Περίμενα αυτό το τραγούδι και περιμένω αυτό το δίσκο από καιρό. Ο Αυστραλός Nick Cave με την σπουδαία μπάντα του, τους Bad Seeds, έχει αποδείξει προ πολλού, ότι είναι ένας από τους σπουδαιότερους μουσικούς- ποιητές των τελευταίων 40 χρόνων.
Δυστυχώς πριν από περίπου ένα χρόνο έχασε από ατύχημα τον ένα γιό του. Αν αναλογιστεί κανείς το συναισθηματικό βάρος της κατάστασης, το παρελθόν του καλλιτέχνη και τη σχέση του με το θάνατο και το πως αυτός, έχει παρουσιαστή στο έργο του, λογικό είναι να υπάρχει μια περιέργια στο πως θα αντιδρούσε καλλιτεχνικά σε κάτι τέτοιο.
Δεν κρύβω πως είχα σκεφτεί πως πιθανότατα θα υπήρχε κάποια παραίτηση και αδράνεια. Αν όχι αυτό, ένα απόλυτα πένθιμο-μαύρο album. Προφανώς, τίποτα τέτοιο δεν έχει συμβεί. Απλά γιατί οι Bad Seeds είναι μια πολύ όριμη ομάδα, ικανή να βοηθήσει και να αναδείξει το έργο του Cave,ακόμα και μέσα από τις πιο μεγάλες δυσκολίες.
Προφανώς και τον πρώτο ρόλλο αναλαμβάνει στο Jesus Alone, ο Warren Ellis και τα έγχορδα του και αφήνουν τους στίχους να έχουν όλο το βάρος και η μουσική είναι απόλυτα αιθέρια και κινηματογραφική, σχεδόν δίνοντας ένα αφαιρετικό αντίβαρο.
Το νέο album κυκλοφορεί αυτές τις μέρες και λογικά θα είναι σπουδαίο-και ελπίζουμε με κάποια ακτίνα φωτός, λόγω της συμπάθειας μας προς τον Cave, ως άνθρωπο. Ανυπομονούμε.
Θοδωρής Σουρβίνος
Leave a Reply