Κάνει (κ)Ρίο

Η ψευδογκλαμουριά, τα κατασκευασμένα «όνειρα», οι παράτες και οι φανφάρες δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο αυτής της άκρης της Βαλκανικής. Είναι δυστυχώς παγκόσμιες «αξίες», με μεγαλύτερο και πιο αδίστακτο προπαγανδιστή τους τούς Ολυμπιακούς Αγώνες. Μια ματιά στο Ρίο του 2016 θα σας πείσει και μάλιστα πολύ εύκολα.

Το σκηνικό λίγες μέρες πριν την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών στο Ρίο δεν ήταν ιδανικό. Βία, επιθέσεις, πτώματα που ξεβράζονταν στις ακτές, ημιτελή έργα, βρωμιά. Αλλά αυτή η βιομηχανία παραγωγής φούμαρων δεν πτοείται. Οι Ολυμπιακοί θα γίνουν, τα σπονσοράκια θα παίξουν, οι ντοπαρισμένοι θα τρέξουν (μέχρι να αποδειχτεί ότι είναι ντοπαρισμένοι και να τους διαδεχτούν άλλοι «καθαροί» ντοπαρισμένοι, οι οποίοι με την σειρά τους, κάποια στιγμή, θα αποδειχθούν ντοπαρισμένοι). Το «ωραίο, το μεγάλο και το αληθινό» θα φέρει εις πέρας το πάρτι μέχρι τέλους αφήνοντας τη χώρα στα αποκαΐδια της, στην φτώχεια της, στα αδιέξοδα της.

Κάτι ανεπάγγελτοι, κάποιοι κατ’ επάγγελμα απατεώνες, κάτι ξεπεσμένοι γαλαζοαίματοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι αυτοί κατέχουν τις μεγάλες αξίες, τις οποίες μάλιστα θα μας διδάσκουν εις τους αιώνες των αιώνων, αφού αποκαλούνται «αθάνατοι», ως γνήσιες τελειωμένες ψωνάρες. Ένας άθλιος συρφετός γλειφτών όλων των παραπάνω, ένα αδίστακτο καρτέλ από σπόνσορες και κάποιοι εγχώριοι μαλάκες κάθε διοργανώτριας χώρας  θα σας πείσουν ότι «ήρθε η μεγάλη ώρα».

Τίποτα δεν θα αλλάξει στη Βραζιλία. Τίποτα προς το καλύτερο για τα παιδιά της τουλάχιστον. Όπως δεν άλλαξε τίποτα και από το πρόσφατο Μουντιάλ.

Ο 10χρονος στις φαβέλες είναι  πιθανότερο να γίνει μέλος μίας συμμορίας για να επιβιώσει, παρά να ωφεληθεί στο ελάχιστο από τη γιορτή των χορηγών λίγα χιλιόμετρα μακριά του. Άλλωστε ποτέ τη ζωή αυτού του παιδιού δεν την αντιμετώπισαν ως ένα πρόβλημα που πρέπει να λύσουν, αλλά ως μία ενοχλητική εικόνα που πρέπει απλώς να μην φαίνεται αυτές τις 15 μέρες του ολυμπιακής φιέστας.

Ακόμα κι όταν τα φώτα θα σβήσουν, εκεί ψηλά στις φαβέλες, τα πράγματα δεν θα αλλάξουν. Κάνει (κ)Ρίο εκεί και καμία φιέστα δεν μπορεί να ζεστάνει στο ελάχιστο τα όνειρα των παιδιών της Βραζιλίας.