Άκουσα το δίσκο της Μαρίας Λατσίνου «Μια ανάσα δρόμος» μέσα Ιουλίου, ένα βράδυ, αφού είχαν κοιμηθεί τα παιδιά μου και μέσα στην καλοκαιρινή ησυχία ταξίδεψα.
Οι στίχοι του Χρήστου Αλεξόπουλου, οι μουσικές, η φωνή της Μαρίας μου δημιούργησαν μια ευεξία. Όπως όταν συναντάς παλιούς φίλους που θυμάσαι ξέγνοιαστες στιγμές.
Από τον Φεβρουάριο που κυκλοφόρησε ο δίσκος από την Puzzlemusik η Λατσίνου έχει κερδίσει ένα μεγάλο κοινό που το συναρπάζει με την ερμηνευτική της δεινότητα. Έχει σπουδάσει πιάνο και θεωρητικά στο Εθνικό Ωδείο και αποφοίτησε με Άριστα παμψηφεί Α’ βραβείο και Αριστείο εξαιρετικής επίδοσης από τη σχολή μονωδίας.
Η Μαρία Λατσίνου διαθέτει μια διεισδυτική φωνή που μπορεί να είναι ροκ, και έντεχνη, και θεατρική, να σε ηρεμεί και να σε ξεσηκώνει.
Όταν τέλειωσε ο δίσκος, αισθάνθηκα έφηβος, όπως τότε δηλαδή, που άκουγα καινούργιες μουσικές, ερμηνεύτριες που τη φωνή και τα τραγούδια τους τα κουβαλάω ακόμη μέσα μου.
Ακούγοντας τον δίσκο καταλαβαίνεις ότι τη Μαρία οφείλεις να τη δεις στη σκηνή.
Το αγαπημένο μου τραγούδι "Ο Θιάσος κοιμάται" είναι απολύτως θεατρικό, και μεταφέρει τόσο δυνατές εικόνες, που με την ερμηνεία της Λατσίνου ζωντανεύουν, όπου κι αν το ακούς!
Αυτό με κέρδισε, αν και μου λείπει η εμπειρία της σκηνικής παρουσίας – δεν την έχω δει ακόμη Live – για να ολοκληρώσω την εικόνα.
Βεβαίως σε λίγες εβδομάδες, στις 15 Οκτωβρίου θα έχω τη χαρά να τη δω επί σκηνής στο Underflow, προτίμησα όμως να τη γνωρίσω πρώτα, όσο το επιτρέπει μια κουβέντα-συνέντευξη και έτσι να σας τη συστήσω!
Σε μια εποχή που οι φωνές είναι δυνατές, επιλέγεις να σε ξεχωρίσουμε μέσα από ερμηνεία, στίχους και εξαιρετικούς μουσικούς. Αν είμαστε οι επιλογές μας, εσύ τι επιλέγεις;
Δεν είναι πάντα θέμα συνειδητής επιλογής, πολλές φορές οδηγείσαι κάπου γιατί όλες οι υπόλοιπες διαδρομές σου «κλωτσάνε». Είμαι ένας άνθρωπος που δεν μπορώ να «στηρίξω» κάτι που δε μου «κάνει» και δεν το πιστεύω.
Ποια ηρωίδα της όπερας θα ήθελες να είσαι;
Θα ήθελα να είχα στοιχεία της Susanna από την όπερα «Le nozze di Figaro» του Mozart. Μια πανέξυπνη υπηρετριούλα, με θετικότητα και ελαφριά αύρα, χαλαρή και αισιόδοξη άποψη για τη ζωή, γλυκιά, άνετη, κοινωνική και καταφερτζού!
Τα κλασικά εφόδια, η παιδεία της κλασικής μουσικής, μπορεί να λειτουργήσει και ανάποδα, δηλαδή να σε μπλοκάρει για πιο σύγχρονους πειραματισμούς;
Είναι θέμα προσωπικής επιλογής και ροπής το αν θα χρησιμοποιήσεις την πληροφορία με τρόπο που να σε εκφράζει, ή θα την εφαρμόζεις και θα την αναπαράγεις ως αξίωμα. Εγώ επέλεξα το πρώτο.
Ποια "σελίδα λείπει" ακόμη από αυτά που θες να κάνεις;
Θα ήθελα να κάνω κάτι πραγματικά τρελό, να βγω λίγο από την εικόνα που έχω εγώ για μένα. Ενδεχομένως να το κάνω κάποια στιγμή, όταν ξεπεράσω φόβους και αναστολές!
Η καθημερινότητα επηρεάζει τις ερμηνείες σου; Οι εικόνες της πόλης, της χώρας, όπως τις βλέπεις και τις προσλαμβάνεις ως καταναλώτρια του ίντερνετ, μπορεί να σου αλλάξουν την ερμηνευτική προσέγγιση;
Σαφώς η καθημερινότητα, η αντίληψη της καθημερινότητας σε συνδυασμό με την ενίοτε συναισθηματική φάση επηρεάζει την ερμηνεία μου. Αυτό έχει ένα εξαιρετικό τεχνικό και αισθητικό ενδιαφέρον!
