The Dead Ends «Distant Shores» (Δισκοκριτική από τον Πάνο Γιαννόπουλο)

Το Distant Shores αποτελεί την δεύτερη ολοκληρωμένη δουλειά των The Dead Ends δυο χρόνια σχεδόν μετά την κυκλοφορία του ντεμπούτου τους που μας είχε ξαφνιάσει ευχάριστα.

Το ύφος κινείται όπως και στον προηγούμενο δίσκο στην 60s ψυχεδέλεια στο πιο ρυθμικό της πλαίσιο,με κύρια αναφορά μάλλον τους Doors. Βέβαια σε κάποια κομμάτια συναντάμε συνθετικά και μια προοδευτική διάθεση που πάει σε σχήματα όπως οι Aphrodite’s Child.
Για να τα πάρουμε από την αρχή όμως, έχουμε δέκα νέα κομμάτια με συνολική διάρκεια σαράντατρία λεπτά. Αρχή με το Healer’s Song που μας βάζει στο κλίμα του δίσκου με τα πλήκτρα να έχουν όπως και στην προηγούμενη δουλειά σημαντικό ρόλο στο ηχητικό κολάζ. Σε αυτόν το δίσκο βέβαια εγώ παρατήρησα πως οι κιθάρες αποκτούν πιο έντονο ρόλο, κάτι που αρχίζει να φαίνεται στο Fountain of Love. Στο The Trip που ακολουθεί παρατηρούμε τις πρώιμες Prog αναφορές που συνδυάζονται πολύ ωραία με τις φωνητικές μελωδίες. Το July είναι ένα πεντάλεπτο κομμάτι που αποπνέει μελωδικά μια αίσθηση Καλοκαιριού στα δικά μου αυτιά και στο Sparkle έχουμε χαλαρή διάθεση με έμφαση στα φωνητικά.
Κάπου εκεί ο δίσκος μοιάζει σαν να κόβεται στα δυο, με το θεατρικού χαρακτήρα Dreams are Dead να κάνει πάλι νύξη στο Progressive. Προσωπικά μου φέρνει στο μυαλό κάτι από την δουλειά τωνNew York Rock & Roll Ensemble με τον Χατζιδάκι στο Reflections. Το To Those Who Left μας βάζει πάλι σε Rock κλίμα με τα πλήκτρα να δίνουν πάλι το ρυθμό, το Imaginary Friend έχοντας μια πιο παιχνιδιάρικη διάθεση συνθετικά δίνει συνέχεια. Τα δυο τελευταία κομμάτια Peacock’s 100 Eyesκαι Reincarnation δείχνουν το υψηλό συνθετικά επίπεδο των Dead Ends και σίγουρα θα έλεγα πως τα θεωρώ τις καλύτερες στιγμές του συνόλου.
Γενικά το Distant Shores κερδίζει σε κάποια σημεία το Deeper The Dark, The Brighter We Shineκαι δείχνει πως το συγκρότημα έχει βρει τον προσωπικό του χαρακτήρα και ταυτότητα και δεν είναι μια ακόμα μπάντα που απλά αναπαράγει το 60s Revival.

Η παραγωγή έχει αναλογικό χαρακτήρα που ταιριάζει απόλυτα με τις συνθέσεις και έχει γίνει από τον Στράτο Πατλαμάζογλου και το συγκρότημα.Οι Dead Ends αποτελούνται απο τον Σείριο Σαββαΐδη, τον Δημήτρη Αποστολίδη και τον ο Γιώργο Σεχλίδηκαι ο δίσκος κυκλοφορεί απο την Sound Effect Records σε Βινύλιο, Cd και ψηφιακά.

Βαθμολογία: 7/10

Πάνος Γιαννόπουλος