Ανοικτή επιστολή προς αγαπητό κύριο Κριστιάνο Ρονάλντο ενταύθα..
Ενθυμούμαι ευκρινώς τα δάκρυα λύπης που πλημμύρισαν το πρόσωπό σας εκείνο το βράδυ της 4ης Ιουλίου 2004. Όταν το γκολ του Άγγελου Χαριστέα έστεφε την Ελλάδα πρωταθλήτρια Ευρώπης στο μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό θαύμα που έγινε ποτέ. Ήσασταν τότε μόλις 19 ετών και μια άσημη ποδοσφαιρικά χώρα σας ταπείνωνε μέσα στο ίδιο σας το σπίτι την Πορτογαλία σε έναν τελικό που πιστεύατε ότι ήταν του χεριού σας. Φέρελπις ποδοσφαιριστής της Σπόρτινγκ Λισσαβώνας πριν ακόμη κάνετε το ταξίδι προς το νησί και την θρυλική Μάντσεστερ Γιουναιτεντ, δεν μπορούσατε να διανοηθείτε το ..χουνέρι που σας έκαναν κάτι .. παλιο-Ελληνες δύο μάλιστα φορές. Λογικό ήταν και δεν σας παρεξηγώ.
Έκτοτε κύλησε πολύ νερό (για να μην πω ολόκληρο..ποτάμι) στο αυλάκι. Η ποδοσφαιρική σας διαδρομή τόσο στους ''μπέμπηδες'' όσο και στην μεγάλη μου λατρεία την Ρεάλ Μαδρίτης με συγκλόνισε. Και με έκανε έναν μεγάλο θαυμαστή σας. Αλλωστε δεν καταφέρατε και ..πολλά. Μόλις 18 τελικούς παίξατε με 11 γκολ, 12 κούπες σηκώσατε ανάμεσα στις οποίες 3 Τσάμπιονς Λιγκ και 4 πρωταθλήματα. Πήρατε επίσης 3 χρυσές μπάλες και αμέτρητες ατομικές διακρίσεις.. Ψιλοπράγματα..
Όλα αυτά τα χρόνια η κόντρα σας με τον Λιονέλ Μέσι χώρισε την ποδοασφαιρική υφήλιο στην..μέση. Δημιουργήσατε φανατικούς φίλους αλλά και εχθρούς. Μπήκατε στο ζύγι για το ποιος είναι ο καλύτερος. Ο Αργεντίνος ή εσείς. Όπως καταλαβαίνετε η κάθε πλευρά έχει τα δικά του επιχειρήματα. Και θα ήταν μάλλον μάταιο να προσπαθήσει κάποιος να αποτυπώσει την αντικειμενική πραγματικότητα. Για.. μέρες θα μπορούσε κάποιος να κουβεντιάζει χωρίς όμως να μπορεί να βγάλει άκρη. Ο καθένας έχει την προσωπική του άποψη και είναι σεβαστή..Όμως.. Υπάρχει ένα τεράστιο όμως..
Φέτος ξεκινήσατε την μεγάλη προσπάθεια στο Ευρωπαικό πρωτάθλημα της Γαλλίας όντας κατάκοπος και έχοντας ένα σοβαρό τραυματισμό που σας ταλαιπωρεί από τον Απρίλιο. Σε πολλά παιχνίδια η αποδοσή σας ήταν κάτω του αναμενομένου δίνοντας την αφορμή σε διάφορους ''ξερόλες'' να σας απαξιώσουν και να σας χλευάσουν. Όταν όμως χρειάστηκε ήσασταν εκεί ως ηγέτης και κορυφαίος της ομάδας του δικού μας Φερνάντο Σάντος. Η πρόκριση από τον όμιλο στο ματς με την Ουγγαρία φέρει την δική σας υπογραφή με 2 γκολ το ένα καλύτερο από το άλλο. Και το πέρασμα στον τελικό κόντρα στην Ουαλία του φίλου σας Γκάρεθ Μπειλ έχει επίσης την δική σας συνεισφορά. Στο 1ο γκολ πηδήξατε στον..Θεό κάνοντας άλμα μόλις..76 εκατοστών χάρη στο οποίο συμπεριλαμβανομένου και του ύψου σας, σας έφερε στα 2,61 μέτρα. Η εστία για να καταλάβει κάποιος το μέγεθος έχει ύψος 2,44 μέτρα. Σιγά το πράγμα..
Και επιστρέφω στο όμως που ανέφερα στην προηγούμενη παράγραφο.
Απόψε στον τελικό κόντρα στην Γαλλία έχετε ραντεβού με την ..ιστορία όπως ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου. Και κόντρα στους οικοδεσπότες που είναι το φαβορί έχετε μια τεράστια ευκαιρία να διορθώσετε την ανορθογραφία 12 χρόνων πριν. Να γίνετε πρωταθλητής Ευρώπης. Να ξορκίσετε τα φαντάσματα του παρελθόντος και να πείσετε και τους πλέον δύσπιστους ότι είστε ο καλύτερος. Ξέροντας παράλληλα ότι ο κορυφαίος αντίπαλός σας Μέσι σε επίπεδο Εθνικής ομάδας δεν έχει να παρουσιάσει και κάτι αξιολόγο. Έναν τίτλο δηλαδή. Στον τελικό του Μουντιάλ το 2014 ήταν παρών αλλά περιορίστηκε στον ρόλο του φιναλίστ.
Στην προσπάθεια σας δηλώνω κατηγορηματικά ότι δεν θα σας υποστηρίξω καθώς συνειδητά συμπαθώ τα… Γαλλάκια. Έχω όμως την περιέργεια όπως και όλος ο πλανήτης αν θα κλάψετε πάλι. Και αν τα δάκρυα σας θα είναι αυτή την φορά δάκρυα χαράς ή λύπης. Όπως ήταν τότε. Το 2004…
Με τιμή,
Βασίλης Παπαδόπουλος
