
Ναι, υπήρξαν εμετικά σεξιστικά σχόλια για τη νέα υπουργό Εργασίας. Και είναι δυστυχώς σύνηθες στα social media και όχι μόνο για ανθρώπους της εξουσίας. Αλλά το να εγκαλούμαστε και μόνο για το γεγονός ότι δεν μας πείθει η επάρκεια μιας υπουργού για τη θέση που αναλαμβάνει είναι εξίσου προβληματικό.
Η Αχτσιόγλου, τουλάχιστον στις δικές μου ενημερώσεις στο fb, από τους δικούς μου φίλους, δεν αντιμετωπίστηκε με σεξιστικούς όρους (μάλλον κάνω καλή επιλογή στους φίλους μου). Αντιμετωπίστηκε σαν ένας νέος άνθρωπος που έφτασε μόλις στα 30 της χρόνια σε υπουργικό θώκο, όχι λόγω των τυπικών της προσόντων, αλλά σαν ένας νέος άνθρωπος που έφτασε εκεί με τον αυτόματο πιλότο ενός κομματικού μηχανισμού. Κι αυτό είναι μια παθογένεια της ελληνικής πολιτικής σκηνής- και όχι μόνο- που δημιουργεί "ταλέντα", τα οποία έχουν ελάχιστη έως μηδενική εμπειρία της πραγματικής ζωής. Δεν γίνεται να έχω άλλη άποψη γι αυτούς που "ανατράφηκαν" πολιτικά στις κλαδικές του ΠΑΣΟΚ ή στα "φυτώρια" της ΟΝΝΕΔ και να έχω άλλη άποψη για κάποιον από τα …"τσικό" του ΣΥΡΙΖΑ
Προφανώς και θα την κρίνουμε για το έργο της (το οποίο είναι λίγο έως πολύ προαποφασισμένο). Και άντε να δείξω καλή διάθεση. Η "εκπρόσωπος της γενιάς της" δεσμεύτηκε ότι θα βάλει τέλος στον εργασιακό μεσαίωνα που ζει η γενιά της; Έκανε κάποια δήλωση όπου δεσμεύεται ότι είναι κόκκινη γραμμή η επαναφορά θεμελειωδών εργασιακών δικαιωμάτων που καταλύθηκαν με βιαιότητα στα χρόνια των μνημονίων; Δεσμεύτηκε ότι τουλάχιστον θα ισχύσει η συνταγματική επιταγή "ίση αμοιβή για την ίδια εργασία" ή θα κάνει πώς δεν βλέπει τον χαμηλότερο "κατώτατο μισθό" για τους κάτω των 25 ετών; Η απάντηση είναι "όχι" και είναι "όχι" γιατί είναι δεδομένο το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα ασκήσει εξουσία.
Οι οπαδοί και τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να εξοικειωθούν με την ιδέα ότι υποστηρίζουν ένα κόμμα το οποίο βρίσκεται στην εξουσία. Και τα μέλη της κυβέρνησής του θα κρίνονται και θα σατιρίζονται από την πρώτη μέρα που αναλαμβάνουν (μη σου πω από το πρώτο λεπτό). Ναι, ο κόσμος θα κάνει πλάκα με τις "θεραπείες" της Λυδίας Κονιόρδου, θα περιγελά και θα σπάει πλάκα. Μπροστά στη βαρβαρότητα την οποία ζει, αυτού του τύπου ο "κανιβαλισμός" που ζουν οι άνθρωποι σε θέσεις εξουσίας είναι μια παρωνυχίδα. Προφανώς υπάρχουν και χυδαία σχόλια. Αλλά λόγω αυτών των χυδαίων σχολίων δεν θα σωπάσουμε όλοι, δεν θα χρεωνόμαστε "σεξιστικές" στάσεις, δεν θα υιοθετήσουμε γραφικές πατερναλιστικές στάσεις, σε στυλ Πολάκη "κάτω τα χέρια από την κοπελιά μας".
Leave a Reply