Πώς είναι να είσαι στη σκιά κάποιου και την ίδια ώρα που τον υπηρετείς, προστατεύεις, προσφέρεις να αισθάνεσαι δυνάστης του και αφόρητα καταπιεσμένος; Πώς είναι να ζεις μισώντας το αντικείμενο της «δουλειάς» σου και αυτό το μίσος να γεμίζει την ύπαρξή σου; Πώς είναι να είσαι ο Αμπιγιέρ ενώ είχες όνειρο να είσαι ηθοποιός;
Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης είναι ίσως από τους καλύτερους Αμπιγιέρ που θα συναντήσεις επί σκηνής, στο Θέατρο Τζένη Καρέζη, στην παράσταση του κλασικού έργου που σκηνοθετεί ο Κώστας Γάκης. Ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης, ο Σερ, υποδύεται με μια ξεχωριστή ερμηνεία τον ξεπεσμένο ηθοποιό που δυναστεύει τις ζωές των ηθοποιών του θιάσου του.
Είδα την πρώτη παράσταση του έργου και ενώ φοβόμουν τις αρρυθμίες που συνήθως διορθώνονται στην πορεία, εντούτοις ο ρυθμός της και η ικανότητα των συντελεστών αποζημιώσαν κι εμένα και το κοινό που είχε συρρεύσει στο θέατρο και μας έκαναν να ξεσπάσουμε σε χειροκροτήματα στο τέλος.
Ο Κώστας Γάκης έχει σεβαστεί το κείμενο και έχει καταφέρει να μεταφέρει την αγωνία ενός ετοιμοθάνατου – έστω κι αν δεν το ξέρει – πρωταγωνιστή αλλά και την εσωτερική πάλη του Αμπιγιέρ μεταξύ της καταπιεσμένης επιθυμίας και του καθήκοντος.
Η ερμηνεία του, όπως είπα και πιο πάνω, του Γεράσιμου Σκιαδαρέση με ενθουσίασε γιατί αβίαστα και με λεπτούς χειρισμούς κατάφερε να ακροβατήσει με στιλ και δύναμη σε έναν τόσο σπουδαίο ρόλο του διεθνούς δραματολογίου. Την ίδια στιγμή που ήταν ο έμπιστος, υποτακτικός μεταμορφωνόταν σε έναν γεμάτο κυνισμό δυνάστη ακροβατώντας σε μια μοναξιά και στην αγωνία για αναγνώριση από αυτόν που τελικά μισούσε. Ο ετερόφωτος ρόλος του, μέσα από την ερμηνεία του αποδόθηκε με μια διαύγεια και καθαρότητα μοναδική.
Ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης είχε μια μοναδική ένταση ως «ρόλος» επί σκηνής όταν κατάκοπος και κουρασμένος σπουδαίος ηθοποιός ερμήνευε τον ρόλο του αλλά και μετά, στα παρασκήνια όταν αγωνιούσε και προσπαθούσε να γαντζωθεί από τα κλέη του παρελθόντος του για να μείνει ζωντανός μετέδωσε με μαεστρία τον οδοστρωτήρα που όλοι οφείλουν να υπηρετούν ή αλλιώς να αφανιστούν από το κύρος του.
Η απόσταση που κρατούσε από τους υπόλοιπους ηθοποιούς/ρόλους ίσως ήταν μια στιγμή αδυναμίας ή αντιθέτως μια υπέρτατη υποκριτική τακτική για να δείξει πόσο ο Σερ δεν επικοινωνούσε με κανέναν, δεν χρειαζόταν κανέναν αν αυτός δεν υπηρετούσε το εγώ και το μεγαλείο που θεωρεί ότι κουβαλάει.
Ο θίασος του Αμπιγιέρ δούλεψε εξαιρετικά στα μάτια μου και με τη διδαχή του σκηνοθέτη έφτιαξαν μια άρτια παράσταση που είμαι σίγουρος όσο περνάει ο καιρός θα γίνει σημείο αναφοράς στη φετινή θεατρική Αθήνα.
Οι φωτισμοί ήταν ένας ακόμη «χαρακτήρας» που έβαζε τη δική του υπογραφή στο όλο εγχείρημα. Τη μουσική τη βρήκα απλώς επαρκή, χωρίς όμως να ξεχωρίσω κάτι που μπορούσε να δώσει ακόμη μια ώθηση σε μια ήδη καλή δουλειά. Τέλος να πω ότι η μετάφραση του Γιώργου Μπλάνα συνέβαλε στο τελικό εξαιρετικό αποτέλεσμα της παράστασης.
