
Μπήκα στο γραφείο, στον τέταρτο όροφο και βλέπω την συνάδελφο πάνω στο παράθυρο. Φωνάζω: Όλγα, Μη!
“Δεν θά πέσω, είναι ένα γατάκι στον ακάλυπτο και κλαίει”, λέει η Όλγα!
Α, ένας γατούλης! είπα εγώ…
Πολύ δυνατά νιαουρισμοκλάματα
Είναι λίγο περίεργος ο ακάλυπτος και δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε που ακριβώς είναι, γιατί μονο το ακούγαμε.
Δίπλα μεσοτοιχία με συνεργείο αυτοκινήτων και studio. Δόμηση άναρχη και είναι δύσκολο να μπεις σε ένα studio και να πεις: Ακούμε ένα γατί μωρό που κλαίει… κλπ. Εντάξει όχι δύσκολο, αλλά σίγουρα αμήχανο!
Πολύ δυνατά νιαουρισμοκλάματα
Τηλέφωνο την πυροσβεστική: Δεν μπορούμε να παρέμβουμε σε ξένη περιουσία. Αν ήταν σε δέντρο ή κάπου ψηλά εγκλωβισμένο ευχαρίστως.
Πολύ δυνατά νιαουρισμοκλάματα
Η συνάδελφος αποφασιστική κατεβαίνει, ψάχνει, σκαρφαλώνει και σε λίγα λεπτά επιστρέφει με τον γατούλη στο γραφείο.
Δεν έχω μεγάλη εξεικοίωση με τις γάτες. Αλλά ένα τρομαγμένο μωρό, βρώμικο με τους ψύλλους να κάνουν τσάρκες κάτω από τα ματάκια του μπορεί να το καταλάβει ο καθένας.
Βρήκαμε το κουτί, το γεμίσαμε εφημερίδες, κόψαμε ένα ποτηράκι και βάλαμε νερό κι ειδοποιήσαμε τον συνάδελφο που θα ερχόταν να πάρει μια γατοτροφή για μωρά.
Ο μωρούλης γατούλης κούρνιασε στο κουτί. Κλαψούρισε, αλλά τελικά ησύχασε.
Οι δύο γατομάνες συνάδελφοι, άρχισαν τα τηλέφωνα και έκλεισαν ραντεβού στον κτηνιάτρο.
Αρχίσαμε όλοι να ψάχνουμε οικογένεια για φιλοξενεία.
Ο γατούλης το βράδυ ήταν καθαρός, αποπαρασιτωμένος, με όλη την ιατρική φροντίδα που απαιτήθηκε.
Leave a Reply