Λίγα λόγια για την ύπαρξη μου.
Είμαι ανάπηρη γυναικά και η ύπαρξη μου αντιμετωπίστηκε ως απόκλιση.
Έζησα μακριά από τους άλλους ανθρώπους και για το καλό μου περιορίστηκα σε ένα μικρό δωμάτιο σε όλη μου την ζωή. Δεν γνωρίζω γιατί μου επιβλήθηκε αυτή η τιμωρία.
Δεν έμαθα να έχω θέλω, δεν έχω δικά μου ρούχα, αγαπημένο φαγητό, προσωπική ζωή και αντιμετωπίζομαι ως περιστατικό. Η ζωή μου λένε πως είναι αποτέλεσμα της κατάστασης μου και δεν μου αναγνωρίζεται η ταυτότητα μου ως ανάπηρο άτομο.
Ο εγκλεισμός μου σε ίδρυμα, η χορήγηση φαρμάκων, η καθήλωση μου με ιμάντες και η διαβίωση σε κλουβί δεν αποτελούν επιλογή μου. Δεν είμαι η μόνη που ζω την αβίωτη αυτή κατάσταση.
Εκατοντάδες ανάπηρα κορίτσια και αγόρια ζουν τις ιδίες συνθήκες βασανισμού όπως και εγώ.
8 Μαρτίου 2019 ημέρα της γυναίκας.
Οι ζωές των ανάπηρων γυναικών μετράνε.
Αποϊδρυματοποίηση ΤΩΡΑ
ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ
Κίνηση Χειραφέτησης Αναπήρων
Leave a Reply