Κάποια στιγμή θα τους στήσουν αγάλματα σε κάποια πλατεία της Γλασκώβης, αλλά μέχρι τότε, ο Σκωτσέζικος θησαυρός που ακούει στο όνομα Teenage Fanclub θα εξακολουθεί να παίζει μουσικές και να ηχογραφεί (αραιά και που πλέον) albums, περισσότερο σαν χόμπι, παρά σαν οτιδήποτε άλλο.
Το Here είναι μόλις το δέκατο μόλις album μιάς καριέρας που ξεκίνησε το 1989 και χάρισε στο συγκρότημα φανατικούς φίλους (ανάμεσά τους κι ο μακαρίτης ο Cobain), διθυραμβικές κριτικές και ικανοποιητικές πωλήσεις, αν και αυτό το τελευταίο δεν είναι το θέμα μας.
Οι Fanclub ανήκουν στις περιπτώσεις των συγκροτημάτων που αδυνατούν να γράψουν κακά τραγούδια.
Οι χειρότερες στιγμές τους είναι απλά κάποια υποτονικά κομμάτια και αποτελούν μειοψηφία στο σύνολο του έργου τους.
Συνθέτουν/τραγουδούν και οι τρεις (ο βασικός πυρήνας του group), διαθέτουν μια σχεδόν αλάθητη αίσθηση μελωδίας και είναι ο ορισμός αυτού που κάποτε αποκαλούσαμε κιθαριστική ποπ (γενικά στη Σκωτία πρέπει να φταίνε τα γονίδια, αφού στο συγκεκριμένο είδος η περιοχή πετάει).
Το Here δεν περιέχει την παραμικρή έκπληξη και οι φίλοι τους μάλλον δεν πρόκειται να στεναχωρηθούν γι’ αυτό. Ο κλασσικός τους ήχος μακριά από τον ηλεκτρισμό των πρώτων ημερών (μεγαλώνουν κι αυτοί), τρία τέσσερα κομμάτια που θα κάνουν τους συναδέλφους να ζηλέψουν ξανά, αρκετές ήρεμες αλλά όχι υποτονικές στιγμές, είναι η πορεία προς την ωριμότητα μιάς μπάντας η οποία δε δείχνει διατεθειμένη να σταματήσει και μακάρι να μην το κάνει όσο τα μέλη της δείχνουν να το διασκεδάζουν.
Μακάρι να μην περάσουν έξι χρόνια μέχρι τον επόμενο δίσκο.
Μανώλης Κιλισμανής
Leave a Reply