Θα ήταν τουλάχιστον, ψευδαίσθηση αν πιστέψει κανείς ότι μπορεί να αναλύσει αυτό το δύσβατο βιβλίο της Καινής Διαθήκης μέσω μιας θεατρικής κριτικής. Αυτό πέρα από αδύνατο, δεν είναι και ο στόχος, άλλοι επιστήμονες είναι αρμόδιοι και σίγουρα γνώστες.
Το βιβλίο του Αγίου και Ευαγγελιστού Ιωάννου αποτελεί την επάξια κατακλείδα όλης της Αγίας Γραφής. Είναι ένα ιερό κείμενο, το οποίο στο διάβα των αιώνων είχε τεράστια απήχηση και επιδράσεις όσο λίγα.
Εδώ έρχεται να κλειδώσει και η φράση του νομπελίστα ποιητή Γιώργου Σεφέρη, ο οποίος χαρακτηρίζει την «Αποκάλυψη του Ιωάννη», ως : « ένα κείμενο, όχι ενός καιρού και μιας γενεάς ανθρώπων, αλλά όλων των καιρών και όλων των γενεών».
Αποκάλυψης κριτική
Αιώνες τώρα η ανθρωπότητα σκύβει περίεργη πάνω στο βιβλίο με την ελπίδα ότι θα εκμαιεύσει την έκβαση των πεπρωμένων. Ακόμα και ο πιο αδιάφορος αναγνώστης δεν μπορεί παρά να σταθεί με ευλάβεια μπροστά στις πολλές εικόνες και τα σύμβολά του, αναζητώντας παράλληλα τις πραγματικότητες στις οποίες παραπέμπουν.
Εδώ, ακριβώς έγκειται και η μεγάλη επιτυχία της παράστασης του Θάνου Παπακωνσταντίνου στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
Ο ταλαντούχος σκηνοθέτης έχοντας κάνει εκπληκτική δουλειά πάνω στη δραματουργία του κειμένου δίνει στην παράσταση μια οικουμενικότητα και ένα σύγχρονο στοιχείο, διότι καταφέρνει μ’ εντυπωσιακό τρόπο να προβάλλει τις εικόνες και τα σύμβολα του βιβλίου.
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου δίνει ουσία και εγγύτητα στο έργο του Ιωάννη με τις 7 εικόνες που παρουσιάζει πίσω από την αποκάλυψη (Πρωτοχριστιανοί, Ισλαμικός εξτρεμισμός, Οκτωβριανή Επανάσταση, Γερμανικός Εθνικοσοσιαλισμός, Αμερικάνικη Επανάσταση, Γαλλική Επανάσταση και Μεσαιωνικοί Χιλιαστές)
Μ’ αυτόν τον τρόπο δικαιολογεί και το σκηνοθετικό σημείωμα στο πρόγραμμα της παράστασης, όπου υπογραμμίζει ότι « πίσω από κάθε εξέγερση υπάρχει η επιθυμία ριζικής αναμόρφωσης».
Δεν επιλέγει τον εύκολο δρόμο των βιντεοπροβολών αλλά δουλεύει με ηθοποιούς που χαρίζουν επιπλέον εκπληκτικές σκηνές στο συνολικό αποτέλεσμα.Η παράσταση δεν αγγίζει απλά την εικαστική τελειότητα αλλά σε πολλές σκηνές δίνει τον ορισμό της.
Διαβάστε ολόκληρη την κριτική της παράστασης από τη Γιώτα Δημητριάδη στο Τέχνες-Plus
Leave a Reply