκη κατανόησα τις ευκαιρίες αλλά και τις παγίδες της κοσμικής ζωής… Αποφεύγω λοιπόν κάθε τι το νεοπλουτικό, και παράλληλα θέλω να συμμετέχω σε πολλά συμβάντα και να τα σατιρίζω σαν Κεφαλονίτης….»

Πολλά έργα του είναι με γυμνό. Αναρωτιέμαι εάν στόχος του είναι η πρόκληση.

«Οι «Σωματογραφίες» μου που ξεκίνησαν αρκετά χρόνια πριν και έχουν εκτεθεί σε πολλά μέρη απαρτίζουν μια συνεχή μελέτη πάνω στο γυμνό σώμα σε όλες τις στάσεις και λειτουργίες του. Για μένα το σώμα συμβολίζει ένα μικρό σύμπαν. Κάποιοι χαρακτήρισαν τα έργα μου αυτά ως προκλητικά, όμως πιστεύω ότι προκλητικές είναι οι παρωπίδες και η σεμνοτυφία για την ίδια μας την ύπαρξη, τις προσωπικές επιλογές και την έμφυτη ροπή μας προς την ελευθερία».

Βασίλης Λούκας