O άστεγος ως «επαγγελματίας»- Τι συμβαίνει με τη «Σχεδία»

Favorite

Είναι ο άστεγος επαγγελματίας; Υπάρχει επαγγελματική ιδιότητα “άστεγος; Υπάρχει κωδικός στην Εφορία τέτοιου “επιτηδεύματος”; Μπορεί να μην υπάρχει, υπάρχει όμως ως πραγματικότητα η υποχρέωση αυτασφάλισης των αστέγων, όπως έγινε από τη “Σχεδία”, το περιοδικό δρόμου, που έδωσε διέξοδο σε πολλούς αστέγους, εξασφαλίζοντας ένα έστω μικρό ποσό για την επιβίωσή τους.

Διάβασα και τη διευκρινιστική ανακοίνωση της “Σχεδίας” που προσπαθεί να μετακυλήσει τη δαπάνη για τον ΕΦΚΑ στον αγοραστή (και καλά κάνει- και 5 ευρώ να πάει το περιοδικό εγώ θα το αγοράζω). Το δεδομένο όμως είναι ότι σύμφωνα με τα νέα δεδομένα η εισφορά βαρύνει αυτόν που λαμβάνει το ποσό, δηλαδή ΚΑΙ τον άστεγο- πωλητή. Απλώς στην περίπτωση της “Σχεδίας” η λύση που προκρίθηκε για να μην έχουν μείωση στο ποσό που λαμβάνουν οι πωλητές ήταν η αύξηση της τιμή του περιοδικού. Κατά την ταπεινή μου άποψη σε περιπτώσεις όπως αυτή των ανθρώπων της “Σχεδίας” η ασφαλιστική δαπάνη θα έπρεπε να καλύπτεται από το ίδιο το Κράτος. Ας έχουμε στο τέλος του έτους μερικά χιλιάρικα μικρότερα πλεονάσματα, ας μοιράσουμε μερικά χιλιάρικα μικρότερο μέρισμα. Είναι κάτι που δεν έπρεπε καν να το συζητάμε. Αντ’ αυτού όμως συζητάμε, αν είναι σωστή ή όχι η αυτασφάλιση (!!!) των αστέγων.

Επιβάλλεται μία κατ’ επίφαση νομιμότητα, καθώς προτάσσεται το επιχείρημα του ότι η ασφάλιση είναι καθολική και άρα αφορά και τους αστέγους. Οι οποίοι όμως δεν αντιμετωπίζονται ως κοινωνική ομάδα, η οποία χρήζει βοήθειας (αν όχι αυτή, ποιά άλλη;), αλλά ως «επαγγελματικός κλάδος» (δεν ξέρεις αν πρέπει να κλάψεις ή να γελάσεις με τέτοιες αντιλήψεις), στην οποία επιβάλλονται ασφαλιστικές εισφορές, «όπως σε όλους τους άλλους». Επιβάλλεται έτσι μία «κανονικότητα» εξώφθαλμα μη κανονική.

Για να προεκτείνουμε όμως το συγκερκιμένο μέτρο και σε άλλες περιπτώσεις χαμηλοαμοιβόμενων, υπάρχουν χιλιάδες άλλες περιπτώσεις ανθρώπων που λαμβάνουν μικροποσά με απόδειξη επαγγελματικής δαπάνης. Αυτοί δεν είναι απαραιτήτως ανασφάλιστοι. Μπορεί να δουλεύουν ένα part- time και να προσπαθούν να συμπληρώσουν το εισόδημα τους. Αυτοί λοιπον αν λαμβάνουν μέχρι σήμερα 200 ευρώ το μήνα με ΑΕΔ, θα αναγκαστούν να δίνουν στον ΕΦΚΑ περίπου 60 ευρώ (και πιστέψτε με για έναν που δουλεύει για τέτοια λεφτά δεν είναι καθόλου αμελητέο ποσό). Η ασφάλιση ΔΕΝ βαρύνει τον εργοδότη, αλλά τον εργαζόμενο. Και επειδή σπανίως κάποιος εργοδότης έχει την διάθεση να επιβαρυνθεί ο ίδιος, αυτό που ο ίδιος ο νόμος λέει ότι βαρύνει τον εργαζόμενο ή θα το φορτωθεί ο εργαζόμενος ή θα δουλεύει με μαύρα, οπότε το κράτος θα χάσει ΚΑΙ το ποσό του φόρου που επιβάλλεται στο καταβαλλόμενο ποσό.
Υποθέτω ότι αυτή η ρύθμιση ήρθε για να “αναγκάσει” αυτές τις σχέσεις εργασίας να μετατραπούν σε κανονικές συμβάσεις εργασίας, κάτι που είναι όνειρο θερινής νυκτός. Όπως συμβαίνει και με τα περιβότητα “μπλοκάκια” λύση δεν υπάρχει όταν φορτώνεις με επιπλέον βάρη τον εργαζόμενο.
Στην περίπτωση της “Σχεδίας” πάντως και μόνο η σκέψη της αυτασφάλισης αστέγων- ασχέτως αν η αύξηση της τιμής του περιοδικού λύνει ( ; ) το πρόβλημα- προκαλεί μια ανατριχίλα για το πώς κάποια επιτελεία σκέφτονται και “λύνουν” προβλήματα, στριμώχνοντας τους πλέον αδύναμους.

