10/06/2023

Slaves: Acts of fear and love, Δισκοκριτική από τον Πάνο Γιαννόπουλο

Slaves: Acts of fear

Δισκογραφική επιστροφή για τους Punk Rockers Slaves δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία του
Take Control. Η μπάντα αποτελείται απο τους Isaac Holman, Laurence Vincent και είναι
ενεργή απο το 2012 όταν και δημιουργήθηκε στο Kent της Αγγλίας.

Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με ένα Punk σχήμα με βάσεις στο παραδοσιακό ήχο της περιόδου 1976-1984 και στοιχεία απο Garage δοσμένα μέσα απο μια δική τους οπτική. Ακούγοντας πριν δυο χρόνια τυχαία κάποια κομμάτια τους ενθουσιάστηκα τόσο που μπήκα άμεσα στην διαδικασία να τους ψάξω και έκτοτε τους ακολουθώ φανατικά.

Και για να σας δώσω λίγα ακόμα διαπιστευτήρια για το τι πρόκειται εδώ και τρία χρόνια
ανήκουν στο δυναμικό της Virgin όπου έχουν κυκλοφορήσει τρείς δίσκους, έχουν εφανίσεις
στο ραδιόφωνο του BBC και στον προηγούμενο δίσκο τους η παραγωγή ανήκει στον Mike D
των Beastie Boys όπου συμμετείχε και σε ένα κομμάτι. Περνώντας στο προκείμενο σήμερα
μιλάμε για τον τρίτο ολοκληρωμένο δίσκο τους Acts Of Fear And Love που περιέχει εννιά
νέα κομμάτια με συνολική διάρκεια σχεδόν μισή ώρα.

Το The Lives They Wish They Had ανοίγει το άλμπουμ και σκάει στα αυτιά σου σαν μια έκρηξη
δυναμίτη βάζοντας σε στο κλίμα για οτι έπεται. Ο δίσκος όπως και στις προηγούμενες δουλειές
τους έχει αυξομειώσεις στην ένταση όποτε ακολουθεί το Cut And Run και αμέσως μετά το Bugs
που μοιάζει σαν να έχει βγει απο έναν δίσκο των Public Image Limited που απο οτι φαίνεται
είναι και απο τις βασικές επιρροές τους. Το Magnolia συνεχίζει στον ίδιο ρυθμό και η έκπληξη
του δίσκου είναι το δίλεπτο σχεδόν ακουστικό Daddy που χαλαρώνει τις αισθήσεις. Απο τα επόμενα ξεχωρίζουν το Photo Opportunity με τις εναλλαγές στο ρυθμό και το ομώνυμο Acts Of Fear And Love με χαλαρό Rythm Setcion που εναλλάσεται στα γυρίσματα και δίνει βάση στο φωνητικό μέρος, σίγουρα απο τις καλύτερες στιγμές του συνόλου και οτι πρέπει για κλείσμο.

Η παραγωγή σε πολύ καλά επίπεδα στηρίζει την Punk αισθητική που περνάει επιτηχημένα η μπάντα και σε βάζει στο κλίμα. Επίσης κάτι για το οποίο φημίζονται είναι τα καλογυρισμένα βίντεο κλίπ και τα εφάνταστα εξώφυλλα κάτι που έχουμε και σε αυτό το δίσκο.

Παρακάτω μπορείτε να ρίξτε μια ματια στο κλιπ του Cut And Run. Κλείνοντας αντι να μπω σε περιτές αναφορές θα πω μόνο αυτό, οι Slaves παίζουν το Punk όπως πρέπει να είναι στον 21 αιώνα. Αν σου λέει κάτι αυτό ψάξτους και σίγουρα θα μείνεις ικανοποιημένος.

Βαθμολογία: 8/10

Πάνος Γιαννόπουλος

 


Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*