Μια φορά τα τελευταία χρόνια μπήκε στο επίκεντρο της συζήτησης ο 17χρονος κι αυτό έγινε για λάθος λόγους. Μια κόντρα γι αυτόν, χωρίς αυτόν, ένα debate για το αν ως ώριμος πολίτης θα έχει το δικαίωμα να ψηφίζει ή ως ανώριμο μωρό θα πρέπει να φτάσει τα 35 να πήξει το μυαλό του και μετά να ψηφίζει τους τελειωμένους ή τους ελλειμματικούς που ψήφιζε η μάνα του και ο πατέρας του.
Ή μάλλον όχι, κάνω λάθος. Είναι το επίκεντρο της συζήτησης και όταν τον μετατρέπουν σε ένα μηχάνημα «επιτυχιών» που κυνηγάει βάσεις και εισαγωγές.
Μόνο ως αντικείμενο εκμετάλευσης νοείται λοιπόν ο 17άρης. Ή σαν προπέτασμα καπνού για να μην δούμε ποια είναι πολιτική που θα τον κάνει σύντομα ένα δουλάκι των 200 ευρώ ή για να παπαρολογήσουν άλλοι απαξιώνοντάς τον ως ανώριμο.
Σοβαρά τώρα, πιστεύετε κάποιοι ότι οι 17χρονοι θα ορίσουν το μέλλον τους αν πάνε να ψηφίσουν έναν χρόνο νωρίτερα ποιος θέλουν να διαχειριστεί την ταφόπλακα που θα μπει στο μέλλον τους; Έχετε πέσει στην πρέζα, δεν εξηγείται αλλιώς.
Από την άλλη μεριά ακούγονται εξίσου «χαριτωμένα» πράγματα. Ο 17άρης λέει δεν μπορεί να ψηφίζει και το επιχείρημα είναι “τότε ας πηγαίνει και στρατό στα 17”. Στρατόκαβλοι ανοϊκοί που πιστεύουν ότι το μέτρο της ωριμότητας είναι ο στρατός. Τόσο καμένοι, τόσο ανόητοι, τόσο μακριά από την ψυχοσύνθεση ενός ανθρώπου 17 χρόνων.
Ο κόσμος του 17άρη δεν είναι ευθύγραμμος, δεν έχει βεβαιότητες. Ή για να είμαστε πιο ακριβείς βεβαιότητες υπάρχουν αλλά μπορεί να κρατήσουν μόνο ένα 24ωρο. Όπως και οι φόβοι. Γι αυτό, επειδή ο 17άρης έχει άγνοια κινδύνου, έχει χιλιάδες φορές στην Ιστορία σπαραλιάσει τις βεβαιότητες των γονιών του, τις νουθεσίες των “σοφών”, τις προσδοκίες να μεγαλώσει και να είναι σαν τα μούτρα των γονιών του.
Αυτών των γονιών που γκρινιάζουν ακατάπαυστα για το πόσο νωθρός είναι, το πόσο αμέτοχος, το πόσο απολίτικος. Αυτών των γονιών που ως φωτισμένοι νέοι κουνούσαν σημαιάκια στις συγκεντρώσεις του Ανδρέα ή έκαναν τα κωστοπούλεια πιθήκια για να αποδείξουν ότι είναι κοσμοπολίτες και το μόνο που αποδείκνυαν είναι ότι ήταν κομπλεξικοί νεόπλουτοι. Κι αυτοί οι νεόπλουτοι ξεσπούν, για οποιαδήποτε ματαίωση της ζωής τους, πάνω στους 17χρονους.
Αν θα πρέπει να αισθάνεσθε ενοχές; Φυσικά και πρέπει να αισθάνεσθε. Κάνατε μπουρδέλο τη ζωή χιλιάδων παιδιών, βάλατε ταφόπλακα στο μέλλον τους και θα καθαρίσετε με μία ψήφο ένα χρόνο νωρίτερα ή με νουθεσίες περί ωριμότητας;
Αυτό το παιδί λοιπόν, για το οποίο το μόνο που σκέφτεστε είναι να το χειραγωγήσετε, με τον όποιο τρόπο θα κάνει τα όνειρα σας γι αυτόν σπαράλια.
Γιατί είναι 17άρης και σας γαμεί τα όνειρα. Μην ανησυχείτε για τα δικά σας όνειρα, δεν δίνει δεκάρα γι αυτά. Είναι 17άρης και γαμεί τα όνειρα που έχετε γι αυτόν. Κι αν δεν το κάνει ακόμα, ελπίζω να το κάνει πολύ σύντομα.
