Με αφορμή τη συμπλήρωση 90 χρόνων από τη γέννησή του, θα προβάλλονται μαζί με τον ΟΥΡΑΝΟ σε ενιαίο πρόγραμμα και με ενιαίο εισιτήριο και οι δύο πολυβραβευμένες μικρού μήκους ταινίες του ‘ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΓΑΜΟΣ” & “ΘΑΣΟΣ” .
Ώρες προβολής: από Πέμπτη 16/11 έως Κυριακή 19/11 στις 20:30
Το αριστούργημα του Τάκη Κανελλόπουλου, που βασίστηκε σε διηγήσεις ανθρώπων που έζησαν τον πόλεμο του ’40
Οι κριτικοί και οι θεωρητικοί του κινηματογράφου τοποθετούν τον Ουρανό ανάμεσα στις καλύτερες αντιπολεμικές ταινίες σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η μοναδική αισθητική των ασπρόμαυρων κάδρων, ο μινιμαλισμός των εικόνων και η αφοπλιστική ειλικρίνεια των χαρακτήρων, έκαναν την ταινία ένα μοναδικό αριστούργημα.
Η εφημερίδα «Observer» τοποθετεί την ταινία ανάμεσα στις 10 καλύτερες του 1963.
Ο Federico Fellini που βλέπει την ταινία, δηλώνει πως είναι εξαιρετική.
Βραβείο Φωτογραφίας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1962.
Κρατικό Βραβείο Σκηνοθεσίας και Παραγωγής (1964).
Αργυρό Βραβείο στο Φεστιβάλ Νάπολης 1963.
Συμμετοχή στα φεστιβάλ Καννών (1963) και εκτός συναγωνισμού Βερολίνου (1963)
Βραβείο φωτογραφίας στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Βραβείο ΠΕΚΚ φωτογραφίας.
«Ο κινηματογράφος για μένα είναι δύο πράγματα: ή ένα πρόβλημα που βάζει ο σκηνοθέτης να λύσουν οι θεατές,
όπως ο «Πολίτης Κέιν», ή ένα ταξίδι που σε παίρνει μαζί του, όπως τα «Χιόνια στο Κιλιμάντζαρο».
Εγώ ήμουν πάντα υπέρ του ταξιδιού.» Τάκης Κανελλόπουλος
ΟΥΡΑΝΟΣ
Σκηνοθεσία – μοντάζ: Τάκης Κανελλόπουλος
Σενάριο: Τάκης Κανελλόπουλος, Γιώργος Κιτσόπουλος
Διεύθυνση φωτογραφίας: Γρηγόρης Δανάλης, Τζοβάνι Βαριάνο
Μουσική: Αργύρης Κουνάδης
Κιθάρα: Δημήτρης Φάμπας
Παίζουν: Τάκης Εμμανουήλ, Φαίδων Γεωργίτσης (στον πρώτο κύριο ρόλο του), Νίκη Τριανταφυλλίδη, Αιμιλία Πίττα (σε πρώτη εμφάνιση), Ελένη Ζαφειρίου, Λάζος Τερζάς, Κώστας Καραγιώργης, Νίκος Τσαχιρίδης, Λαμπρινή Δημητριάδου, Χριστόφορος Μάλαμας, Σταύρος Τορνές.
