Επιστροφή για μια τεράστια μπάντα, της εποχής μας. Τους Άγγλους Arctic Monkeys. Μετά από εκατομμύρια πωλήσεις και δύο μέτρια albums – υποκειμενικά μιλώντας (ειδικά το τέταρτο suck it and see)= η μπάντα είχε αποσυρθεί για μια πενταετία και ο τραγουδιστής Alex Turner είχε συγκεντρωθεί στους Last Shadow Puppets .
Αλλά πλέον είναι η ώρα για επιστροφή με το έκτο τους album με τίτλο Tranquility Base Hotel and Casino. Ένα album που σε κάποιους θα αρέσει. Σε άλλους όχι. Θα σηματοδοτήσει μια αλλαγή ηχητικής κατεύθυνσης στην μπάντα. Όχι πολύ μεγάλης. Και σίγουρα δε θα περάσει απαρατήρητο. Συνεπώς μια χαρά για μια μεγάλη μπάντα.
Εγώ το βρίσκω πολύ καλό. Κινηματογραφικό στις στιχουργικές περιγραφές και τον ήχο, στην easy αισθητική των Last Shadow Puppets και σε στιγμές των παλιότερων δίσκων των Arctic Monkeys (ειδικά του τρίτου Humbug). Με πολλά καλά, τετράλεπτα, απλά 70s soulful pop τραγούδια. Επιλογή τους να μην κυκλοφορήσουν single, πριν το δίσκο ενώ μπορούσαν άνετα. Κάνουν την πλάκα τους.
Και σαφώς οι παραλληλισμοί και αισθητικές αναφορές σε Gainsbourg (Melody Nelson), Bowie (Station To Station, Lodger) , Cave (Push The Sky Away, Dig Lazarus) ακόμα και Curtis Mayfield, μοιάζουν αρκετά λογικές για το τι θέλει ο Alex Turner να πρεβεύει πλέον και σαφώς φιλόδοξες.
Δε χρειάζεται να το πολυαναλύουμε. Εκτός κι αν κάποιος περίμενε το Pet Sounds, τη Μπανάνα, τον Ziggy ή κάτι τέτοιο. Απλό album του 2018 είναι. Με πολλές αρετές και καλά τραγούδια. Και κάποια ελλατώματα και πιο μέτρια τραγούδια. Εκτός κι αν κάποιοι αρέρσκονται στο να μιλάνε για την όποια μουσική, περισσότερο από το να την ακούν.
Ένα από τα πολύ καλά τραγούδια από εκεί είναι και το Four Out of Five( που μοιάζει και σαν μια πολύ καλή και ευνοική βαθμολογία για το δίσκο) και είναι και το πρώτο video από το album . Σύντομα θα ασχοληθούμε περισσότερο και μ’άλλα τραγούδια από εκεί.
Leave a Reply