28/03/2024

ΔΙΨΑ: Μέρα για να “ξεδιψάστε” για Jo Nesbo – Βίντεο, συνέντευξη και μουσικές για το καινούργιο βιβλίο

ΔΙΨΑ: Μέρα για να "ξεδιψάστε" για Jo Nesbo

Στις 7 Απριλίου όλη η Ελλάδα ακολουθεί τον Χάρι Χόλε στη νέα του περιπέτεια.

Στις 7 Απριλίου όλοι οι δρόμοι οδηγούν στα βιβλιοπωλεία.

Στις 7 Απριλίου, λίγες μέρες πριν από την επίσημη κυκλοφορία του βιβλίου, τα βιβλιοπωλεία της Ελλάδας χορεύουν στον αστερισμό του Χάρι Χόλε και καλούν όλους εσάς, τους φαν του Nesbo και των βιβλίων του, σε μια μαγική βραδιά αφιερωμένη στον ροκ σταρ της αστυνομικής λογοτεχνίας.

Επισκεφθείτε το βιβλιοπωλείο της περιοχής σας, το απόγευμα ή το βράδυ της Παρασκευής 7 Απριλίου, για να αποκτήσετε πρώτοι τη Δίψα καθώς κι ένα αναμνηστικό συλλεκτικό δώρο-έκπληξη που θα ζηλέψει κάθε Nesbomaniac.

 

Δυο λόγια για τη Δίψα

«Σιωπηλές κραυγές φούντωναν μες στο κεφάλι του, κατέκλυζαν το δωμάτιο και το κορμί του. Κραυγές που ήθελαν να δραπετεύσουν, που έπρεπε να δραπετεύσουν. Μήπως αποτρελαινόταν; Σήκωσε το βλέμμα προς το τζάμι του παραθύρου. Το μόνο πράγμα που φαινόταν στο σκοτάδι ήταν η αντανάκλασή του. Ήταν εκείνος. Εκεί έξω ήταν εκείνος. Τους περίμενε. Τραγουδώντας. Βγείτε να παίξουμε! Ο Χάρι έκλεισε τα μάτια του. Όχι, δεν τους περίμενε. Τον περίμενε. Περίμενε τον Χάρι. Βγες να παίξουμε!»
 
Πλινκ: Ο ήχος του ταιριάσματος στο Tinder είναι ο τελευταίος που θα ακούσει η Ελίζε Χέρμανσεν πριν πέσει θύμα δολοφονίας μες στο διαμέρισμά της. Το νεκρό κορμί της θα βρεθεί από την αστυνομία σημαδεμένο και στραγγισμένο από αίμα.
Όταν μια ακόμα γυναίκα δολοφονείται, τα αντανακλαστικά του πρώην επιθεωρητή και νυν καθηγητή στην Αστυνομική Ακαδημία Χάρι Χόλε, θρυλικού διώκτη σίριαλ κίλερ, ενεργοποιούνται…
Άλλωστε ένας επαναλαμβανόμενος εφιάλτης στοιχειώνει τον ύπνο του, φωνές κατακλύζουν κάθε τόσο το μυαλό του: υπάρχει ένας δολοφόνος που ο Χάρι δεν κατάφερε να συλλάβει. Μήπως ήρθε η ώρα να αναμετρηθούν ξανά;

 

Όπου κι αν βρίσκεστε λοιπόν στις 7 Απριλίου, μπείτε σε ένα βιβλιοπωλείο για να γιορτάσετε μαζί με άλλους Nesbomaniacs την έκδοση του βιβλίου της χρονιάς!
Δείτε ΕΔΩ ποια βιβλιοπωλεία συμμετέχουν.
 
Δείτε τον Jo Nesbo να μιλάει για τη ΔΙΨΑ
 
 
Φωτογραφηθείτε με τα βιβλία της σειράς Χόλε στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς σας που συμμετέχει στο NESBOMANIA, ανεβάστε τις φωτογραφίες στα social media με το #NESBOMANIA και κερδίστε την επετειακή έκδοση της Νυχτερίδας, την πρώτη περιπέτεια του Χάρι Χόλε, και άλλα συλλεκτικά δώρα! Τη Δευτέρα 10 Απριλίου 2017 τα ονόματα των δέκα τυχερών που θα αναδείξει η κλήρωση θα ανακοινωθούν στη σελίδα μας στο facebook.
 
