Πάνος Χρυσοστόμου: Μια ζωή μουσικές και ταινίες

Πάνος Χρυσοστόμου

Ο Πάνος γεννήθηκε στην Αθήνα στα 60’s. Είχε από μικρός την αρρώστια της μουσικής και όλο αυτό του βγήκε και με το παραπάνω. Μεγαλώνοντας το κακό παράγινε.

Όλη του η ημέρα ήταν πλημμυρισμένη από μουσικές. Παράλληλα στο μυαλό του αλλά και στην καθημερινότητα του έπαιζαν πολλές ταινίες. Άλλες τις έβλεπε. Άλλες τις κριτίκαρε. Άλλες τις παρουσίαζε στις εκπομπές του στην τηλεόραση. Είμαι σίγουρος ότι θυμάστε το κλασσικό πλέον Πάνος goes to Hollywood. Παράλληλα με τη μουσική και το σινεμά στη ζωή του μπήκε το ραδιόφωνο. Έχει κάνει αμέτρητες εκπομπές. Είναι διευθυντικό στέλεχος στην Ελληνική ραδιοφωνία. Είναι μεθοδικός ψύχραιμος εραστής της λεπτομέρειας και επίσης είναι καλοφαγάς.

Πάνω από όλα όμως ο Πάνος είναι φίλος μου. Αδερφικός. Αυτοκόλλητος. Έχουμε ζήσει πολλές ευτυχισμένες μέρες μαζί. Και πάρα πολλές δύσκολες στιγμές επίσης. Όπως στο αξέχαστο μαύρο το 2013 στην ΕΡΤ… Έχει ένα προτέρημα όμως. Μοναδικό. Εκεί που ο κόσμος καίγεται εκείνος έχει μια μάνικα και σβήνει φλόγες με αποτελεσματικότητα. Τέρας ψυχραιμίας. Έχει όμως κι ένα μεγάλο ελάττωμα κατά τη γνώμη μου. Ξεχνάει ή.. τέλος πάντων για να το πω καλύτερα δίνει άφεση αμαρτιών σε δηλωμένους εχθρούς του. Εκεί είναι που διαφωνούσαμε πάντα. Τέλος πάντων. Δεν είναι θέμα του παρόντος. Ο Πάνος είναι επίσης Παναθηναϊκός. Μεγάλο ατού και αυτό. Είναι επίσης αρσενικός στις πράξεις του. Δηλαδή δεν θα στη φέρει ποτέ πισώπλατα. Είναι παλιάς κοπής άντρας και γνήσιος φίλος. Όχι δήθεν όπως οι αμέτρητοι φλώροι που έχουν πλημμυρίσει την πιάτσα τα τελευταία χρόνια. Συνεπώς δεν μπορώ και δεν θα είμαι καθόλου αντικειμενικός αν συνεχίσω να λέω κι άλλα γι αυτόν.

Με αφορμή το νέο βιβλίο του που έχει τίτλο «Soundtrack το βιβλίο» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φίλντισι,

και μπορείτε να το βρείτε εδώ

Σκέφτηκα να κάνουμε μια κλασσική συνέντευξη για να θυμηθούμε μαζί κάποιες ιδιαίτερες αλήθειες που τον αφορούν. 

-Τι σπούδασες;

-Από μικρός θεώρησα απολύτως φυσικό μετά από τις σπουδές μου στη μουσική και στη δημοσιογραφία να στραφώ με αξιώσεις σε μια πιο εξειδικευμένη εκδοχή ρεπορτάζ.

-Που σημαίνει;

-Που σημαίνει ότι ως επαγγελματίας πλέον από το 1988 αλλά έχοντας πάντα καρδιά ερασιτέχνη έγινα συντάκτης αλλά και στέλεχος περιοδικών και εφημερίδων και στη συνέχεια έγινα παραγωγός αλλά και παρουσιαστής πολιτιστικών εκπομπών στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση. Εννοείται ότι πάντα είχα ειδίκευση στη μουσική και στον κινηματογράφο.

-Τι θυμάσαι πιο έντονα;

-Μεταξύ άλλων τα 12 χρόνια που ήμουν μουσικοκριτικός στο «Ποπ και Ροκ» αλλά και όλα εκείνα τα χρόνια που εργάστηκα σαν «free lancer» συνεργάτης σε δεκάδες έντυπα. Κάτι που συμβαίνει μέχρι σήμερα με παρουσία κατά καιρούς σε όλα τα μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα στην Ελλάδα. Θυμάμαι πιο έντονα το γεγονός ότι υπήρξα δημιουργός όλων των κινηματογραφικών λημμάτων στην εγκυκλοπαίδεια «Δομή».