Όσοι θέλουν να ενημερωθούν εκτενέστερα για το θέμα που προέκυψε ακολουθεί ένα διάγραμμα της “Σχεδίας” για το πώς διαμορφώνεται η τιμή του περιοδικού και πώς κατανέμεται το ποσό που εισπράττεται, αλλά και η ανακοίνωση του περιοδικού μέσω της σελίδας του στο Facebook

Αγαπητοί φίλοι αναγνώστες και υποστηρικτές της «σχεδίας» μας,

Από το επόμενο τεύχος (#57, Μάρτιος 2018) είμαστε αναγκασμένοι να προχωρήσουμε στην αναπροσαρμογή της τιμής πώλησης του περιοδικού από τα 3,00€ που είναι σήμερα στα 4,00€.

Θεωρούμε χρέος μας να σας εξηγήσουμε το «γιατί». Είναι μια δύσκολη συνθήκη, που έχει, όμως, και μια φωτεινή πλευρά.

Ο λόγος είναι ένας και πολύ απλός: Η επιβολή ΕΦΚΑ (26,95%) στις αποδείξεις επαγγελματικής δαπάνης, η οποία ισχύει από την 1η Ιανουαρίου 2018.

Σύμφωνα με τις αλλαγές που ισχύουν πλέον, «στις καθαρές μηνιαίες αμοιβές (δηλαδή, αφού αφαιρεθεί η παρακράτηση φόρου) θα επιβληθεί εισφορά 20% υπέρ του κλάδου κύριας ασφάλισης και εισφορά 6,9% υπέρ της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Οι εισφορές αυτές θα καταβάλλονται εξ ολοκλήρου από τον απασχολούμενο, δηλαδή ο εργοδότης δεν θα έχει καμία συμμετοχή». Οι αποδείξεις επαγγελματικής δαπάνης είναι ο τρόπος με τον οποίο αμείβονται οι άνθρωποι όλα αυτά τα χρόνια.

Η λογική, λοιπόν, λέει ότι από το καθαρό έσοδο του κάθε πωλητή της «σχεδίας» θα πρέπει η «σχεδία» να παρακρατεί το 26,95% (δηλαδή, περίπου 40 λεπτά από το 1,50€) για τον ΕΦΚΑ του.

Εμείς, όμως, βλέποντας τους ανθρώπους καθημερινά και γνωρίζοντας τις φοβερές ανάγκες τους, τους αγώνες και τις αγωνίες τους, θέλουμε και θα προσπαθήσουμε να διαφυλάξουμε, όσο αντέχουμε, αυτό το «1,5€ καθαρό» και ο μόνος τρόπος να γίνει αυτό, σε αυτή τη φάση, είναι η αύξηση της τιμής του περιοδικού (η οποία νέα τιμή για το περιεχόμενο και όχι μόνο για την κοινωνική του διάσταση παραμένει σε λογικά επίπεδα, και ίσως κάτω από τον μέσο όρο κόστους αντίστοιχων περιοδικών που κυκλοφορούν. Είναι η πρώτη αύξηση σε αυτά τα πέντε χρόνια κυκλοφορίας).

Η τρίτη λύση (πέρα, δηλαδή, από το να επωμιστούν οι ίδιοι οι διανομείς τον ΕΦΚΑ –που είναι αυτό το οποίο προβλέπει ο νόμος– ή να αυξηθεί η τιμή του περιοδικού) είναι να αναλάβει η «σχεδία» και αυτή την υποχρέωση, κάτι, όμως, που θα καθιστούσε την προσπάθειά μας μη βιώσιμη. Ας μην ξεχνάμε ότι η «σχεδία» είναι μια αυτοχρηματοδοτούμενη προσπάθεια, στέκεται μόνη της και με τη βοήθεια των αναγνωστών όρθια, χωρίς να περιμένει λύσεις από επιδοτήσεις, επιχορηγήσεις κ.λπ.

Υπενθυμίζεται ότι, πέρα από το 1,50 ευρώ ή 50% επί της αναγραφόμενης τιμής πώλησης, επιλογή μας, ακριβώς εξαιτίας αυτής της λαχτάρας να υποστηρίξουμε όσο πιο πολύ μπορούμε τον άνθρωπο, είναι, όλα αυτά τα χρόνια, για εύλογο χρονικό διάστημα και όσο το επιτρέπουν οι δυνάμεις μας, να καταβάλλει η ίδια η «σχεδία» εξ ολοκλήρου τον αναλογούντα φόρο (20%) και το χαρτόσημο (3,6%) που αντιστοιχούν στο 1,50 ευρώ. Το ποσό αυτό ανέρχεται συνολικά στα 46,3 λεπτά του ευρώ.

Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι όλα αυτά τα χρόνια οι μεικτές απολαβές των πωλητών της «σχεδίας» ανέρχονται στα 1,963 ευρώ ανά τεύχος, ήτοι 65,45% επί της τιμής πώλησης του τεύχους. Η προσπάθειά μας όλα αυτά τα χρόνια είναι να καλυφθεί αυτή η διαφορά, αυτό το ποσό μέσα από την αύξηση των διαφημιστικών εσόδων κυρίως, πράγμα, βεβαίως, καθόλου εύκολο, παρά το γεγονός ότι η «σχεδία» έχει πολύ υψηλή κυκλοφορία. Είναι μία από τις πολλές προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε.

Επιπλέον, 0,18€ ή 6% είναι ο ΦΠΑ.

Περίπου 38,7 λεπτά (ή 12,9% επί του συνόλου) είναι το κόστος εκτύπωσης ανά τεύχος. Στα έξοδα εκτύπωσης περιλαμβάνεται το κόστος των όποιων επανεκτυπώσεων, αλλά και εκείνο των επιστροφών (αδιάθετα τεύχη του μήνα), με το οποίο, βεβαίως, επιβαρύνεται εξ ολοκλήρου η «Διογένης».

Το υπόλοιπο 15,68% (ή 0,47€ από το σύνολο των 3 ευρώ) αξιοποιείται για να καλυφθούν οι υπόλοιπες υποχρεώσεις, στις οποίες, πέρα από τα όποια λειτουργικά έξοδα (λογαριασμοί ΔΕΚΟ, ενοίκια, μισθοδοσία κ.λπ), περιλαμβάνονται τα έξοδα για την καμπάνια «Γκολ στη Φτώχεια» (Εθνική Αστέγων), τις «Αόρατες Διαδρομές», σεμινάρια φωτογραφίας, κεραμικής και όποιες άλλες δραστηριότητες υλοποιούνται για την υποστήριξη των ανθρώπων της «σχεδίας», έξοδα επικονωνίας κ.ά. (Περισσότερες πληροφορίες υπάρχουν στην ιστοσελίδα της «σχεδίας» www.shedia.gr, όπου αναρτώνται οι ετήσιοι κοινωνικοί και οικονομικοί απολογισμοί).

Είναι αδύνατον να επωμιστούμε και τον ΕΦΚΑ.

Η αύξηση της τιμής στα 4€ θα επιτρέψει στον διανομέα να διατηρήσει το «καθαρό έσοδο» του 1,5 ευρώ ανά τεύχος, να πληρωθεί ο ΕΦΚΑ (26,95%), ο φόρος (20%) και το χαρτόσημο (3,6%), και να παραμείνει βιώσιμος οργανισμός η «σχεδία».

Για να το πούμε σε απόλυτους αριθμούς, από τα 4,00€, το 1,50€ αποτελεί απευθείας έσοδο για τον διανομέα, 0,64€ είναι ο φόρος + χαρτόσημο (23,6%) και τα 0,56€ είναι ο ΕΦΚΑ (26,95%).

Συνολικά, δηλαδή, από τα 4,00€ τα 2,70€ πηγαίνουν στον άνθρωπο-διανομέα.

Είκοσι τέσσερα (24) λεπτά είναι ο ΦΠΑ (6%).

Το υπόλοιπο 1,06€ θα αξιοποιείται για την κάλυψη των αναγκών λειτουργίας του οργανισμού (με τη δαπάνη για τη εκτύπωση του περιοδικού να έχει τη μερίδα του λέοντος), την υποστήριξη υφιστάμενων (όπως το «Γκολ στη Φτώχεια») και την ανάπτυξη νέων κοινωνικών προγραμμάτων και λύσεων.

Τα δύο πινακάκια που συνοδεύουν αυτό το κείμενο/ανάρτηση «εξηγούν» τι ίσχυε και τι θα ισχύει πλέον σε σχέση με την ερώτηση «πού πάνε τα 3€/4€;».

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ

Το θετικό είναι ότι πλέον οι άνθρωποι της «σχεδίας» έχουν ασφαλιστικό χρόνο, χωρίς να μειώνεται το άμεσο, απευθείας έσοδό τους. Αυτός είναι, επαναλαμβάνουμε, και ο μοναδικός λόγος για τον οποίο η τιμή του περιοδικού αυξάνεται από 3,00€ σε 4,00€. Ο άνθρωπος είναι η απάντηση, είναι ο λόγος που καλούμε με πολύ σεβασμό τον αναγνώστη και υποστηρικτή να «σηκώσει», εφόσον το επιτρέπουν και οι δικές του δυνάμεις (ξέρουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των υποστηρικτών της «σχεδίας» είναι άνθρωποι του μόχθου και οι ίδιοι) αυτή την αύξηση.