Η νέα περιπέτεια του Χάρι Χόλε φέρνει μαζί της και έναν μεγάλο διαγωνισμό. Μπείτε τώρα στο ολοκαίνουργιο www.jonesbo.gr, μάθετε τα πάντα για τον αγαπημένο σας νορβηγό συγγραφέα και τον δημοφιλή ντετέκτιβ του, δηλώστε συμμετοχή στον διαγωνισμό συμπληρώνοντας την ειδική φόρμα μέχρι τις 20 Ιουνίου 2017 και κερδίστε ένα τριήμερο ταξίδι στο μαγευτικό Όσλο, την πόλη του Χάρι Χόλε!
Το ταξίδι, που συμπεριλαμβάνει αεροπορικά εισιτήρια και διαμονή σε ξενοδοχείο 4 αστέρων για δύο άτομα, είναι μια ευγενική χορηγία της Smile Acadimos (www.smileacadimos.gr).

Η ΔΙΨΑ: Για τη γραφή, τον Χάρι και τα τζάμπο τζετ, του Jo Nesbo

Μετάφραση: Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη

Τι σκέφτομαι όταν ξεκινώ να γράψω ένα βιβλίο; Στην αρχή σκέφτομαι ότι είναι αδύνατον. Είναι αδύνατον να μετατρέψω όλα όσα σκέφτομαι κι αισθάνομαι σε γράμματα και να τα μεταδώσω στον αναγνώστη δίχως να τους στερήσω τα σημαντικότερα στοιχεία τους. Κι ότι είναι αδύνατον, έτσι κι αλλιώς, αυτά τα ασαφή, ηχοποιητικά σύμβολα να μπορέσουν να αποπλανήσουν έναν αναγνώστη και να τον κάνουν να μ’ ακολουθήσει εκεί που τον πάω. Υπό αυτήν την έννοια, είμαι ένας πιλότος που κάθεται πίσω από το χειριστήριο ενός τζάμπο τζετ, με τον διάδρομο απογείωσης εμπρός του, και ξέρει ότι, παρόλο που έχει καταφέρει το εν λόγω θαύμα στο παρελθόν, η κοινή λογική λέει πως δυο φτερά κι ένας πρόθυμος κινητήρας δεν μπορούν από μόνα τους ν’ απογειώσουν ένα αεροπλάνο. Ή να το κάνουν να διασχίσει τους αιθέρες. Ή να το προσγειώσουν ακριβώς εκεί που σχεδίαζε ο πιλότος να προσγειωθεί. Παρεμπιπτόντως, θα επιστρέψω σε αυτή την ιδέα της σχεδιασμένης προσγείωσης αργότερα.

Τι είναι, λοιπόν, αυτό που κάνει το αεροπλάνο να απογειωθεί; Προφανώς όχι μόνο ο δύσπιστος και τρομοκρατημένος πιλότος. Έτσι κι ένας συγγραφέας δεν γράφει από μόνος του μια ιστορία. Στην αρχή κατασκευάζει ιστορίες που μπορούν να ιδωθούν μέσα από ένα πλαίσιο, μια υπάρχουσα λογοτεχνική παράδοση. Αυτό, τουλάχιστον, κάνω εγώ. Οι συγγραφείς παντός είδους, κι ανεξαρτήτως αν το συνειδητοποιούν ή όχι, συνομιλούν με τους προκατόχους αλλά και τους σύγχρονους συναδέλφους τους. Ως συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας δεν έχω μόνο χρέος απέναντι στον Έντγκαρ Άλαν Πόε, τον Κόναν Ντόιλ, τον Ρέιμοντ Τσάντλερ και τον Τζιμ Τόμσον· ούτε διαβάζομαι μόνο υπό το δικό τους πρίσμα. Αλλά κι απέναντι στον Καρλ Ούβε Κνάουσγκορ, τον Τζον Ίρβινγκ, την Άστριντ Λίντργκρεν, τον Τσαρλς Ντίκενς και, εδώ που τα λέμε, μέχρι πολύ πίσω, τον Μιγκέλ ντε Θερβάντες. Και διαβάζομαι –επιμένω– και υπό το δικό τους πρίσμα. Οι συγγραφείς δεν γράφουν απαραιτήτως εντός ενός λογοτεχνικού πλαισίου. Σε τελική ανάλυση, υπάρχουν και συγγραφείς που δεν είχαν διαβάσει ούτε ένα βιβλίο πριν γράψουν το δικό τους. Όμως το αναγνωστικό κοινό που θα διαβάσει το βιβλίο σου, θα το ερμηνεύσει εντός των δικών του πλαισίων, σύμφωνα με το ηχόχρωμα των εμπειριών του στη ζωή και στην ανάγνωση, ανάλογα με την αισθητική και τα γούστα του, τις ηθικές του αξίες, τις προσδοκίες που έχει από τη λογοτεχνία γενικά και το συγκεκριμένο λογοτεχνικό είδος ειδικότερα. Αν, λοιπόν, ο συγγραφέας είναι ο πιλότος, τότε η λογοτεχνική παράδοση είναι τα φτερά, και οι αναγνώστες ο κινητήρας του αεροσκάφους.

