29/03/2024

Νότης Μαυρουδής: ΕΡΤ χωρίς διαφημίσεις; Ουάου!


Σχολιάκι 270

(Μετα πάσης ειλικρίνειας…)

(4/10/2016)

 

ΕΡΤ δίχως διαφημίσεις; Ουάου!


Από τις 26/9 διάβασα σε διάφορα site πως «σύμφωνα με πληροφορίες, ο Νίκος Παππάς μαζί με το επιτελείο του εξετάζουν το ενδεχόμενο να σταματήσει η προβολή διαφημιστικών στην ΕΡΤ
Μμμμμμμ… την κρίνω ενδιαφέρουσα τη σκέψη εάν θα επαληθευτεί και-ομολογώ-πως η πρώτη μου αντίδραση είναι θετική. Με δεδομένο ότι η διαφημιστική απορρόφηση των ΜΜΕ, για τους εργαζόμενους σε αυτά, είναι και η δαμόκλειος σπάθη για την περαιτέρω ύπαρξη της εργασίας τους, οι προσπάθειες να προκαλέσουν το ενδιαφέρον των επιχειρήσεων, του εμπορίου, της μόδας, της αγοράς, για διαφήμιση των προϊόντων και την είσπραξη χρημάτων, λαμβάνουν «επικές» διαστάσεις ειδικά τώρα με την κρίση. Ο/H υπάλληλος-παραγωγός των ΜΜΕ είναι υποχρεωμένος/η να μετατρέπεται υποχρεωτικά σε κράχτη, καθώς και σε πόλο έλξης των επιχειρήσεων για την προβολή των προϊόντων τους…


Όσο ο χρόνος κυλάει, τόσο τα ΜΜΕ γίνονται κάτι σαν… φερέφωνα διαφημιστικών εστιών. Με τα ιδιωτικά ραδιοτηλεοπτικά κανάλια γνωρίζουμε πως το παιχνίδι δεν διορθώνεται από τη στιγμή που λειτουργούν μέσα στο τοπίο τής ελεύθερης αγοράς και μετατρέπονται σε «μαγαζιά» που τα χαρακτηρίζουν όλοι οι κανόνες τού εμπορίου.


Η περίπτωση βέβαια των κρατικών ραδιοτηλεοπτικών μέσων είναι διαφορετική, αφού εδώ και πολλά χρόνια ο κάθε πολίτης καταβάλλει υποχρεωτικά κάθε μήνα τον οβολό του στα κρατικά ΜΜΕ, στηρίζοντάς τα οικονομικά. Το παράδειγμα του Τρίτου ραδιοφωνικού προγράμματος, που από τη στιγμή της ιδρύσεώς του (19/9/1954) λειτουργεί άνευ διαφημιστικών υποχρεώσεων (αναφέρεται ρητά και στο από ίδρυσης καταστατικό του), απαλλάσσοντας έτσι τους παραγωγούς του από την υποχρέωση «ειδικής συμπεριφοράς» για να προσελκύσει το ενδιαφέρον τής αγοράς. Λόγω αυτού του καταστατικού το Τρίτο είναι απαλλαγμένο από τον βραχνά να φτιάχνει εμπορικά προγράμματα, για το μικρό του έστω ακροατήριο, πράγμα αδιανόητο για τη φύση του προγράμματος ενός Τρίτου.
 

Ένα τέτοιο παράδειγμα, για τα κρατικά ραδιοτηλεοπτικά κανάλια, έχει πολύ ενδιαφέρον εθνικής εμβέλειας. Το να μπει σε ισχύ μια τέτοια απόφαση θα φέρει τα πάνω κάτω στην αισθητική και πολιτιστική λειτουργία των κρατικών συχνοτήτων και βεβαίως του εργαζόμενου προσωπικού, στους κεντρικούς και περιφερειακούς σταθμούς, με την επαγγελματική συνήθεια που έχουν οι παραγωγοί ο οποίοι, στην πλειοψηφία τους, αναζητούν να παρουσιάσουν ό,τι πιο δημοφιλές και «πιασάρικο», συνηθισμένο ανακλαστικό τόσων και τόσων χρόνων, προκειμένου να ανταγωνιστούν τη μαζική εμπορική ανάπτυξη των ιδιωτικών καναλιών.


