Αν ένα πράγμα κατόρθωσε προς ώρας η υποψηφιότητα Κασσελάκη για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, είναι να βγάλει από το περιθώριο την εσωκομματική εκλογική διαδικασία στην αξιωματική αντιπολίτευση. Είναι σα να βρέθηκε ο ένας που να σύρει το κάρο απ’ την λάσπη που ήταν καθηλωμένο από τις 21 Μαΐου, χωρίς προοπτικές πρόωσης για κόμμα εξουσίας φιλελεύθερης αστικής δημοκρατίας. Ήταν σα να είχαμε εκλογές σε κόμμα της ελάσσονος αντιπολίτευσης.
Η αντίδραση των συστημικών μέσων στην υποψηφιότητα του δείχνει αμηχανία και άγχος σε πολλές περιπτώσεις καθώς απειλεί τον ΠΘ σε ένα τομέα στον οποίο πόνταρε και ποντάρει πολλά, ίσως τα περισσότερα, την επικοινωνία. Είναι νωρίς να μιλήσουμε για το τι είδους πολιτική μπορεί να παράξει ο συγκεκριμένος υποψήφιος εφόσον εκλεγεί και για το αν διαθέτει και πιο πολιτικά χαρακτηριστικά για την θέση. Η «εποχή» πάντως δείχνει να τα βάζει στο περιθώριο σιγά σιγά, να μην τους δίνει τόση σημασία πια.
Αυτό που με σχετική σιγουριά μπορούμε να πούμε είναι πως διαθέτει το προφίλ αλλά και κάποιες από τις επικοινωνιακές αρετές ώστε να ανταγωνιστεί τον Κ. Μητσοτάκη. Τα υπόλοιπα είναι και θέμα επιτελείου από ένα σημείο και μετά όπως μας έχει διδάξει από το 2019 η ιστορία.
Είναι τραγελαφικό και ενδεικτικό της κατάστασης στα ΜΜΕ, που μερίδα τους φτάνει στο σημείο να μνημονεύει τον Α. Τσίπρα για κάποιες από τις αρετές του τώρα που βρίσκεται σε εκούσια αργία και που όντως είχε, μόνο και μόνο επειδή αισθάνονται άμεσο κίνδυνο. Άμεσο κίνδυνο από κάτι «διαφορετικό» που δεν ήταν συνηθισμένα να αντιμετωπίζουν, οπότε επιστρέφουν στο γνώριμο και οικείο που έχουν την κτηθείσα πείρα να χειριστούν.
Όπως και να χει και παρά τις ιδεολογικές ενστάσεις πολλών σοβαρών στελεχών για τον κ. Κασσελάκη που δεν είναι αβάσιμες αλλά πολύ πρώιμες λόγω ηλικίας και εμπειρίας για να του καταλογίσουμε, η είδηση της υποψηφιότητας του και ο τρόπος που αυτή επικοινωνήθηκε, έδωσε αυτό που έλειπε από την εξαιρετικά πολιτισμένη και χαμηλών τόνων διαδικασία που εξελισσόταν. Το ντόρο, την «φασαρία». Συστατικά πολύ επιδραστικά στην πολιτική, εφόσον διαθέτεις τα μέσα που θα την «φτάσουν» στην κοινωνία με τον τρόπου που θέλει εσύ.
Χάρης Φιλιππάκης
Leave a Reply