Έτσι, τουλάχιστον, θέλω να πιστεύω κάθε φορά που έχω φέρει το αεροπλάνο σε ταχύτητα απογείωσης και βλέπω το τέλος της πίστας ολοένα να πλησιάζει.

         Το μυθιστόρημα Η δίψα ξεκίνησε το 2015. Μιας και είναι το ενδέκατο βιβλίο της σειράς με πρωταγωνιστή τον επιθεωρητή Χάρι Χόλε, είχα να κάνω μ’ έναν χαρακτήρα τον οποίο γνώριζα ήδη πολύ καλά. Τόσο καλά, που οι ερωτήσεις κατά πόσο τον έχω βαρεθεί κι αν συνεχίζω να έχω πράγματα να πω γι’ αυτόν είναι μονίμως επίκαιρες. Όπως κι η ερώτηση του κατά πόσο συνεχίζω να γράφω γι’ αυτόν μόνο και μόνο επειδή το εξώφυλλο ενός βιβλίου όπου φιγουράρει η φράση «μία περιπέτεια του Χάρι Χόλε» έχει πολλές πιθανότητες ν’ αποκτήσει ευρύ κοινό. Θέτω ο ίδιος στον εαυτό μου αυτές τις ερωτήσεις· είναι σημαντικές γιατί ξέρω ότι, από τη στιγμή που θα γράψω έστω και μία αράδα, όχι επειδή μ’ ενδιαφέρει πραγματικά, αλλά για κάποιο άλλο λόγο, θα είναι σαν την πρώτη φορά που κάνεις σεξ με τη σύντροφό σου από συνήθεια: θα είναι, δηλαδή, η αρχή του τέλους. Ο λόγος για τον οποίο ο Χάρι Χόλε συνεχίζει να μ’ ενδιαφέρει τόσο πολύ είναι ακριβώς επειδή τον γνωρίζω τόσο καλά. Όπως δεν βαριέται κανείς τους παλιούς του κολλητούς και καταλήγει, μάλιστα, να ενδιαφέρεται πραγματικά μόνο για εκείνους ανάμεσα σ’ όλους τους άλλους φίλους του. Η αιτία είναι, φυσικά, η ολοένα και βαθύτερη αντίληψη που αποκτώ για τις πολυεπίπεδες πτυχές της προσωπικότητας του Χάρι και το πόσο πολύ αντικατοπτρίζουν τις δικές μου, αλλά και το γεγονός ότι, αντί να κατευνάζει την περιέργειά μου, αυτή η κατανόηση την οξύνει ακόμα περισσότερο: τι υπάρχει πίσω από την κουρτίνα πίσω από την κουρτίνα; Όχι ότι δεν με κουράζει ποτέ ο Χάρι και ο κόσμος του: είναι και οι δυο τους σκοτεινοί και μου χρειάζεται και λίγο φως πού και πού. Αλλά έχοντας βγει για λίγο στο εκτυφλωτικό φως της μέρας, πάντα αποζητώ να επιστρέψω στη μελαγχολία και τον απαισιόδοξο μηδενισμό του Χάρι.

