Μια πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση ξεκίνησε στο Λονδίνο.

Το V&A museum παρουσιάζει την ιστορία των Pink Floyd. Από τα πρώτα χρόνια των P.F. του Syd Barret μέχρι τα τελευταία χρόνια, με εξαιρετικά εκθέματα και πολύ ενδιαφέροντα ιστορικά στοιχεία.

Η έκθεση ξεκίνησε το Σάββατο 13/05 και θα τελειώσει την πρώτη ημέρα του Οκτωβρίου του σωτήριου έτους 2017.

Να πάρουμε όμως τα πράγματα απ’ την αρχή.

Για να πας σε μια τέτοια έκθεση στο Λονδίνο θέλει προγραμματισμό. Έκλεισα τα εισιτήρια μου 1 εβδομάδα πριν την επίσκεψη μου και πρόλαβα τα τελευταία. Την στιγμή που γράφω αυτό το άρθρο και με μια πρόχειρη έρευνα για τις επόμενες 2 εβδομάδες τα εισιτήρια είναι λίγα ειδικά τις πρωινές ώρες.

Κοστίζουν από £18 μέχρι £22 ενώ υπάρχουν και οικογενειακά εισιτήρια.

Για πληροφορίες μπορείτε να επισκεφτείτε το site του V&A https://www.vam.ac.uk/exhibitions/pink-floyd

Tip: το κανονικό εισιτήριο ενηλίκου είναι το «Full with Booking Fee». Το άλλο που λέει ότι είναι για senior citizen είναι για όσους είναι άνω των 60 ετών (μου το είπε ένας φίλος που την πάτησε κάποτε ? ).

Top Tip: Κλείσε εισιτήριο πριν τις 15.30. Το shop στο τέλος της έκθεσης κλείνει στις 17:30 και αν κάνεις το λάθος να κλείσεις εισιτήριο στις 16:15 σε κάθε αίθουσα θα έχεις έναν υπάλληλο να σου λέει speed up για να προλάβεις να αγοράσεις κάποιο από τα souvenir.

Σκέφτηκαν δηλαδή οι υπεύθυνοι “έχουμε μια έκθεση που κρατάει 2 ώρες. Το μαγαζί κλείνει στις 17:30 και κανονικά οι επισκέπτες θα βγούνε στις 18:15. Αν όμως γίνει αυτό θα χάσουμε χρήματα καθώς είναι δεδομένο ότι όταν κάποιος έχει δώσει 22 λίρες για να απολαύσει την ιστορία ενός συγκροτήματος είναι πολύ πιθανό να αγοράσει και ένα από τα αντικείμενα που έχουμε προς πώληση.

Τι να κάνουμε?”

Υπήρχαν οι επιλογές να σταματήσουν να πουλάνε εισιτήρια μετά τις 15:30 ή να κρατήσουν το μαγαζί ανοιχτό όσο δουλεύει η έκθεση. Τότε ξαφνικά ένας ψηλός και όμορφος ξανθός κύριος βροντοφώναξε “We can make them speed up. They will see the exhibition but they will not understand everything and of course they won’t have the time to listen to all the interviews, check the artworks and read all the stories BUT we don’t need to spend more money to keep the shop open and of course we will earn the money of the tickets as well.”

Κανείς δεν έφερε αντίρρηση (γιατί να φέρει άλλωστε) και η ζωή συνεχίστηκε.

Γι’ αυτό σου λέω ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΠΡΙΝ ΤΙΣ 15:30.

Αφού λοιπόν έχεις κάνει αυτή την επιλογή και έχεις το εισιτήριο σου (αν είναι δυνατό) κανόνισε να έχεις χρόνο πολύ ώστε να απολαύσεις μια βόλτα στον Exhibition Rd (κάθετος της Cromwell Rd που είναι η είσοδος του μουσείου). Εκεί θα βρεις 2 εκπληκτικά μουσεία τα οποία (τουλάχιστον μέχρι το τέλος Ιουνίου, απ’ ότι έλεγαν οι πινακίδες στην είσοδο τους) έχουν ελεύθερη είσοδο. Το μουσείο φυσικής ιστορίας και του μουσείο επιστημών. Αν δε είσαι τόσο τυχερός και έχει καλό καιρό, κανόνισε το πρόγραμμα σου έτσι ώστε να πας βόλτα στο Hyde Park η είσοδος του οποίου απέχει με τα πόδια περίπου 10 λεπτά.

Αυτά για ορεκτικά και επιδόρπιο.

Το κυρίως πιάτο έχει Pink Floyd.

Η έκθεση είναι εκπληκτική. Όταν μπαίνεις στο V&A museum σου δίνουν ένα ζευγάρι ακουστικά. Τα φοράς μόλις περάσεις την είσοδο της έκθεσης και από εκείνη την στιγμή μεταφέρεσαι σε έναν άλλον πλανήτη. Στον πλανήτη που δημιούργησαν ο Roger Waters και ο Syd Barrett στην αρχή και μετέπειτα ο David Gilmour στην θέση του Barrett.

Στα ακουστικά σου ακούς μουσική των Floyd και κάθε φορά που πλησιάζεις μια από τις οθόνες που έχει δίπλα στα εκθέματα η μουσική διακόπτεται και ακούς τις συνεντεύξεις που έχουν δώσει οι πρωταγωνιστές αυτής της πολύ όμορφης ιστορίας για την έκθεση.

