Κάτω από το σπίτι ένα μεγάλο κινέζικο μάρκετ με ό,τι βάλει ο νους σου και στη φτήνια.
Γείτονες οι οίκοι ανοχής, πολλοί για έναν δρόμο αλλά πολύβουοι όλες τις ώρες της μέρας και της νύχτας.
Περαστικοί εργαζόμενοι, πολλά αυτοκίνητα που ψάχνουν στα στενά να αποφύγουν την κίνηση των κεντρικών αρτηριών.

Κι όμως ο «γείτονας» μου απέναντι από το γραφείο βρίσκει την ηρεμία του, κλείνει τα μάτια και απολαμβάνει τον ήλιο του καλοκαιριού. Δεν έχει σημασία το πρόσωπό του (γι’ αυτό και το κάλυψα). Σημασία έχει ότι είναι παρών στο ραντεβού με το καλοκαίρι και τον ήλιο!

Αφού προφανώς δεν μπορεί να τον βρει αλλού, σε μια παραλία ας πούμε, η βεράντα είναι μια κάποια λύση.

Κι ας ακούει κόρνες βιαστικών αντί για τον φλοίσβο!

Γιάννης Καφάτος