-Παράλληλα γράφεις και βιβλία.

-Ναι το κάνω κι αυτό. Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, εν μέσω οικογένειας, τριών παιδιών, κριτικών για τις ταινίες, συνεντεύξεων με καλλιτέχνες του εξωτερικού (και εσωτερικού) και φυσικά τις πολλές μουσικές εκπομπές μου στην Ελληνική Ραδιοφωνία, αποφάσισα να εκθέσω αλλά και να εκτεθώ. Τι εννοώ. Μια σειρά από εμπειρίες μου τόλμησα να τις περάσω σε βιβλία.

-Ποια είναι τα βιβλία που έχεις υπογράψει μέχρι σήμερα;

•        Τάσος Ψαρράς – Μονογραφία (Νοέμβριος 2004, εκδόση «Ε.Ε.Σ.»)

•        Graffiti Ιστορίες – Διηγήματα (Μάιος 2005, εκδόσεις «Αγκυρα»)

•        Νίκος Μαμαγκάκης – Μουσική ακούω, ζωή καταλαβαίνω. Βιογραφία (Δεκέμβριος 2006, εκδόσεις «Αγκυρα», Υποψηφίο για Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας στην κατηγορία «Χρονικού – Μαρτυρίας»)

•        Είμαι …blogger και είμαι καλά! (Μάιος 2009, εκδόσεις «Μετρονόμος»)

•        Μη μιλάς (Δεκέμβριος 2014, εκδόσεις «Bee group»)

Και αισίως να που έχω φτάσει στο έκτο βιβλίο μου που έρχεται σχεδόν τεσσερισήμισι  χρόνια μετά το προηγούμενο και είναι μέχρι στιγμής το πιο βιωματικό απ’ όλα. Θα υπάρξει και συνέχεια όμως. Το υπόσχομαι.…

-Μίλησε μου λίγο για το τελευταίο βιβλίο σου

-Είκοσι δύο σπουδαίοι συνθέτες, καλλιτέχνες διεθνούς ακτινο­βολίας αλλά και μερικοί από τους εκλεκτούς Έλληνες συναδέλ­φους τους, που έγραψαν ή ακόμα γράφουν μουσική για τον κινη­ματογράφο, σε αποκλειστικές συνεντεύξεις. Trevor Jones, Alan Menken, James Newton Howard, Γιάννος Αιόλου, Hans Zimmer, Michael Kamen, Νίκος Κυ­πουργός, Nicola Piovani, Alexandre Desplat, Μίκης Θε­οδωράκης, Elliot Goldenthal, Νίκος Μαμαγκάκης, Philip Glass, Goran Bregovic, Παναγιώτης Καλαντζόπουλος, Yann Tiersen, Δημήτρης Παπαδημητρίου, Gabriel Yared, David Arnold, Mychael Danna, Wim Mertens, Ευανθία Ρεμπούτσι­κα. Όλοι τους μέσα από γλαφυρές διηγήσεις και με κάποιες εξομολογητικές στιγ­μές δίνουν μια άλλη πλευρά τους στο πλατύ κοινό. Είναι μια πλειάδα εκλεκτών δημιουργών που περιγράφουν το ενιαίο και αδιαίρετο puzzle το οποίο αποτελεί η μουσική του κινηματογράφου. Μεταξύ άλλων υπάρχουν πολλά Όσκαρ, διάφορα άλλα βραβεία, διακρίσεις, ταλέντο, σκληρή δουλειά, αλλά το κυριότερο δημιουργικότητα στο έπακρο. Όλα αυτά είναι που κατα­γράφονται σε αυτή την έκδοση. Μιλάμε λοιπόν για τη μουσική του κινηματογράφου σε όλες τις εκφάνσεις της και μέσα από τα λόγια αυτών που τη δημιουργούν. Όχι, κάποιων θεω­ρητικών του χώρου, αλλά μέσα από τα μάτια των ίδιων των δημι­ουργών της. Κι όχι ερήμην αυτών, αλλά με την «παρουσία» τους, ακόμα κι όταν, όπως προκύπτει και θα διαβάσετε, μερικοί από αυ­τούς διαφωνούν εντελώς μεταξύ τους.

Βασίλης Λούκας