            Γι’ αυτό κι είναι παράδοξο το γεγονός ότι Η δίψα ξεκινά με τον Χάρι ευτυχισμένο. Δεν έχω συνηθίσει τον Χάρι ευτυχισμένο και δυσκολεύτηκα λίγο στο γράψιμο. Παντρεύτηκε τη Ράκελ στο τέλος του προηγούμενου μυθιστορήματος (Αστυνομία) και διδάσκει τώρα στην Αστυνομική Ακαδημία, όπου σπουδάζει και ο γιος της Ράκελ, Όλεγκ. Ο ίδιος ο Χάρι περιγράφει αυτό το πρωτόγνωρο αίσθημα ευτυχίας ως την αίσθηση του να περπατάει κανείς πάνω σε λεπτό στρώμα πάγου. Ξυπνάει καθημερινά ευχόμενος να μην αλλάξει τίποτα, να περάσει η μέρα σαν μια απλή επανάληψη της προηγούμενης· να αντέξει ο πάγος. Αλλά την ίδια στιγμή που ο ιδιώτης Χάρι Χόλε αποζητά μια αιώνια, αρμονική Μέρα της μαρμότας, ο αστυνομικός κι ερευνητής ανθρωποκτονιών μέσα του κάθεται σ’ αναμμένα κάρβουνα. Ο μοναδικός δολοφόνος που του ξέφυγε κυκλοφορεί ακόμη ελεύθερος. Η αρμονία κι η ανησυχία έρχονται σε μετωπική σύγκρουση, όπως κι η ευθύνη που νιώθει ο οικογενειάρχης Χάρι για τον μικρό του κύκλο απέναντι στην ευθύνη του αστυνομικού για τον μεγαλύτερο κύκλο της κοινωνίας.

Την κόντρα θα κερδίσει –τι ειρωνεία– η κοινωνία, ο κύκλος μέσα στον οποίο ο Χάρι ένιωθε πάντα παρίας. Κι αυτό θέτει το εξής ερώτημα (στο πλαίσιο που η μυθοπλασία μπορεί να θέτει ερωτήματα): Αν το κυνήγι της ευτυχίας δεν είναι η πρωταρχική κινητήρια δύναμη κάποιου σαν τον Χάρι, τι είναι; Αν η ανάγκη ν’ ανήκουμε στο κοπάδι ξεπερνά την αγάπη προς τη σύντροφο και τα παιδιά μας, μήπως είμαστε αγελαία ζώα; Μήπως ακόμα κι ένας παρίας σαν τον Χάρι χρειάζεται την αναγνώριση περισσότερο απ’ ό,τι την οικογένειά του; Μήπως η «ιδιωτική» ευτυχία είναι υπερτιμημένη;

            Έγραψα το μεγαλύτερο μέρος της Δίψας στο Όσλο, στο καφέ όπου συχνάζω τα τελευταία δεκαεπτά χρόνια και το οποίο, σαν επιστρέψω από αυτό μου το ταξίδι, δεν θα υπάρχει πια. Μα ήταν εκεί, στο συνηθισμένο τραπέζι μου στο βάθος, δίπλα στον τοίχο, λίγο μετά την απογείωση του τζάμπο τζετ Η δίψα, που αποφάσισα ν’ αλλάξω πορεία. Οι αφορμές ήταν δύο: Η πρώτη ήταν μια συζήτηση που έτυχε ν’ ακούσω μεταξύ ενός άνδρα και μίας γυναίκας στο διπλανό τραπέζι, την οποία πέρασα αρχικά για συνέντευξη εργασίας («Πού βλέπεις τον εαυτό σου σε πέντε χρόνια από τώρα; Ποια πιστεύεις ότι είναι τα βασικά σου προτερήματα;») πριν καταλάβω ότι επρόκειτο για ραντεβού που είχε κλειστεί μέσω κάποιας διαδικτυακής πλατφόρμας γνωριμιών («Αν μου αρέσουν περισσότερο οι σκύλοι ή οι γάτες; Χμ… Εσένα τι σου αρέσει περισσότερο;»). Δεν με ιντρίγκαραν τόσο οι πιθανοί κίνδυνοι μιας γνωριμίας μέσω Tinder, όσο η οδυνηρά ντροπιαστική συζήτηση του ζευγαριού. Έμοιαζαν κι οι δυο να ψάχνουν ματαίως να κρυφτούν πίσω από κοινωνικές συμβάσεις και κοινοτοπίες, προβάλλοντας μια πασιφανώς ψιλοψεύτικη εικόνα του εαυτού τους, τη στιγμή που στέκονταν ολόγυμνοι κάτω από το εξεταστικό βλέμμα ο ένας του άλλου. Ήταν, εναλλάξ, ο συγγραφέας κι ο αναγνώστης του. Και οι ιστορίες που διηγήθηκαν ο ένας στον άλλο, μεταμορφωμένες στο πιο κοντινό λογοτεχνικό τους πλαίσιο, βρέθηκαν από μόνες τους ν’ αποτυπώνονται στο πληκτρολόγιό μου.

