viewtag blogger

Ο Νεκρός Δολοφονήθηκε – Αστυνομικό μυθιστόρημα από την Έρη Ρίτσου – Παρουσιάση

Favorite

Αστυνομικό μυθιστόρημα από την Έρη Ρίτσου; Μα, την είχαμε συνηθίσει σε παιδικά βιβλία, και σε βιβλία με διηγήματα. Το ‘χει πει όμως: «Δεν είμαι συγγραφέας, γράφω κυρίως για να διασκεδάσω». Ναι, συγγραφέας με μισό ή ένα βιβλίο το χρόνο δεν είναι, αλλά όσα βιβλία της έχω διαβάσει μέχρι σήμερα τα έχω χαρεί. Γιατί άραγε να κατέφυγε στη φόρμα του αστυνομικού μυθιστορήματος; Διαβάζοντάς το κατάλαβα.

«Ο νεκρός δολοφονήθηκε» (εκδόσεις Κέδρος).

Στον απόηχο των εκλογών της 20ης Σεπτεμβρίου 2015, τόσο σύγχρονό μας είναι το ανάγνωσμα, η νεαρή αστυνομικός Μαρία Γεωργίου, θα έρθει με μετάθεση από την Αθήνα στο νησί, όπου και διαδραματίζεται η ιστορία, και θα αναλάβει να βοηθήσει στη λύση του μυστηρίου.

Ποιο είναι το μυστήριο; Βρίσκουν το πτώμα ενός άντρα με καταφαγωμένο από τα τσακάλια πρόσωπο και χέρια σε δύσβατη δασική περιοχή. Στη μια του τσέπη έχει το σημείωμα: «Έτσι πεθαίνουν οι προδότες» και στην άλλη ένα τυπωμένο e mail: «Αν δεν έρθεις να με δεις, θα σκοτωθώ». Στο στέρνο του χαραγμένος ένας αγκυλωτός σταυρός.

Μέσα σε ένα μόλις μήνα όλα θα συμβούν και θα αποκατασταθούν, όσα είναι δυνατόν, τουλάχιστον, διότι η οικονομική κρίση στην Ελλάδα ήρθε και θα μείνει(;).

Η ιστορία εκτυλίσσεται με γρήγορο ρυθμό, εν μέσω εύστοχων σχολίων της συγγραφέως για τα τρέχοντα κοινωνικοπολιτικά θέματα.

Μαθαίνουμε ποιος είναι το θύμα, τι ρόλο έπαιζε στην τοπική κοινωνία και ναι μεν αναρωτιόμαστε ποιος θα μπορούσε να είναι ο δολοφόνος του (οι δολοφόνοι του για την ακρίβεια), αλλά τουλάχιστον εγώ πέρασα πολύ καλά διαβάζοντας τις απόψεις της συγγραφέως για την τρέχουσα κρίση, όσο το βιβλίο προχωρούσε και το μυστήριο όδευε προς την διαλεύκανσή του για τον αναγνώστη, όχι αναγκαστικά και για τις αστυνομικές αρχές.

Η Έρη Ρίτσου θα πρέπει να διασκέδασε γράφοντας το τελευταίο βιβλίο της κι αυτό λειτουργεί μεταδοτικά. Η αστυνομική της ιστορία ήταν το έξυπνο άλλοθι για να της δοθεί η ευκαιρία να αναφερθεί σε σύγχρονά μας θέματα. Μεταναστευτικό, ασφαλιστικό, συνταξιοδοτικό,…

Έτσι, με φόντο το γκρίζο, ελληνικό, πολιτικό τοπίο οι σχολιασμοί της, οι οποίοι πιθανόν σε ένα πολιτικό άρθρο να μην είχαν τόση ανταπόκριση, εν προκειμένω έπιασαν τόπο. Μέσα από μια αστυνομική ιστορία ο αναγνώστης διαβάζει πολύ πιο ευχάριστα και εύκολα όσα σε ένα ανάλογο βαρύγδουπο πολιτικό άρθρο θα τον ψυχοπλάκωναν, αφού σε πολλά πολιτικά άρθρα νιώθεις τον δείκτη του γράφοντος να κουνιέται ρυθμικά μπροστά στη μύτη σου, γεγονός που σε απωθεί.

Από την αστυνομική ιστορία δεν λείπει τίποτα. Και μυστήριο διαθέτει με πολιτικές αναφορές και ανάγλυφους τους χαρακτήρες των ηρώων και στιγμιότυπα από την τοπική κοινωνία και απόλυτη σχέση με την πραγματικότητα και σταδιακή αποκάλυψη της αλήθειας και φινάλε που ικανοποιεί τον αναγνώστη και κυρίως χιούμορ.

Σύσση Καπλάνη

ΥΓ.: Καταδιασκέδασα ακούγοντας μια συνέντευξη της Έρης Ρίτσου στο web radio.gr, με την ευκαιρία της έκδοσης του βιβλίου της, όπου ο ραδιοφωνικός παραγωγός σχολιάζει: «Α, το μυθιστόρημά σας αναφέρεται στην εποχή της αριστεράς, λοιπόν» Και η απάντηση της συγγραφέως: «Ναι, κι εγώ είμαι η Σοράγια».