Ο Slowthai αποτελεί εδώ και τέσσερα χρόνια έναν από τους πιο ανερχόμενους ράπερ στην Βρετανία και όχι μόνο. Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε ο τρίτος ολοκληρωμένος δίσκος του με τίτλο Ugly.
Όπως ανέφερα παραπάνω μπορεί να μιλάμε για ράπερ αλλά αυτός ηχητικά δεν περιορίζεται μόνο στον Hip-Hop ήχο αλλά προσθέτει και άλλα στοιχεία από διάφορα είδη όπως Post-Punk, Punk Rock,
Grime κ.α. φτιάχνοντας ένα πολύ ενδιαφέρον κολάζ.
Το Ugly νομίζω είναι ο δίσκος που απομακρύνεται περισσότερο από το Hip-Hop σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές του και βγάζει μια πιο Post-Punk ταυτότητα. Βέβαια λογικό το βρίσκω ο Slowthai να έχει επηρεαστεί από αυτό τον ήχο καθώς μεγάλωσε στην χώρα που τον γέννησε ως ιδίωμα. Στα δώδεκα κομμάτια του δίσκου και σχεδόν σαράντα λεπτά διάρκειας οι γνώριμοι πολιτικοί στίχοι του και το αιχμηρό ύφος είναι παρόντες. Επίσης να σημειώσω ότι ο ίδιος είπε σε πρόσφατη συνέντευξη του πως αυτός ο δίσκος αποτελεί την πιο προσωπική του δουλειά ως τώρα.
Η εισαγωγή γίνεται με το Yum ένα κομμάτι με βάση την ηλεκτρονική μουσική και ένα κλειστοφοβικό αίσθημα να κατακλύζει τους στίχους και την έκφραση κάτι που μεταφέρετε και στον ακροατή. Το Selfish στη συνέχεια έχει πιο Post-Punk κατεύθυνση και αποτελεί μια από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου. Δεν είναι τυχαίο που αποτέλεσε και το πρώτο Single προάγγελο του δίσκου. Πολύ καλή στιγμή και το δίλεπτο Feel Good που αποτέλεσαι επίσης το δεύτερο Single. Λίγο παρακάτω το Happy θυμίζει έντονα κάτι από Early 00s Indie ήχο που συναντάμε και στο Wotz Funny. Στιγμή που προσωπικά ξεχώρισα είναι το κλείσιμο με το 25% Club που αφήνει μια καθαρά Hip-Hop αίσθηση.
Η ηχογράφηση έγινε από τον Alexis Smith και τον Andrea Cozzaglio, επίσης στο κομμάτι των μουσικών υπήρξε μια πλειάδα από δέκα άτομα που συμμετείχαν σε παίξιμο οργάνων και φωνητικά. Όσον αφορά την παραγωγή με βάση την λογική του Hip-Hop κάθε κομμάτι έχει δικό του παραγωγό. Σε αυτό τον τομέα συνεργάστηκαν Dan Carey, Kwesi Darko, Tyron Kaymone και Zach Nahome.
Συνοψίζοντας νομίζω ότι ο Slowthai έχει τραβήξει έναν μουσικά δικό του δρόμο πλέον και δεν θα μου κάνει εντύπωση αν η επόμενη δουλειά του είναι καθαρά Post-Punk ή αν προτιμήσει να συνεχίσει στο υβρίδιο αυτό που περιλαμβάνει και το Hip-Hop. Το σίγουρο είναι πως μιλάμε για έναν καλλιτέχνη που διατηρεί το στοιχείο του ράπερ ασχέτως της ηχητικής φόρμας και φυσικά κρατάει και το ενδιαφέρον μας ζεστό για το επόμενο βήμα του.
Το Ugly κυκλοφορεί από τις Method/Interscope σε LP, CD και ψηφιακή μορφή.
Πάνος Γιαννόπουλος