            Η δεύτερη αλλαγή στην πορεία μου με οδήγησε –και τους ενδεχόμενους αναγνώστες μου– να προσγειωθούμε σε διαφορετικό μέρος απ’ ό,τι στην αρχή σχεδίαζα, κι έχει να κάνει με τον βαμπιρισμό. Δεν θυμάμαι τι ακριβώς έψαχνα, αλλά ήταν σίγουρα κάτι από τα βαθύτερα και σκοτεινότερα υπόγεια της ψυχιατρικής. Κι όταν ξάφνου έπεσα πάνω στις ιστορίες του Πέτερ Κέρτεν, του βρικόλακα του Ντίσελντορφ, και του Ρίτσαρντ Τρέντον Τσέις, κατάλαβα μεμιάς ότι ακριβώς αυτό μου έλειπε για να χτίσω τη γέφυρα που θα ένωνε όλα τα θέματα του βιβλίου και θ’ αντικατόπτριζε τον Χάρι. Συνήθως δεν ενδιαφέρομαι γι’ αυτό που ονομάζουμε «true crime» –αληθινές ιστορίες εγκλημάτων–, αλλά ο ανθρώπινος (κι όχι τόσο ο εγκληματολογικός) παράγοντας των ιστοριών που βρήκα ήταν ιδιαίτερα ανατρεπτικός και προκλητικός. O βαμπιριστής και δολοφόνος ενεργεί ψυχαναγκαστικά, από μια φανταστική ανάγκη να πιει αίμα, παρόλο που κινδυνεύει με δηλητηρίαση λόγω της υψηλής κατανάλωσης σιδήρου. Κάτι που κάνει περίπου κι ο αλκοολικός Χάρι Χόλε. Και όπως και ο Χάρι, έτσι κι ο βαμπιριστής ψάχνει να βρει τα πιο ιδιωτικά, τα πιο εσωτερικά κομμάτια των ανθρώπων – με λίγο πιο κυριολεκτικό τρόπο, βεβαίως. Πάντα περιέγραφα τον Χάρι ως έναν εν δυνάμει εγκληματία· ποτέ ως εν δυνάμει πότη αίματος. Αλλά δεν βαριέστε, ορίστε ένα spoiler: στη Δίψα ο Χάρι θα πιει αίμα.

           Τι σκέφτομαι λοιπόν έχοντας τελειώσει τη συγγραφή ενός βιβλίου, έχοντας προσγειώσει, ως εκ θαύματος, το τζάμπο τζετ κι έχοντας επιζήσει από την όλη εμπειρία; Τότε, σχεδόν ψυχαναγκαστικά και ακούραστα, σκέφτομαι το επόμενο σκάφος που θα θελήσω να απογειώσω. Μπορείτε να το πείτε και «δίψα»· βλέπετε, μπορεί όντως ο συγγραφέας να μοιάζει στους χαρακτήρες του. Ίσως κάτι τέτοιο να πρέπει ν’ αρχίσει να με ανησυχεί στη συγκεκριμένη περίπτωση. Αλλά σαν τον Χάρι και σαν τον βαμπιριστή, πολλοί συγγραφείς αδυνατούν να σταματήσουν. Έχουν ανάγκη να γράφουν, έχουν ανάγκη να πετούν.

