
Έχοντας ως κεντρικό θέμα την ιστορία της Γερμανίας μετά την ήττα του Χίτλερ, το αριστούργημα του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ «Ο γάμος της Μαρίας Μπράουν» διασκευάζεται από τον Γιώργο Σκεύα με πρωταγωνίστρια τη Λένα Παπαληγούρα και έναν εξαιρετικό θίασο επί σκηνής.
Η ηθοποιός, ντυμένη με τα υπέροχα χειροποίητα κοστούμια του Άγγελου Μέντη, φωτογραφίζεται στο Θέατρο Οδού Κυκλάδων – Λευτέρης Βογιατζής και μιλάει στο texnes-plus για τις δυσκολίες της μεταφοράς ενός κινηματογραφικού έργου στο θεατρικό σανίδι, για τις κριτικές θεάτρου, για τις νέες καλλιτεχνικές διαδρομές που ανοίγει η παράσταση και για τον Λευτέρη Βογιατζή.
Την ιστορία της παράστασης τη γνωρίσαμε μέσα από τη θρυλική ταινία του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ. Είναι μεγαλύτερη η δυσκολία όταν οι θεατές έχουν κατά νου και την κινηματογραφική παραγωγή;
Κατ’ αρχάς σίγουρα υπάρχει δυσκολία για τους ίδιους τους δημιουργούς, καθώς η κινηματογραφική εικόνα με έναν τρόπο σε στοιχειώνει. Πρέπει λοιπόν οι συντελεστές της παράστασης να σε βοηθήσουν ώστε να ξεφύγεις από αυτή. Θέλαμε να δημιουργήσουμε τη δική μας Μαρία Μπράουν, τους δικούς μας ήρωες, γενικά να αντιμετωπίσουμε το κείμενο σαν κάτι καινούργιο.
Ο Γιώργος, ως ντετέκτιβ, αναζήτησε λεπτομέρειες στην ίδια την ταινία, καθώς και σε άλλες ταινίες του Φασμπίντερ. Επίσης, ανέτρεξε σε μαρτυρίες της εποχής και προέκυψε εκ νέου ένα θεατρικό κείμενο. Φυσικά βασίζεται εξ ολοκλήρου στην ταινία, όμως υφίστανται και οι απαιτούμενες ελευθερίες.
Όσον αφορά τους θεατές, αρκετοί είναι εκείνοι που έχουν δει την ταινία, αλλά υπάρχουν και πολλοί που δεν την έχουν παρακολουθήσει. Νομίζω πως αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι ότι όσοι δεν την έχουν δει επιθυμούν να τη δουν, ενώ όσοι την έχουν δει μιλάνε για ένα καινούργιο θεατρικό έργο.
Όποιος την έχει παρακολουθήσει πολύ πρόσφατα διαπιστώνει ότι δεν προσπαθήσαμε να αναπαραγάγουμε τον τρόπο παιξίματος των ηθοποιών ή την ατμόσφαιρα της ταινίας. Επιχειρήσαμε να προσφέρουμε στο κοινό κάτι άλλο, εξίσου ταιριαστό, αλλά δικό μας δημιούργημα. Και αυτό το κάναμε διότι θεωρούμε πως είναι διαφορετικό να εκφράζεσαι με ένα μέσο που σου δίνει τη δυνατότητα να διαμορφώσεις μια ολόκληρη πραγματικότητα με όχημα την εικόνα και τους χώρους στους οποίους εκτυλίσσεται η δράση και διαφορετικό να εκφράζεται μέσω του θεάτρου. Στο θέατρο το μοναδικό σου όπλο είναι τα συναισθήματα που μεταδίδουν οι ηθοποιοί, ενώ ο χώρος όσο και να αλλάξει παραμένει κατά βάση ίδιος.
Είχες δει την ταινία; Σε επηρέασε ερμηνευτικά η προσέγγιση της Χάνα Σιγκούλα;
Ο ρόλος μου με δυσκόλεψε επειδή έχει γραφτεί σχεδόν πάνω στη Χάνα Σιγκούλα. Κατά κάποιο τρόπο τον έχει στοιχειώσει. Ωστόσο όλα αυτά αναγκάστηκα να τα ξεχάσω και να αφεθώ ελεύθερη, με τη βοήθεια του Γιώργου Σκεύα. Έτσι δημιουργήσαμε τη δική μας Μαρία Μπράουν. Την απόσταση και τη σκληρότητα του προσώπου, που στην ταινία είναι εμφανή μέσα από το κινηματογραφικό καδράρισμα, εγώ πρέπει να τα μεταδώσω διαφορετικά, καθώς το θέατρο είναι ένα άλλο μέσο. Οπότε σίγουρα επηρεάστηκα, αλλά δεν με κυρίευσε. Γιατί, αν είχε συμβεί κάτι τέτοιο, θα είχα αδρανοποιηθεί.
Leave a Reply