25/04/2024

Living Colour – Shade, Δισκοκριτική από τον Πάνο Γιαννόπουλο (Video)

Colour - Shade, Δισκοκριτική

Μια απο τις μπάντες που παρουσιάστηκε στα τέλη των 80s στην Αμερική και κατάφερε να δημιουργήσει θόρυβο γύρω απο το όνομα της στους κύκλους του Metal και οχι μόνο και με το κομμάτι Cult of Personality κατόρθωσε να απασχολήσει ακόμα και το MTV είναι και πάλι εδώ.

Οι Living Colour λοιπόν 8 χρόνια μετά την τελευταία τους δουλειά επέστρεψαν με το νέο δίσκο τους Shade που κυκλοφόρησε στις αρχές του Σεπτέμβρη απο την Megaforce Records. Σε έναν χώρο όπως το Metal λοιπόν που και κατά την προσωπική μου άποψη πάσχει τα τελευταία χρόνια απο Απολιτίκ κυκλοφορίες απο τις μεγάλες μπάντες είναι ευτύχημα να έχουμε τέτοιες δουλειές.

Ο δίσκος ηχογραφήθηκε την περίοδο 2013–2017 και περιέχει 10 νέα κομμάτια και 3 διασκευές, ηχητικά κινείται στο χώρο του Alternative metal έχοντας αφήσει τις κάποιες Funk αναφορές παλαιότερων κυκλοφοριών.

Αναλυτικότερα. Η αρχή γίνεται δυνατά με το κομμάτι Freedom of Expression που σε βάζει λίγο στο κλίμα του δίσκου, ακολουθεί το Preachin’ Blues που είναι ένα Blues του 1939 του Αμερικανού Μουσικού Robert Johnson σε μια πειραγμένη εκδοχή.

Ακολουθεί το Come On που λειτουργεί και σαν μια Mid-Tempo γέφυρα για το Program με τους πολύ καλούς στίχους που αναφέρονται στον σημερινό τρόπο ζωής. Επόμενο στη σειρά είναι μια ακόμα διασκευή σε κομμάτι του Notorious B.I.G. που είχε κυκλοφορήσει και ως προάγγελος του δίσκου πέρσι μαζί με ένα βίντεοκλιπ που αναφέρετε στα περιστατικά βίας κατά Αφροαμερικανών απο την Αστυνομία.

Στη συνέχεια οι εντάσεις πέφτουν λίγο με το Always Wrong για να ακολουθήσει το Blak Out με τον στίχο λογοπαίγνιο και την έντονη μπασογραμμή. Στη συνέχεια τα Pattern in Time και Who’s That που αρχικά μπορεί να μπερδεύει με τη Blues εισαγωγή αλλά γρήγορα ανεβάζει στροφές.

Το πιο Metal Glass Teeth έρχεται σαν 3λεπτος δυναμίτης να ταράξει τα νερά για να δώσει τη θέση του στο πιο ρυθμικό Invisible. Προτελευταίο και τελευταία διασκευή για το δίσκο το Inner City Blues του μεγάλου Marvin Gaye σε μια ενδιαφέρουσα εκτέλεση. Και κλείσιμο με το Slow κομμάτι του δίσκου Two Sides, με το πολύ ωραίο σόλο και την πολύ καλή φωνή του Corey Glover να αναδεικνύονται στο έπακρο.

Τέλος η παραγωγή του Andre Betts που έχουν συνεργαστεί και στον παρελθόν μαζί του είναι σε πολύ καλό επίπεδο με αποτέλεσμα οι συνθέσεις να δίνουν το 100% της δυναμικής τους στον ακροατή. Το εξώφυλλο ανήκει στην Αμερικανίδα σχεδιάστρια Anike Robinson.

Συνοψίζοντας ο δίσκος πιστεύω πως είναι απο τις καλύτερες κυκλοφορίες σίγουρα στο μουσικό του χώρο και θεωρώ πως μπορεί να είναι μια καλή ευκαιρία για κάποιον να ανακαλύψει τους Living Colour ακόμα και αν δεν είναι αυτός ο μουσικός προσανατολισμός του.

Βαθμολογία: 8/10

 

Πάνος Γιαννόπουλος
Μουσικός Παραγωγός στο Trollradio.gr


Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*