Ποια εικόνα από τα παιδικά σου χρόνια έχεις όταν κλείνεις τα μάτια και τραγουδάς το αγαπημένο σου τραγούδι;
Ήλιος, θάλασσα, γαλήνη, ανεμελιά…
Και ποιο είναι αυτό;
«Δὲν ἀκούεται οὔτ᾿ ἕνα κῦμα εἰς τὴν ἔρμη ἀκρογιαλιά,
λὲς καὶ ἡ θάλασσα κοιμᾶται μὲς τῆς γῆς τὴν ἀγκαλιά»
Σολωμός-Λάγιος
Η "Χαμένη γενιά" είναι το τραγούδι της Ελλάδας της κρίσης;
Η «Χαμένη γενιά» γράφτηκε πολλά χρόνια πριν, στην Ελλάδα της κρίσης, μόνο που τότε μπορούσαμε να αγοράσουμε κατιτίς παραπάνω για να διώξουμε τις κακές σκέψεις και την αφήσαμε (την Ελλάδα) στην τύχη της…
Έχεις "φάει τα μούτρα" σου γυρεύοντας δουλειά;
Εννοείται! Ήταν πολύ δημιουργικές σφαλιάρες! Μετά τα «αστράκια» άρχισα να βλέπω πιο καθαρά!
Στο χώρο του τραγουδιού, υπάρχουν οι "πρώτοι" που δεν τους ξέρεις και οι "τρίτοι" που πουλάνε ελπίδα;
Ο χώρος του τραγουδιού δε διαφέρει και σημαντικά από οποιοδήποτε άλλο καλλιτεχνικό ή μη χώρο. Υπάρχουν οι «πρώτοι» και οι «τρίτοι», αυτοί που θα θελαν να είναι «πρώτοι» ή «τρίτοι» και αυτοί που κοιτάζουν τη δουλειά τους γιατί το έχουν δει το έργο πολλές φορές και είναι και λίγο γραφικό.
Να ξαναγυρίσω στα μουσικά: Στούντιο ή Live; πότε αισθάνεσαι πιο κοντά σ' αυτό που ονειρεύτηκες όταν ακολούθησες το μουσικό σου δρόμο;
Η συναυλία είναι αυτό που ονειρευόμουν. Η μαγεία της στιγμής, η αλληλεπίδραση με το κοινό, το να ανακαλύπτεις κάθε φορά κάτι καινούριο στο υλικό και στην ερμηνεία.
Με ποια Ελληνίδα τραγουδίστρια θα ήθελες να κάνεις ντουέτο με δικό της τραγούδι και με ποιο;
Με τη Σαββίνα Γιαννάτου το «Βράδυ» (Καρυωτάκης-Πλάτωνος). Είναι από τα τραγούδια που με ακολουθούν από την εφηβεία μου.
Αντίστοιχα, αν είχες τη δυνατότητα με ποια ξένη ερμηνεύτρια θα ήθελες να κάνεις το ίδιο;
Το «Pâle septembre» με την Camille. Πρέπει να το έχω ακούσει και 300 φορές.
Χορεύεις όταν βρεθείς σε κατάλληλο περιβάλλον; με τι είδος;
Εννοείται χορεύω, μ’ αρέσει πάρα πολύ να χορεύω με funky disco!
Ποιο είναι το καταφύγιο σου όταν είσαι στις μαύρες σου;
Βόλτες με τα πόδια στο κέντρο της Αθήνας, ακουστικά στ’ αυτιά και δυνατή μουσική να κρύβει τη βουή της πόλης.
Μετά το live album που θα κυκλοφορήσει στο επόμενο διάστημα, τι ετοιμάζεις δισκογραφικά;
Νέο, εξαιρετικό υλικό, σε στίχους και μουσική σταθερά του Χρήστου Αλεξόπουλου, για το οποίο είμαι ενθουσιασμένη! Προς το παρόν το δουλεύουμε με το σχήμα (το Φοίβο, τους Γιώργηδες, τη Βάσω και το Χρήστο, εννοείται) σε πρόβες, κάποια στιγμή, κατά την άνοιξη, θα έλθει και η ηχογράφηση!
Πού θα σε βρούμε φέτος το χειμώνα;
Φαντάζομαι παντού! Πρώτος σταθμός το «Underflow Record Store & Art Gallery» στις 15 Οκτωβρίου. Θα τα πούμε εκεί!!
Γιάννης Καφάτος
Οι φωτογραφίες είναι της Βάσως Αλεξανδρή και μας τις παραχώρησε η Puzzlemusik
Info: Μαρία Λατσίνου Live, Σάββατο 15 Οκτωβρίου, Underflow Record Store & Art Gallery
Καλλιρρόης 39, Αθήνα
τηλ: 21 1403 9926
Leave a Reply