Η ιστορία ( ως όφειλε ) ξετυλίγεται μπροστά σου χρονολογικά. Θα δεις ποιες ήταν οι πρώτες κινήσεις των P.F., πότε ήρθε ο Gilmour, πότε έφυγε ο Barrett και πώς αυτή η εξέλιξη άλλαξε την πορεία της μπάντας και όλα τα άλλα. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες γιατί θα τις δείτε εκεί όσοι πάτε και οι υπόλοιποι μπορείτε να ψάξετε διαδικτυακά να διαβάσετε την ιστορία των Floyd.

Στην έκθεση θα ακούσεις συνεντεύξεις από τους πρωταγωνιστές, θα δεις τις κονσόλες, τα όργανα και λοιπά αντικείμενα που χρησιμοποιούσαν οι Floyd στην μεγάλη τους ιστορία αλλά και το μήνυμα που άφησε ο Gilmour στην οικογένεια του, που τους εξηγούσε την απόφαση του να ενταχθεί στους Pink Floyd.

Θα δεις πώς δημιουργήθηκε το artwork στα εξώφυλλα και όλη η αρχιτεκτονική και το στήσιμο των συναυλιών και των video των P.F.. Άλλωστε η ιστορία των Floyd δεν είναι μόνο η μουσική τους αλλά και όλη η αισθητική που συνόδευε το artwork αυτής της εξαιρετικής μουσικής. Δεν μπορούσε λοιπόν η ομάδα Hipgnosis (Aubrey Powell και Storm Thorgerson) που ήταν υπεύθυνη για κάποια από τα σημαντικότερα αυτών των εξωφύλλων να μην έχει την τιμητική της.

Θα δεις ακόμα και ότι ο Johnny Rotten κάποτε φόραγε μπλουζάκι των Pink Floyd στο οποίο είχε γράψει I HATE από πάνω και για ποιον ακριβώς λόγο το έκανε ( η λογική ότι οι Floyd ήταν ακριβώς το αντίθετο από όσα πρέσβευε η Punk σκηνή είναι αιφνιδιαστικά σωστή).

Θα ξαναζήσεις ή θα δεις για πρώτη φορά ( εξαρτάται από την ηλικία, εγώ τα έχω δει μόνο σε video) τις μαριονέτες του Wall, τα ιπτάμενα γουρούνια και το πρώτο van της μπάντας το οποία αγόρασαν για £20 (αν έχεις άστρο ακόμα και το van σου κάθεται σε βολική τιμή).

Με λίγα λόγια η έκθεση είναι όσο πιο πλήρης γίνεται. Δεν βγάζεις τα ακουστικά από τα αυτιά σου για κανένα λόγο και δεν θες να φύγεις αν δεν διαβάσεις και το τελευταίο ταμπελάκι.

Το καλύτερο είναι για το τέλος όμως. Το σημείο στο οποίο ξαφνικά βρίσκεσαι σε μια τεράστια αίθουσα με τα φώτα σβηστά και περιμετρικά σου σε όλους τους τοίχους του τετράγωνου δωματίου παίζει το video του High Hopes και βέβαια στα ηχεία παίζει το τραγούδι (δεν φοράς ποια τα ακουστικά). Είναι το σημείο στο οποίο απλά περιστρέφεσαι γύρω από τον εαυτό σου και νομίζεις ότι είσαι μέρος του video. Δεν θέλεις να τελειώσει ποτέ.

Και βέβαια τελειώνει γιατί ο ευγενέστατος υπάλληλος με το χαμόγελο που “δεν υπάρχει” (κυριολεκτικά) έρχεται στην μέση του τραγουδιού και σε διακόπτει από το όνειρο σαν εκείνο το ρημάδι το ξυπνητήρι την ώρα που ο Θεός σου εξηγεί για πιο λόγο ήρθες στην γη και πια είναι η συνέχεια. Όλα αυτά για να σου ζητήσει να παραδώσεις τα ακουστικά. Θέλεις να του εξηγήσεις ότι θα μπορούσε να περιμένει να τελειώσει το video clip για το οποίο έχεις πληρώσει αλλά θυμάσαι ότι κλείνει το shop στις 17.30 και λες να πας στο ρημάδι να δεις για ποιον λόγο σε έχουν πρήξει σε όλη την έκθεση για αυτό το μαγαζί.

Ρε λες να έχει κάτι καλό και να αξίζει τον κόπο?

Προφανώς δε το γεγονός ότι στη μνήμη σου θα συνόδευαν αυτή την εμπειρία τα έκανε ακόμα πιο ελκυστικά. Από την άλλη όταν ακόμα και τα 5 σουβέρ κάνουν 20 λίρες (περίπου 24 ευρώ) αρχίζει να κουμπώνεσαι. Γενικά αν σκοπεύεις να ψωνίσεις κάτι πρέπει να υπολογίσεις ότι το μαγαζί θα μπορούσε να έχει όνομα “ότι πάρεις ΑΠΟ 20 ΚΑΙ ΠΑΝΩ”.

Τελευταίο tip: Μην αγοράσεις δίσκο από εκεί. Τα ίδια βινύλια μπορείς να τα βρεις σε ΠΟΛΥ καλύτερες τιμές.