29/03/2024

“Η σκούπα και το σύστημα”, Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας – βιβλιοπαρουσιάση


«Η σκούπα και το σύστημα» είναι το πρώτο πρώτο μυθιστόρημα που έγραψε ο Γουάλας στα 24 του, μέρος της πτυχιακής του στο Κολέγιο Άμχερστ· το άλλο μέρος ήταν μια μελέτη για τον Βιτγκενστάιν. «Η σκούπα και το σύστημα» συνομιλεί με το έργο του Τόμας Πίντσον, έχει αρκετά ντράβαλα με τον Βιτγκενστάιν και τον Ντεριντά, αλλά κυρίως έχει ατελείωτη πλάκα, εξαιρετική αφήγηση, πλοκή που σε κρατάει- αν και κατά το Πιντσονικό πρότυπο δεν πάει πουθενά- και κυρίως μέσα στους βασικούς πρωταγωνιστές του, τον Βλαντ τον Παλουκωτή, έναν παπαγάλο κοκατίλ που μαθαίνει να μιλάει, και τελικά κάνει καριέρα σε εκπομπή τηλευαγγελιστή με το όνομα Ουγολίνος ο Μεγαλοπρεπής. 

Αλλά, ας τα πάρουμε από την αρχή (όσο γίνεται). Η Λινόρ, γόνος πολύ πλούσιας οικογένειας που φτιάχνει παιδικές τροφές σε βαζάκι, δουλεύει ως τηλεφωνήτρια ενός εκδοτικού οίκου, του Φρίκουεντ και Βίγκορους. Έχει δεσμό με το αφεντικό της, Ρικ Βίγκορους, έναν τύπο με πολλά θέματα με το πουλί του, 20 χρόνια μεγαλύτερό της, άσχημο, που στο κρεβάτι αρέσκεται να της διηγείται ιστορίες από βιβλία που απέρριψε, και που έχει παθολογική εξάρτηση από τη Λινόρ.
Γνωρίστηκαν στο σαλόνι του αγύρτη ψυχαναλυτή τους, που έχει ψύχωση υγιεινής. Α, η Λινόρ έχει παθολογική σχέση με την γιαγιά της, που ήταν μαθήτρια του Βιτγκενστάιν, και πίστευε πως τα πάντα είναι λέξεις. Και της μπαίνει η ιδέα πως μόνον ο,τι μπορεί να λεχθεί είναι η ζωή της.
Ο Βλαντ ο Παλουκωτής είναι το πουλί της Λινόρ, που της έκανε δώρο ο παθολογικά ζηλιάρης, Βικ. Η γιαγιά εξαφανίζεται, ο πατέρας της έχει βρει μια πατέντα για τις παιδικές τροφές που κάνει τα παιδιά να μιλάνε πολύ πιο γρήγορα, κι η Λινόρ τελικά σχετίζεται με έναν τύπο που ο μπαμπάς του έφτιαξε μια κατάμαυρη έρημο καταμεσής μιας κανονικής Πολιτείας, την Θ.Ε.Ο, ενώ οι τηλεφωνικές γραμμές στη Φρίκουεντ και Βίγκορους είναι τόσο για τα μπάζα, που έγκυρη γραμμή βγάζει μόνο ένας στους εκατό.

Ο Γουάλας έχει εκπληκτικό χιούμορ, στήνει ένα Πιντσονικό σύμπαν όπου τα φώτα νέον της δεκαετίας του 70 αναβοσβήνουν συνέχεια μες στο κεφάλι σου. Οι ιστορίες του είναι εξωφρενικές και αστείες, βαθιές και φιλοσοφικές, πάντα ανολοκλήρωτες, πάντα υπαινικτικές, χωρίς να ξέρεις ακριβώς τι υπονοούν. Είναι απίστευτος παραμυθάς, μια πραγματική μεγαλοφυΐα της αφήγησης, ένας συγγραφέας που όμοιός του δεν θα υπάρχει ξανά. Για αυτό και αυτοκτόνησε στα 48.

«Η σκούπα και το σύστημα» είναι πολύ διαφορετικό βιβλίο από αυτά των διηγημάτων του που έχω διαβάσει, το “Oblivion” και το "Girl with curious hair"- εδώ δεν σε πιάνει από τον λαιμό να σε στραγγαλίσει όπως σ' αυτά. Σε βάζει όμως σε έναν κυκεώνα σκέψεων, άκρως απολαυστικών και δυσλειτουργικών, και σε κάνει να θέλεις να διαβάσεις και τα υπόλοιπα μυθιστορήματα του Ντέιβιντ Φόστερ με μανία. Θέλω Infinite jest τώρα. 

«Η σκούπα και το σύστημα», Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας, μετ. Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης, εκδ. Κριτική, 2016, σελ. 572 

Κατερίνα Μαλακατέ

Υ.Γ. 42 Εγώ ταυτίστηκα με τον ανάπηρο αδελφό της Λινόρ, ιδιοφυΐα τίγκα στη μαστούρα, που το συρταράκι του μηχανικού ποδιού του το τάιζε όλη η σχολή με ναρκωτικά για να τους δίνει ακαδημαϊκές συμβουλές κι ήθελε να τον φωνάζουν Αντίχριστο. 


mm
About Κατερίνα Μαλακατέ 89 Articles
Η Κατερίνα Μαλακατέ είναι συνιδιοκτήτρια του βιβλιοπωλείου-καφέ Booktalks. Συγγραφέας, διατηρεί εδώ και επτά χρόνια το βιβλιοφιλικό blog Διαβάζοντας, γιατί είναι «χτυπημένη» αναγνώστρια.

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*