Οι πρώτες κριτικές για τη ΔΙΨΑ

Διαβάστε μπαίνοντας στους ρυθμούς της και βυθιστείτε στον σκοτεινό κόσμο του Χάρι Χόλε. Για να πάρετε μια γεύση, ακούστε ΕΔΩ το σάουντρακ του βιβλίου (με μουσικές που είτε περιλαμβάνονται στις σελίδες του είτε είναι εμπνευσμένες από αυτές). 
 
Οι πρώτες κριτικές έφτασαν από τη Σκανδιναβία και είναι αποθεωτικές.
«Για να το ξεκαθαρίσουμε: έχω εντυπωσιαστεί. Ξέρω από τα προηγούμενα δέκα βιβλία της σειράς Χάρι Χόλε ότι ο Nesbo ξέρει το πεδίο του, ένα αφηγηματικό πεδίο που έχει καλλιεργήσει από βιβλίο σε βιβλίο σε βαθμό τελειότητας. Στη Δίψα η συγγραφική του ευφυΐα είναι κάτι πολύ εμφανές. Αυτό που εντυπωσίασε περισσότερο είναι πόσα διαφορετικά νήματα πλοκής κατάφερε να πλέξει χωρίς να χάσει πόντο. 
Αριστουργηματικά δομημένη δραματουργία. Γλωσσική απόλαυση. Ο Νesbo παίζει με τις λέξεις και με τον αναγνώστη. Αποφεύγει τα κλισέ και γράφει με ρυθμό και ποικιλία που σε θαμπώνει. Η μετάβαση από τη μια σκηνή στην άλλη είναι τόσο κομψή που οι σεναριογράφοι της κινηματογραφικής διασκευής (γιατί σίγουρα θα υπάρξει) δεν έχουν τίποτα να κάνουν.
Τα ίδια ισχύουν και για την αφηγηματικότητα της ιστορίας του. Στέρεη, πλούσια σε λεπτομέρειες, σε βάζει μες στον κόσμο της». 

Romsdals Budstikke, Νορβηγία ★ ★ ★ ★ ★ 

 

«O Jo Nesbø κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα: γράφει κοινωνική κριτική. Για τα μίντια και τη διοίκηση της αστυνομίας, για τους αστούς πολιτικούς και για τον Χάρι Χόλε. Εκτός όλων αυτών είναι ισορροπιστής της γλώσσας: γράφει ρέουσα αφήγηση και εξαιρετικούς μονολόγους, ενώ η Δίψα είναι ένα κοκτέιλ απόλαυσης, έντασης και τρόμου. Τρόμος λόγω της άγριας πλοκής, που ο Nesbo την απογειώνει. Έντασης λόγω του ότι εσύ, ο αναγνώστης, όπως και ο Χάρι, αφήνεσαι να παραπλανηθείς». 
Nordjyske Stiftstidene, Δανία ★ ★ ★ ★ ★ 

 

«Το βιβλίο είναι καλό. Είναι πραγματικά πολύ καλό. Ο Nesbo έχει την ικανότητα να γράφει αστυνομική λογοτεχνία συνδυάζοντας την ψυχολογική εξέλιξη των ηρώων του με την έρευνα και τη διαδικασία επίλυσης μυστηρίων». 
Bogblogger.dk, Δανία ★ ★ ★ ★ ★ 

 

«Πρόζα με μοναδική ευφράδεια, διανθισμένη τόσο από σοβαρότητα όσο και από χιούμορ. Αφήνει χώρο για σασπένς και υποθέσεις με το γνωστό εξαιρετικό στιλ του Nesbo». 
Bognørden.dk, Δανία ★ ★ ★ ★ ★


mm
About Γιάννης Καφάτος 2242 Articles
Γιάννης Καφάτος, Μπαμπάς, δημοσιογράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός, tattoer, T-shirt maker, dj, και ποιος ξέρει τι άλλο (ακόμη). Σπούδασε πολιτικές επιστήμες πήρε όμως πτυχίο από το ΡΟΔΟΝ και άλλα συναυλιακά "ιδρύματα". Ταξιδεύει λιγότερο από όσο θα ήθελε.

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*