28/03/2024

Megadeth – The Sick, the Dying… and the Dead! Δισκοκριτική από τον Πάνο Γιαννόπουλο (Video)

Μegadeath

Ένας νέος δίσκος των Megadeth αποτελεί πάντα είδηση όχι μόνο για τον χώρο της Metal αλλά και της μουσικής γενικότερα. Το The Sick, The Dying… And The Dead είναι η δέκατη έκτη δουλειά τους και στο
διάστημα των έξι χρόνων που μεσολάβησε από το Dystopia υπήρξαν και αλλαγές στη σύνθεση του συγκροτήματος. Επίσης υπήρξε μια σειρά από θέματα που καθυστέρησε την κυκλοφορία του δίσκου όπως το θέμα υγείας του Mustaine που διαγνώστηκε με καρκίνο στο λαιμό, η κατάσταση κατά
την διάρκεια της πανδημίας καθώς και κάποια τεχνικά θέματα. Έτσι ο δίσκος ενώ προοριζόταν να κυκλοφορήσει στις αρχές του 2021 βγήκε στο τέλος Αυγούστου της τρέχουσας χρονιάς.

Όσον αφορά το θέμα των αλλαγών στα μέλη είχαμε την αποχώρηση του Chris Adler από τα Drums και την αντικατάσταση του με τον Dirk Verbeuren και την απόλυση του David Ellefson μετά το σκάνδαλο που ξέσπασε το 2021 με βίντεο σεξουαλικού περιεχομένου που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο. Τα μέρη
όπου είχε ήδη ηχογραφήσει αφαιρέθηκαν και τη θέση του πήρε σαν Session μπασίστας ο Steve Di Giorgio των Testament.

Η συνολική διάρκεια του δίσκου είναι σχεδόν μια ώρα στην κανονική έκδοση με δώδεκα κομμάτια και λίγο παραπάνω στην Digital όπου υπάρχουν και δυο διασκευές σε Dead Kennedys και Sammy Hagar που με άφησαν κάπως αδιάφορο προσωπικά. Η εισαγωγή γίνεται δυναμικά με το ομότιτλο κομμάτι The Sick, The Dying… And The Dead που θυμίζει εποχές Youthanasia και συνεχίζει με το Life in Hell που είναι μια αναφορά στην 80s-90s Thrash περίοδο τους.
Ακολουθεί το Night Stalkers με τη συμμετοχή του Ice-T που ξεχωρίζει για το σόλο του Kiko Loureiro που μετά από επτά χρόνια στους Megadeth δείχνει πως έχει ενσωματωθεί πλήρως στο συγκρότημα.

Το Dogs Of Chernobyl δεν αναφέρεται στον πόλεμο στην Ουκρανία όπως θα μπορούσε να υποθέσει κάποιος. Αλλά συνδέει την περιπέτεια με τον καρκίνο που βίωσε ο ίδιος ο Mustaine με τα θύματα της ραδιενέργειας από την έκρηξη στο πυρηνικό εργοστάσιο, ιδέα που προέκυψε μετά από μια κουβέντα με τον γιατρό του. Τα Sacrifice και Junkie είναι ίσως οι πιο αδιάφορες στιγμές του δίσκου σε αντίθεση με το Killing Time και το We’ll Be Back που κλείνει το δίσκο που συμπεριλαμβάνονται στις καλύτερες κατά τη γνώμη μου. Την παραγωγή του δίσκου έκανε ο Mustaine μαζί με τον Chris Rakestraw
που είχαν συνεργαστεί και στο Dystopia, οι ηχογραφήσεις έγιναν μεταξύ 2019-2021.

Για κλείσιμο να πω ότι σίγουρα πλέον δεν περιμένουμε να μας εντυπωσιάσουν συνθετικά οι Megadeth καθώς ο ήχος τους έχει παγιωθεί χρόνια. Αλλά το he Sick,The Dying… And The Dead αποτελεί σίγουρα έναν πολύ καλό δίσκο. Προσωπικά θα τον έβαζα ένα σκαλί κάτω από τον προκάτοχο του αλλά από θέμα παραγωγής, σύνθεσης και μουσικών που συμμετέχουν μπαίνει μέσα στους καλύτερους τους για την τελευταία δεκαετία. Ο δίσκος κυκλοφορεί από την Universal σε CD, LP, κασέτα και ψηφιακά.

Πάνος Γιαννόπουλος


Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*