Ένα φάντασμα πλανιέται (μονίμως) πάνω από την Ελλάδα. Το φάντασμα των Scorpions. Σα να μην έφτανε σ’ αυτή τη χώρα η επιδημία “Πυξ- Λαξ εσωτερικού” ζούμε κάθε χρόνο, με τον ίδιο σαδιστικό τρόπο την χιλιοστή επανεμφάνιση των “Πυξ Λαξ εξωτερικού”.
Οι Scorpions δεν είναι απλώς μία μπάντα. Είναι σύμπτωμα.
Μπορεί να ξεκίνησαν την εποχή των Φαραώ σαν μια hardrock μπάντα, που άντε να το παραδεχτώ έπαιξε και πέντε κομμάτια της προκοπής, αλλά στην εξέλιξη όλο αυτό άρχισε να γίνεται αρχικά ανέκδοτο και στη συνέχεια εφιάλτης.
Στην Ελλάδα έγιναν ευρέως γνωστοί εκεί στα τέλη των 70’s- αρχές των 80’s, όταν έγιναν σουξέ κάποια μπαλαντοειδή τους, κάτι «Holiday” και “Always somewhere” που συνεχίζουν να παίζονται στα ελληνικά ραδιόφωνα θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή των 50άρηδων και 60άρηδων οδηγών, που θυμούνται την αεροπλανική χιλόπιτα που εισέπραξαν τότε από τη Λίτσα, παρά το ότι της έπαιξαν αισθαντικά τα παραπάνω άσματα στην ακούρνιστη κιθάρα τους. Τα εν λόγω άσματα μάλιστα περιλαμβάνονταν σε άλμπουμ όπου στα πίσω καθίσματα μια λιμουζίνας ένας κοστουμάτος έχει κολλημένα μια τσίχλα (ή κάτι τέτοιο) στο βυζί της αγαπημένης(;) του και την τραβάει (την τσίχλα, όχι την αγαπημένη). Τέτοια εξώφυλλα ήταν λυτρωτικά για τους έφηβους της εποχής σε μία άνυδρη εποχή, πριν ο Κωστόπουλος λίγα χρόνια αργότερα προσφέρει άπλετα κώλους και βυζιά για να τον κάνουν λάστιχο οι άρρενες ιθαγενείς.
Η κορύφωση για τους Scorpions (και ουσιαστικά η αρχή του δράματός μας) ήρθε όταν έπεσε το τείχος και η συγκροτηματάρα σκέφτηκε: «Πιο μάγκας είναι ο Έλτονας ο Τζον που γράφει αυτά τα κλαψομούνικα και παίρνει σωβρακάκια;» Και έγραψαν λοιπόν ένα άσμα για το τείχος, για το μέλλον, για τον Κοέλιο και το υαλουρονικό, που λογικά οι μισοί του γκρουπ άρχισαν να χρησιμοποιούν εκείνη την εποχή. (Για την καράφλα υπάρχουν πιο εύκολες λύσεις. Μπερεδάκι, ας πούμε)
Χαμός και αλλαλαγμός και στην Ελλάδα που από τότε τους τιμά με απέραντη πίστη. Λαϊκό προσκύνημα σε κάθε εμφάνιση. Δόξα και τιμή στους ακάματους ρόκερ που έχουν δώσει ίσαμε 50 τελευταίες συναυλίες. Θα μου πεις εδώ ζεις στη χώρα όπου επανέκαμψε στην τηλεόραση η Ρούλα Κορομηλά, ως ταλαντούχα, που την βλέπουν οι κάμερες ασφαλείας στα μαγαζιά και γυρνάνε αλλού, στους Scorpions θα κωλώναμε;
Και αυτό το καλοκαρί το μενού έχει “τελευταία συναυλία των Scorpions” Και φέτος θα σπάσουν ταμεία. Γιατί οι Scorpions είναι το συκγρότημα για να λες ότι ακούς ροκ, ενώ δεν ακούς ροκ. Για να λες ότι έχεις πολιτικές ανησυχίες, ενώ αυτές εξαντλούνται στο «αχ, με πιάνει η καρδιά μου όταν τα ακούω αυτά». Είναι το συγκρότημα του οποίου η αισθητική κολλάει σ’ αυτόν που ψωνίζει «την έξυπνη σωβρακοφανέλα» μέσω telemarketing. Είναι η γκρουπάρα που μπορεί να παίξει με την ίδια άνεση σε πάρτυ πολιτικής νεολαίας, στα γενέθλια του Θόδωρου Πάγκαλου και σε τριήμερο βλαχικό γάμο.
https://www.youtube.com/watch?v=bL_vbTi_5xg
Το όνειρο μου είναι ένα. Να κονομήσω φράγκα από τα ΕΣΠΑ, να γίνω παράγοντας, να πηγαίνω να αγοράζω όλα τα εισιτήρια της νέας τελευταίας συναυλίας τους, να παίζουν χωρίς κοινό μπας και συνταξιοδοτηθούν. Αυτή θα είναι και η μεγάλη μου προσφορά στην ανθρωπότητα
Πάντα δικός σας
Lennin Kravitz