Διάρκεια: 73΄
Έτος: 1962
ΣΥΝΟΨΗ
Στη μακεδονική επαρχία, συγκεκριμένα στη Δυτική Μακεδονία, δύο ζευγάρια (Νίκη Τριανταφυλλίδη-Τάκης Εμμανουήλ και Φαίδων Γεωργίτσης-Αιμιλία Πίττα), χωρίζουν με την έναρξη του πολέμου. Δύο άντρες πάνε στο μέτωπο της Αλβανίας και πολεμούν πλάι-πλάι με τον δάσκαλο, ο οποίος θα σκοτωθεί πρώτος. Στη συνέχεια, θα πέσουν και οι ίδιοι ενώ το μέτωπο θα καταρρεύσει. Το πένθος και η απογοήτευση θα σκεπάσουν τα πάντα την ώρα που οι γερμανικές δυνάμεις κατευθύνονται στην πρωτεύουσα. Μετά την κατάκτηση της χώρας από τα ναζιστικά στρατεύματα την άνοιξη του 1941, οι στρατιώτες επιστρέφουν από το μέτωπο στα σπίτια τους με τα πόδια. Βρίσκουν καταφύγιο σε εκκλησίες και γνωρίζονται με τους ντόπιους.
Το σενάριο βασίζεται σε αφηγήσεις ανθρώπων που έζησαν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το πρώτο μέρος της ταινίας γυρίστηκε στον Πελεκάνο Κοζάνης και το δεύτερο μέρος στη Οξυά Καστοριάς, στην Πολυκέρασο Καστοριάς και στην ευρύτερη περιοχή του Βιτσίου. Η ταινία ξεκίνησε την πορεία της στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (1962) ενώ προβλήθηκε στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ των Κανών (Μάιος 1963). Ο σκηνοθέτης την είδε να φτάνει στα φεστιβάλ της Νέας Υόρκης και του Βερολίνου (εκτός συναγωνισμού). Με 29.993 εισιτήρια, ήρθε στην 22η θέση ανάμεσα σε 82 ελληνικές ταινίες της σεζόν.
Ο Κανελλόπουλος βλέπει τον ελληνοϊταλικό πόλεμο μέσα από τα τραγικά επεισόδια ανθρώπων που χάθηκαν σε αντίστιξη με την προηγούμενη ειρηνική ζωή τους.
ΤΑΚΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ
Όλοι νόμιζαν τον Ουρανό ξίφος, μα ο Τάκης Κανελόπουλος έγραψε μίαν ερωτική επιστολή για όλα όσα τελείωσαν χωρίς ελπίδα πιά. Ο Τάκης Κανελόπουλος είναι πληγωμένος όσο κι’ ο Μανώλης Αναγνωστάκης, ο ποιητής των πληγωμένων. Λιγώτερο απογοητευμένος η δυσοίωνος απ’ αυτόν και περισσότερο εμπαθής. Ο Τάκης Κανελόπουλος πλησιάζει αυτούς που αγαπάει (με δύσκολη αλλά όχι ερμητική διάθεση) σαν ένας άνθρωπος που γλύτωσε από το λιμό. Κοιτάει κατάματα, επισκέπτεται τους φίλους του, ξέρει πολλούς που σώθηκαν, γνωρίζει πως τα πάντα βασανίζουν στη ζωή, θυμάται άριστα για λογαριασμό των άλλων. Όμως το παρελθόν δεν αγοράζεται, δεν μπορεί πιά να αγοραστεί.
Ο Τάκης Κανελόπουλος δεν έχει προσωπικά αισθήματα, έρπει υπό καταιγισμόν προσωπικών αναμνήσεων συγκρατημένος από ένα σενάριο σχάρα με σβησμένους διαλόγους μείζονος σημασίας. Ο Τάκης Κανελόπουλος είναι ο αγαπημένος φίλος που ξέρει το μαράζι του χωριού, που μιλάει δίχως ασάφειες για ατιμώρητα σφάλματα. Ο σπαρτιάτης Τάκης Κανελόπουλος μας βλέπει στα χέρια, στα μάτια, σ’ ολόκληρο το πρόσωπο και μας αρπάζει την ψυχή. Άραγε ένοιωσε πόσο τον αγαπούν; […]
Κείμενο του Ηλία Πετρόπουλου, δημοσιευμένο στο περιοδικό Διάλογος το 1963, με αφορμή την ταινία του Τάκη Κανελλόπουλου «Ουρανός».
Leave a Reply