Αντίο παλιέ κόσμε! Το "πάμε Yala" έχει τα νεύρα του, και έχει δίκιο! Ζήσε και άσε τους άλλους να πεθαίνουν. Αυτό είμαστε. Και για να το πω πιο φιλολογικά… για το μπούτσο.
Μπήκα ξανά στα 25. Με εμπειρία άλλων 27 χρόνων. Και βγαίνω στο φως… ξανά. Με το βάρος των παράπλευρων ατυχημάτων στην πλάτη που πλέον βαραίνουν λιγότερο. Που με καθοδηγούν και με εμπνέουν.
Η ζωή, όπως λέει κι ένας φίλος, είναι σαν μια γκόμενα που έχει το ταλέντο να γαμιέται εκεί που δεν το περιμένεις.
Αλλά, συμπληρώνω, όσο και να γαμιέται σε εμένα θα επιστρέψει! Μαζί με την αυτοεκτίμηση, την αυτοπεποίθηση, το καθαρό μυαλό και την κάψα των 25.
Η νέα εφτάχρονη δικτατορία που ζούμε (ο καθένας στο μικρόκοσμο του) μας κάνει δοσίλογους, ανόητους, μας μαθαίνει να παίζουμε μόνο άμυνα, να μην δημιουργούμε, αποδεικνύει (στα δύσκολα) το αληθινό πρόσωπο μας.
Ζήσε και άσε τους άλλους να πεθαίνουν. Αυτό είμαστε. Και για να το πω πιο φιλολογικά… για το μπούτσο.
Μείνετε πίσω λοιπόν όσοι δεν μπορείτε να συνεννοηθείτε για τα βασικά, όσοι βλέπετε τα τρένα να περνάνε, όσοι βρίσκετε άλλοθι σε αλλοδαπούς εχθρούς (κλαίω από τα γέλια και μόνο που το γράφω!) και όσοι βαράτε αλέρτ μόνο όταν το κακό μπαίνει στο σαλόνι σας. Σας αξίζουν τα συνταγογραφημένα.
Αντίο παλιέ κόσμε.
Στο νέο κόσμο είναι ευπρόσδεκτοι εκείνοι που μπορούν να τον δημιουργήσουν και να τον αντέξουν.
Τρία σε ένα
(από το twitter)
-Έχεις φωτιά;
–Ναι.
–Σου βάζεις λίγο;
-Θα ήθελα να με στηρίξεις ψυχολογικά.
–Ότι θες. Πώς;
-Βλέπεις την πόρτα εκεί;
-Ναι.
–Την ανοίγεις και βγαίνεις.
Σε αυτό το σημείο να σας θυμίσω πως αυτός που αντιδρά μόνο όταν θίγεται δεν λέγεται επαναστάτης. Παρτάκιας λέγεται.
Λόγια σπουδαίων ανθρώπων
(Συγγνώμη για τα αγγλικά του κυρίου Γούντι Άλεν)
Why are our days numbered and not, say, lettered?
Πάνος Τσιροζίδης
Leave a Reply