29/03/2024

Κι άλλοι νεκροί μετανάστες! Ε, και; Επιθεώρηση Επικαιρότητας #185


Συνήθισες, κι όσο συνηθίζεις τόσο λιγότερο άνθρωπος είσαι

  • Μην πάρεις προσωπικά τα παραπάνω, ή αν θες μπορείς να τα πάρεις όσο πιο προσωπικά γίνεται.
  • «Όσο συνηθίζεις, τόσο λιγότερο άνθρωπος είσαι».
  • Μέσα σε λίγες μέρες έχουμε 9 μετανάστες νεκρούς. Επτά στις Οινούσες, μία γυναίκα καμένη στη Μόρια. Αν βάλεις και το παιδάκι που έπαιζε στην κούτα που την πάτησε το φορτηγό – πάλι στη Μόρια – έχουμε ΕΝΝΕΑ αθώους νεκρούς σε έναν ιδιότυπο ακήρυχτο πόλεμο
  • Αφορά κι εσένα που διαβάζεις κι εμένα που σου γράφω! Δε βγάζω έξω την ουρά μου. Όλοι έχουμε μερίδιο στην ευθύνη.
  • (σε καμία περίπτωση δεν εννοώ μπούρδες τύπου «μαζί τα φάγαμε» – για να μην παρεξηγηθώ)
  • Συνηθίσαμε να αντιμετωπίζουμε τη φρίκη.
  • Κλάψαμε τον Αιλάν, σοκαριστήκαμε με τον πατέρα και το παιδί στο ποτάμι στα σύνορα Αμερικής Μεξικού και μετά;
  • Γράψαμε δακρύβρεχτα ποστ στα σόσιαλ μίντια. Τα πίστευαν, πιστεύω, όσοι τα έγραψαν – δε λέω ότι το έκαναν στα ψέματα επειδή ήταν «της μόδας».
  • Σοκαριστήκαμε και πονέσαμε με τα μωρά πνιγμένα.
  • Και μετά;
  • Πόσα «σοκ» αντέχεις πια να υποστείς; Πόσο να πονέσεις για τους αγνώστους που πεθαίνουν μακριά από το σπίτι σου;
  • Και έτσι συνηθίζουμε. Και όσο πεθαίνουν παιδιά, μανάδες, πατεράδες παραμένουμε ατάραχοι στο δικό μας πιο ασφαλή μικρόκοσμο.
  • Δεν αντέχεις άλλο να σοκάρεσαι και είναι αρκετά σοβαρή από μόνη της η μελαγχολία της Κυριακής για να την επιβαρύνεις με τη θλίψη για τους απρόσωπους μετανάστες που καίγονται στη Μόρια, που πνίγονται στο Αιγαίο.
  • Αλλά αυτό ακριβώς είναι που με τρόμαξε. Όταν συνειδητοποίησα ότι όσο αυξάνονται οι πνιγμένοι και οι καμένοι απρόσωποι, που τους λέμε μετανάστες, τόσο λιγότερο «πονάμε», τρόμαξα!
  • Αλλάζουμε, συνηθίζουμε και δεν πονάμε το ίδιο στον κάθε θάνατο μετανάστη που προστίθεται στον μακρύ κατάλογο της φρίκης.
  • Και ξέρεις κάτι; Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι είτε «πονάγαμε» πολύ είτε λιγότερο το αποτέλεσμα είναι ακριβώς το ίδιο: Αυτοί πνίγονται και εμείς συνεχίζουμε να τους αγνοούμε.
  • Η ζωές μας είναι πιο σημαντικές από ο,τιδήποτε μπορεί να τις διαταράξει.
  • Ένα ποστ περισσότερο ή ένα ποστ λιγότερο για το δράμα που παίζεται στο Αιγαίο δεν αλλάζει τίποτα.
  • Και συνηθίζουμε, και στο τέλος τι θα είμαστε; Πώς είναι οι άνθρωποι που συνηθίζουν τα πάντα και δεν αντιδρούν ανθρώπινα σε τίποτα; Θα κοιταζόμαστε στον καθρέφτη και δε θα βλέπουμε τίποτα. Πολύ το φοβάμαι.

Γιάννης Καφάτος

Η φωτογραφία είναι από το stonisi.gr

μετανάστες
Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου από τη φωτιά στον καταυλισμό στη Μόρια. Με τους δύο νεκρούς. Μια γυναίκα και ένα μωρό.


mm
About Γιάννης Καφάτος 2242 Articles
Γιάννης Καφάτος, Μπαμπάς, δημοσιογράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός, tattoer, T-shirt maker, dj, και ποιος ξέρει τι άλλο (ακόμη). Σπούδασε πολιτικές επιστήμες πήρε όμως πτυχίο από το ΡΟΔΟΝ και άλλα συναυλιακά "ιδρύματα". Ταξιδεύει λιγότερο από όσο θα ήθελε.

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*