Γιάννης Καφάτος
Ο Αμπιγιέρ / Info
Ο «Αμπιγιέρ» του Ρόναλντ Χάργουντ, ένα από τα σημαντικότερα θεατρικά έργα της παγκόσμιας δραματουργίας, έρχεται από τις 22 Δεκεμβρίου στη σκηνή του θεάτρου «Τζένη Καρέζη», σε σκηνοθεσία Κώστα Γάκη.
Στη σκιά του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, πίσω από τις ιστορίες των παρασκηνίων ενός ετοιμόρροπου θεάτρου της αγγλικής επαρχίας, η ακλόνητη σχέση ενός μεγάλου ηθοποιού (Σερ) με τον αμπιγιέρ του (Νόρμαν) και των υπόλοιπων μελών του θιάσου, δημιουργούν ένα παιχνίδι ανάμεσα σε εξουσιαστή και εξουσιαζόμενο.
Το κλασικό έργο ο «Αμπιγιέρ» του Ρόναλντ Χάργουντ, μέσα από τον μικρόκοσμο των συντελεστών-ηθοποιών ενός θιάσου, έρχεται αντιμέτωπο με τα μεγάλα και διαχρονικά προβλήματα όλων των ανθρώπινων σχέσεων. Ο αιώνιος φόβος της μοναξιάς, η ανάγκη μας για αφοσίωση, πίστη και αυταπάρνηση στον άλλον, δημιουργούν μοιραία σχέσεις αλληλεξάρτησης. Η ισορροπία όμως έρχεται πάντοτε με την αναπόφευκτη σύγκρουση ζωής και θανάτου.
Σε μια εποχή που η κοινωνία μεταβάλλεται και ο ρόλος μας μέσα σε αυτήν αμφισβητείται, συγκρούεται και επαναδιαπραγματεύεται, η Τέχνη μπορεί και μας δείχνει το δρόμο, να σκεφτούμε, να προβληματιστούμε και τελικά να παρέμβουμε με καταλυτικό τρόπο στην πραγματικότητα.
«Γιατί μονάχα η πραγματικότητα μπορεί να μας μάθει πως την πραγματικότητα να αλλάξουμε…»
Συντελεστές:
Συγγραφέας: Ρόναλντ Χάργουντ
Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
Σκηνοθεσία: Κώστας Γάκης
Σκηνικά – Κοστούμια: Κέννυ Μακλέλαν
Σχεδιασμός φωτισμών: Βασίλης Κλωτσοτήρας
Μουσική – Σχεδιασμός ήχων: Κώστας Γάκης
Οργάνωση παραγωγής: Κατερίνα Σπάρταλη
Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Σπάρταλη
Βοηθός σκηνοθέτη B’ : Νατάσα – Φαίη Κοσμίδου
Βοηθός σκηνογράφου: Καλύδημη Μούρτζη
Φωτογραφίες: Μάνος Γεωργίου
Video: Μιχάλης Μαυρομούστακος
Creative Team at Visual Arts & Graphics: CReatures CReative Studio
Μακιγιάζ: Παύλος Κατσιμίχας
Social Media: Μάριος Ζδράγκας, Κάλλη Μαυρογένη
Επικοινωνία – προβολή παράστασης: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου | Art Ensemble, Ελένη Λιλή
Παίζουν οι ηθοποιοί: Ιεροκλής Μιχαηλίδης, Γεράσιμος Σκιαδαρέσης,Τζένη Κόλλια, Μάρω Παπαδοπούλου, Απόστολος Πελεκάνος, Αντριάνα Ανδρέοβιτς, Άγγελος Νεράντζης, Γιώργος Γιατζιτζάκη, Ορφέας Τσαρέκας
Πληροφορίες
Θέατρο «Τζένη Καρέζη»: Ακαδημίας 3, 106 71 Αθήνα, τηλ.: 2103636144, 2103644921
Hμέρες & Ώρες Παραστάσεων:
Τετάρτη: 19:00, Πέμπτη & Παρασκευή: 21:00, Σάββατο: 18:00 & 21:00, Κυριακή 18:00
Διάρκεια: 1 ώρα και 40 λεπτά
Τιμές εισιτηρίων:
Α’ ζώνη 25€ / Μειωμένο: 21€
Β’ ζώνη 21€ / Μειωμένο: 17€
Γ’ ζώνη 17€ / Μειωμένο: 14€
Ώρες και μέρες ταμείου:
Καθημερινά 11:00 – 14:00 και 17:00 – 22:00
Τηλ.: 2103636144, 2103644921
https://theatrotzenikarezi.gr/
www.facebook.com/TzeniKareziTheater
www.instagram.com/tzeni_karezi_theatre
Leave a Reply