Ακόμα δεν βγήκε ο ήλιος και μόλις ένιωσα μία μικρή άνοδο της θερμοκρασίας με πιάσαν τα μεράκια μου! Δεν ξέρω αν θα θεωρηθεί γκρίζα ή ροζ ή πουά διαφήμιση αλλά εγώ θα τα γράψω τα πράγματα όπως ακριβώς έγιναν ξεκινώντας από μία νοσταλγική διάθεση παιδικών γεύσεων παγωτών και μια επιπρόσθετη διάθεση καλοκαιριού!
Οι νεότεροι δεν το πιστεύουν εύκολα αλλά τη δεκαετία του '80 η ΕΒΓΑ έβγαζε παγωτό το οποίο λεγόταν Τρόικα και που, υποθέτω δια ευνόητους λόγους, δεν το επανακυκλοφόρησε ποτέ η εταιρία.
Ευτυχώς όμως επανακυκλοφόρησε το Τρινιτά! Από τα παγωτά που λάτρευα και που όταν σταμάτησε η παραγωγή του….πολύ με πήρε από κάτω! Μα πάρα πολύ όμως! Όπως και για πολλά άλλα! Όμως το θέμα μας είναι το Τρινιτά και δεν πρέπει να ξεφύγω γιατί μετά δεν θα μας φτάνουν ούτε πέντε τρίτομες εγκυκλοπαίδειες για να θυμηθούμε μάρκες, γεύσεις, μυρωδιές!
Μια φορά κι έναν καιρό, πριν από 2 ή 3 καλοκαίρια, ήμουν στο Κατάκολο Ηλείας (όχι δεν είμαι από εκεί αλλά μεγάλωσα κάπου εκεί γύρω), στο οποίο είχα φάει το πρώτο μου Τρινιτά σε ηλικία 6 ετών. Ξέρετε εσείς. Μεταξύ παιδικής χαράς και βόλτας στη θαλασσίτσα! Που λέτε λοιπόν, αφού φάγαμε τα ψαράκια μας, τα οποία ήταν ποίηση παρεμπιπτόντως πράγμα που δεν μας αφορά αλλά εγώ θα σκάσω αν δεν το πω, πήγαμε μέχρι την κλασική πλατεία του χωριού όπου βρίσκεται και το μοναδικό περίπτερο για να πάρουμε ένα παγωτάκι να γλυκαθεί το δόντι μας όπως κάναμε και πριν από 30+ χρόνια.
Εντελώς ανυποψίαστος και ανενημέρωτος ρίχνω μια ματιά στο τζάμι του ψυγείου να δω ποια και πόσα παγωτά θα τσακίσω! Κι εκεί παθαίνω το πρώτο σοκ μου, διότι όπως έψαχνα στο ψυγείο, είδα ότι το παρελθόν ήταν εκεί και μου έκλεινε το μάτι! Το Τρινιτά είχε επανακυκλοφορήσει!! Ήταν γεγονός! Ήταν σχεδόν ολόιδια η συσκευασία αλλά η ουσία ήταν στο εσωτερικό! Κρέμα, σοκολάτα, σκληρή σοκολάτα και τριμμένα ξηροκάρπια! Και το σημαντικότερο; Η μόδα της γεύσης στη δεκαετία του '80! Μόκα!! Η Μόκα ήταν μία γεύση που “φορέθηκε” σε πολλά γλυκά προϊόντα με κυριότερα τα παγωτά, τις πάστες και τις τούρτες!
Κι ήρθε η ώρα για το δεύτερο σοκ! Στην πρώτη κουταλιά μόκα, ένιωσα ότι μπήκα σε χρονομηχανή και γύρισα αιώνες πίσω! Στη δεύτερη κουταλιά ήμουν ξανά 6 ετών. Εκεί, στην ίδια πλατεία, στο ίδιο σημείο, παραβλέποντας την όποια εξέλιξη! Και να σας πω την αλήθεια σκέφτομαι μήπως ο μόνος τρόπος για να παραμείνω 6 ετών είναι η μόνιμη κατανάλωση Τρινιτά! Δεν ξέρω. Θα το δείξει ο χρόνος!
ΥΓ: Τρίτο σοκ δεν χρειάστηκε να πάθω γιατί αν έχεις πάθει ήδη τα δύο πρώτα, μετά συνηθίζεις!
Βασίλης Κριμπάς
Leave a Reply