Η αλήθεια είναι πως τα κρατικά κανάλια δεν ήταν τόσο εξαρτημένα από ετούτη τη… νόσο όσο τα ιδιωτικά, τα οποία είχαν και έχουν μόνιμο στόχο τη διαφήμιση, αφού το ίδιο το Μέσο (το αφεντικό) το απαιτούσε και-πολλές φορές-ήταν «όρος» και «προϋπόθεση» συνεργασίας. Η απαλλαγή λοιπόν των κρατικών καναλιών από διαφημιστικές υποχρεώσεις, στην περίπτωση που ισχύσει, θα απελευθερώσει τους παραγωγούς εκπομπών και-ενδεχομένως-απαλλάξει τα κρατικά προγράμματα από το άγχος να μοιάσουν και να ανταγωνιστούν τα ιδιωτικά…
Μεταξύ μας τώρα: Η προοπτική να γίνει πραγματικότητα η κατάργηση των διαφημίσεων στα κρατικά ραδιοτηλεοπτικά κανάλια, μοιάζει ως ακραία περίπτωση ονείρου, αλλά, βρε αδερφέ, πόσο κοστίζει ένα ευχάριστο όνειρο; Τίποτα!


Το θέμα βέβαια δεν είναι απλό. Τα κονδύλια που χρειάζεται μια κρατική ραδιοτηλεόραση δεν είναι αμελητέα. Ο ίδιος ο μηχανισμός των κρατικών Μέσων χρειάζεται πακτωλό χρημάτων, φρέσκο χρήμα, ζεστό χρήμα, ώστε να μπορεί να κρατάει ενεργό τον εργαζόμενο σε αυτά, να μην πέφτει η ενεργητικότητα, η συνεχής έρευνα και οι δραστηριότητές του. Να βρίσκεται πάντα μέσα στη σύγχρονη ζωή και την επικαιρότητα των εποχών.

Δεν γνωρίζω ποιες οι σκέψεις και οι υπολογισμοί τού υπουργού Επικρατείας Νίκου Παππά, ώστε να μπορέσει να προτείνει και να υλοποιήσει μια τέτοια πρόταση. Κατά πόσο έχει μελετήσει τις οικονομικές συνθήκες ενός τέτοιου μεγάλου και επίδοξου εγχειρήματος. Η ενδεχόμενη απαλλαγή τής ΕΡΤ από την προβολή διαφημίσεων θα είναι μια από τις μεγαλύτερες προσφορές στο σύγχρονο Πολιτισμό σ’ αυτή τη χώρα! Άραγε είναι μια όντως σοβαρή πρόταση ή απλώς μια «κουβέντα να γίνεται» από τις τόσες που ξοδεύονται και που διαψεύδονται αργότερα ή «διορθώνονται» με τη φράση «αλλοιώθηκαν τα λεγόμενά μου»…
Επιμένω πως με το ενδεχόμενο κατάργησης των διαφημίσεων στην ΕΡΤ, θα δείξει αν στον ραδιοτηλεοπτικό ορίζοντα θα επέλθει ποιοτική ξαστεριά. Το πιθανολογώ στην περίπτωση που αληθεύει. Ταυτόχρονα όμως ενυπάρχει και ο κίνδυνος να πέσει… νύστα στο σώμα της ΕΡΤ, όταν οι υπάλληλοί της απαλλαχτούν από υποχρεώσεις που τους αναγκάζουν να ανταγωνιστούν την αγορά και την αναγκαία αγωνία τής αξίας των πάσης φύσεως μεταδόσεων. Από την ειδησεογραφική έως την βαθιά πολιτισμική.
Όλα θα είναι ανοιχτά και η απελευθέρωση (από διαφημιστικές υποχρεώσεις) ίσως φέρει, εν δυνάμει, μπροστά τις ποιοτικές πολιτιστικές υποχρεώσεις των εργαζομένων στα κρατικά ραδιοτηλεοπτικά κανάλια, όπου αυτό θα σημάνει και διαφορετική αξιολόγηση του εργασιακού δυναμικού των παραγωγών…
Επαναλαμβάνω: αρκεί να στηριχθούν νομικά, οικονομικά, πνευματικά και με γνώση τού ειδικού αντικειμένου τής εικόνας και του ήχου, ως Μέσα καθημερινού πολιτισμού.

Νότης Μαυρουδής 


mm
About Δημήτρης Σούλτας 575 Articles
Ο Δημήτρης Σούλτας εγεννήθη στη Θεσσαλονίκη, λίγο μετά την άφιξη του ηλεκτρισμού και μετά από 19 χρόνια κατέβηκε στην Αθήνα, με το τρένο το οποίο δεν είχε ανακαλύψει τον ηλεκτρισμό ακόμα και σήμερα. Είναι ιδρυτής του κινήματος του υπαρκτού σουλταφερτισμού και δημοσιογράφος που πιστεύει ότι ο κόσμος θα αλλάξει, απλώς δεν έχει βρει ακόμα το κατάλληλο δοκιμαστήριο.

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*