Δουλεύω με παιδιά όλων των ηλικιών συστηματικά τα τελευταία δέκα χρόνια, σε διάφορα πλαίσια και δομές, καθώς εμείς οι εκπαιδευτικοί στην Ελλάδα αναγκαζόμαστε να κάνουμε μια κάπως «νομαδική» ζωή. Δεν είναι όμως αυτό το θέμα μας εδώ. Το ζήτημα είναι πού σταματούν οι δικές σου ευθύνες ως γονιού και πού αρχίζουν οι δικές μου, ποια είναι τα καθήκοντα του καθένα.

Σαφώς και πρέπει να μεταδώσω στο παιδί σου τη γνώση, να του διδάξω αξίες, αρχές, ιδανικά, να του μάθω πώς να αξιοποιεί τα χαρίσματά του, τη δημιουργική του σκέψη, να το κινητοποιήσω ώστε να παρατηρήσει και να βιώσει, να το προετοιμάσω για την μετέπειτα ζωή του. Συμφωνώ. Εσύ όμως πού είσαι σε αυτή τη διαδικασία; Πριν βιαστείς να  με κατηγορήσεις για την ολιγωρία μου ή την τεμπελιά μου, να σου θυμίσω μερικά πράγματα.

Είσαι αυτός/-ή που το έφερε στον κόσμο, ο ρόλος σου όμως δεν περιορίζεται μόνο στην αναπαραγωγή, σωστά; Ξέρω ότι εργάζεσαι σκληρά, κοπιάζεις, αγχώνεσαι και ανησυχείς όπως όλοι. Θέλεις να του δώσεις τα πάντα, να του εξασφαλίσεις το καλύτερο δυνατό για το μέλλον. Μαζί σου. Πέραν της υλικής προσφοράς όμως, φρόντισε να αφουγκραστείς και τις συναισθηματικές ανάγκες του, μην ξεχνάς ότι εσύ πριν από όλους είσαι το πρότυπο και το σημείο αναφοράς του.

Μάθε του να σέβεται τον εαυτό του και τους γύρω του, να μην φοβάται το διαφορετικό. Να ακούει και να εκφράζεται, να ερευνά και να μην πείθεται εύκολα, να σκέφτεται, να μη φοβάται τα συναισθήματά του, να τα αναγνωρίζει και να τα αποδέχεται. Να πιστεύει στον εαυτό του και να προσπαθεί για το καλύτερο, να μην σκύβει το κεφάλι στις απογοητεύσεις, να δοκιμάζει νέες εμπειρίες, να αγαπά και να προσφέρει.

Βάλε του όρια, τα χρειάζεται για να νιώθει ασφάλεια και για να μάθει να λειτουργεί με κανόνες και πλαίσια, να συμπεριφέρεται σωστά σε κάθε περίσταση, να κατανοήσει την έννοια της ευθύνης και του δικαιώματος. Και μάθε του πότε πρέπει να τα αμφισβητεί  ή να τα ξεπερνάει. Παράλληλα όμως, μάθε του και τη συνέπεια και πώς να τη ζυγίζει σωστά.

Αποδέξου το παιδί σου όπως είναι. Είναι άνθρωπος, μοναδικός και ταλαντούχος με τον τρόπο του. Δεν είναι η δεύτερη ευκαιρία σου να ζήσεις όσα δεν έζησες, δώσ’του λοιπόν την ώθηση να αναπτυχθεί και να γίνει αυτός που προορίζεται.

Όχι, μην φοβάσαι, δεν θα τα κάνεις όλα εσύ. Εγώ θα είμαι δίπλα σου, όλα αυτά τα χρόνια, για να σε στηρίξω και να σου συμπαρασταθώ, να σου παραδώσω τον άνθρωπο που μου εμπιστεύτηκες, λίγο πιο μεγαλωμένο, ώριμο και καλλιεργημένο, για να σε ευχαριστήσει, εσένα πρώτα πάντα, για όλα όσα του πρόσφερες, για την αγάπη και την εμπιστοσύνη σου, γιατί δεν θα σε άλλαζε ποτέ με κανέναν. Πριν, λοιπόν, του ξαναδώσεις το tablet του να παίξει για να μη σε ενοχλεί, σκέψου το ξανά. Και έλα να μου μιλήσεις, είμαι εδώ για να σε ακούσω…

Βασιλική Πανουργιά