28/03/2024

Είμαι μία μάνα που δεν την ενδιαφέρουν οι παρελάσεις

Είμαι μία μάνα που δεν με

Για να εξηγούμαι δεν είμαι ΣΥΡΙΖΑ πριν να κυβερνήσει, δεν πιστεύω δηλαδή ότι πρέπει να καταργηθούν , δεν είμαι και Ν.Δ. πάντα , τύπου ότι οι παρελάσεις είναι ιερές. Οι παρελάσεις μου είναι αδιάφορες. Όταν τύχει και συμμετέχουν τα παιδιά μου, τις παρακολουθώ, αν δεν συμμετέχουν δεν με αφορούν.

Αισθάνομαι μάλιστα πολύ περήφανη και συγκινημένη όταν βλέπω και τα δικά μου αλλά και τους συμμαθητές τους, παιδιά που ξέρω από μωρά, να παρελαύνουν , περισσότερο γιατί τότε συνειδητοποιώ πόσο μεγαλώνουν. Ξέρετε είναι ένα συναίσθημα τελείως μελό και γλυκερό, όπως όταν πας το παιδί σου την πρώτη μέρα νηπιαγωγείο, όταν τελειώνει το δημοτικό, όταν το βλέπεις να παίρνει πτυχίο.

Πιστεύω ότι αυτό είναι το συναίσθημα που νοιώθουν οι περισσότεροι γονείς είτε βλέπουν το παιδί τους σημαιοφόρο είτε παραστάτη είτε στην πρώτη σειρά είτε στην τελευταία. Ισως στην τελευταία να περνά φευγαλέα η σκέψη «θα ψηλώσει άραγε ή θα μοιάσει στην πεθερά μου που είναι τάπα;» Αλλά είμαι σίγουρη ότι στους περισσότερους κυριαρχεί το συναίσθημα της χαράς και της περηφάνιας και η αγωνία να βγει η καλύτερη φωτογραφία (δύσκολο task αυτό πολύ).

Οσον αφορά τα παιδιά, κάποια θέλουν πολύ, άλλα σέρνονται , αλλά συμμετέχουν για να γλυτώνουν τα μαθήματα τις ώρες που κάνουν πρόβες, αλλά ετοιμάζουν μαλλιά στο κομμωτήριο και άλλα ψάχνουν τα ρούχα τελευταία ώρα. Οσον αφορά σημαιοφόρους και παραστάτες, έχω δει παιδιά της πέμπτης δημοτικού να τρελαίνονται  για το βαθμό και να αγχώνονται όλη τη χρονιά , έχω δει μαμάδες να μην μιλιούνται επειδή τη σημαία την πήρε ένα παιδί με μη «καθαρό» δεκάρι αντί για το παιδί με το «όλα 10», έχω βρεθεί μπροστά σε μικροσυμπλοκή με το δ/ντη του σχολείου για το ίδιο θέμα, έχω πετύχει παιδί που δεν ήθελε να σηκώσει τη σημαία αλλά το πίεζαν οι γονείς του και έχω πετύχει και παιδί που δεν πήγε στην παρέλαση τελικά, γιατί δεν κληρώθηκε ούτε σημαιοφόρος ούτε παραστάτης, απόλυτα απογοητευμένο.

Γιατί είναι συχνό το φαινόμενο στο δημοτικό να είναι τα δεκάρια περισσότερα από τις θέσεις και να γίνονται κληρώσεις. Αυτή είναι η αλήθεια. Στα περισσότερα δημοτικά ο σημαιοφόρος βγαίνει με κλήρωση. Μπορεί τα παιδιά με δεκάρια να είναι δύο ή 12, σε μία τάξη με περισσότερα από 6 παιδιά γίνεται κλήρωση .

Μετά την ψήφιση λοιπόν του νέου νομοσχεδίου για την Παιδεία , αυτό που έχει αλλάξει δεν είναι η κλήρωση, είναι το ποσοστό επιτυχίας. Αλλωστε το «άριστος» στην πραγματικότητα το παιδί το εισπράττει από τον βαθμό στον έλεγχο, από τους βαθμούς στα διαγωνίσματα, από τη δυνατότητα να γίνει απουσιολόγος, από τους επαίνους.

Και αναρωτιέμαι, έχει πιο πολύ αξία να είναι ο άριστος αυτός που σηκώνει τη σημαία ή αυτός που ξέρει το λόγο που το κάνει; Αραγε την ώρα που παρελαύνουν τα εκτάκια με τη σημαία ξέρουν τι τιμούν; Τους έχει μάθει κανείς ότι η παρέλαση είναι τιμή σε αυτούς που προσπάθησαν, σε αυτούς που αντιστάθηκαν, σε αυτούς που θυσιάστηκαν, σε αυτούς που οι ίδιοι ΕΧΑΣΑΝ, για χάρη της πατρίδας;

Η αγάπη για την πατρίδα, για την ελευθερία, η διάθεση να τιμήσω τους ΗΡΩΕΣ , πόση σχέση έχει με το πόσο καλά ξέρω την προπαίδεια ή με τον αν ξέρω πως κλίνεται  ο «ευφυής» ;

Κρίμα μόνο για κάποια φετινά εκτάκια που το πάλεψαν πέρσι το δεκάρι, αλλά τους έτυχε να μην έχει σημασία. 

Girl on the spot


mm
About Girl On the Spot 17 Articles
Γεννήθηκα στην Αθήνα πριν από τα κινητά και το ίντερνετ αλλά μετά την τηλεόραση. Είμαι γυναίκα και πρωταγωνιστώ καθημερινά ως εργαζόμενη, μητέρα, σύζυγος, φίλη, σύντροφος, συνάδελφος, ερωμένη, κόρη, αδελφή, θεία. Τις περισσότερες φορές αυτοσχεδιάζω. Ρόλοι απαιτητικοί αλλά χωρίς πάντα την καλύτερη ερμηνεία. Μου αρέσει η θάλασσα, τα βιβλία, τα παγωτά, το θέατρο, οι διακοπές και να παρατηρώ συμπεριφορές - δικές μου και των άλλων. Αγαπώ την ανοχή και δεν αντέχω το "πίστευε και μη ερεύνα"

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*