Σε περίπτωση που διατηρούνταν η τιμή των 3 ευρώ, το καθαρό έσοδο για τον πωλητή θα ήταν 0,83€ (83 λεπτά) ανά τεύχος (συν την επιστροφή του 20% από την εφορία, ενδεχομένως). Ή, στην καλύτερη περίπτωση, 1,15€ ανά τεύχος (εφόσον θα εξακολουθεί να έχει τη δυνατότητα η «σχεδία» να πληρώνει τον φόρο + το χαρτόσημο, 23,6%).

Η λύση να πάει η τιμή του τεύχους 3,5€ (και όχι 4€), εφόσον κρατήσουμε τη λογική του 1,5€ «καθαρό» στον διανομέα δεν είναι βιώσιμη, αν η σχεδία εξακολουθεί να καταβάλλει το 23,6% (φόρο και χαρτόσημο) και, βεβαίως, τον ΕΦΚΑ (26,95%).

Η ΦΩΤΕΙΝΗ ΠΛΕΥΡΑ

Παρά τη μεγάλη δυσκολία και αναστάτωση που μας έχει δημιουργήσει αυτή η νέα συνθήκη, προσπαθούμε να εστιάσουμε στη θετική πλευρά των πραγμάτων (αν και έχουμε ακόμη δρόμο να διανύσουμε). Ετσι προσπαθούμε να πορευτούμε όλα αυτά τα χρόνια. Είμαστε χαρούμενοι γιατί πλέον οι άνθρωποι της «σχεδίας» έχουν

Α) ιατροφαρμακευτική περίθαλψη

Β) ασφαλιστικό χρόνο

Που, πρακτικά, σημαίνει ότι κάποιοι από τους πιο ηλικιωμένους μας που τους λείπουν μια χούφτα ένσημα ενδέχεται να πάρουν σύνταξη. Βλέπουμε τη χαρά στα πρόσωπά τους. Είναι και δική μας χαρά. Είναι και χαρά της κοινωνίας ολόκληρης που τόσα χρόνια σας στηρίζει εσάς, στηρίζει και τη συλλογική μας προσπάθεια, τον αγώνα, το όραμα.

Είναι ο λόγος που μπορούμε και συνεχίζουμε.

Από την άλλη, είναι αλήθεια, βεβαίως, ότι αυτή η αλλαγή έχει προκαλέσει μεγάλη αναστάτωση σε πολλούς από τους ανθρώπους που φορούν το κόκκινο γιλέκο και σε όλους μας. Είναι αλήθεια ότι το Φεβρουάριο είναι πράγματι λιγότεροι πωλητές στο δρόμο. Στους κόλπους της «σχεδίας» επικρατεί μια ανασφάλεια, μια σύγχυση, μια πίκρα σε ορισμένους. Κάποιοι έχουν αποχωρήσει, απογοητευμένοι. Κάνουμε και θα συνεχίσουμε να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας να υποστηρίξουμε τους πιο φτωχούς από τους φτωχούς συνανθρώπους μας να υποστηρίξουν οι ίδιοι τους εαυτούς τους.

Σας ευχαριστούμε πολύ.

Είμαστε πάντα στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε άλλη πληροφορία ή διευκρίνιση.

Η ομάδα της «σχεδίας»

Α για αγάπη, για αλληλεγγύη, για αξιοπρέπεια.

ΥΓ.: Κλείνοντας, θα θέλαμε να σας αποκαλύψουμε ότι από τον περασμένο Φεβρουάριο (2017) έχουμε στείλει επιστολή σε όλα τα αρμόδια υπουργεία (Οικονομικών, Εργασίας κ.λπ), για μια σειρά ζητημάτων που αφορούν τους πιο φτωχούς από τους φτωχούς της πατρίδας μας και την υποστήριξή τους. Για κάθε ζήτημα (επτά συνολικά) που θέταμε στο υπόμνημά μας υπήρχε και μία προτεινόμενη λύση, με επιχειρήματα και παραδείγματα για το τι ισχύει σε αντίστοιχες περιπτώσεις στο εξωτερικό (Γερμανία, Αυστραλία κ.λπ.). Το ζήτημα των αποδείξεων επαγγελματικής δαπάνης ήταν στην κορυφή αυτού του υπομνήματος. Σύντομα θα σας ενημερώσουμε για το πλήρες περιεχόμενο και την τύχη αυτής της επιστολής.

Σχόλια

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Διαβάστε ακόμα

Scroll to Top