Στο παγκάκι κάποτε ξαπόσταινες!
Στο παγκάκι έδινες ραντεβού. Χαζολογούσες περιμένοντας το ραντεβού. Έτρεχες με λαχτάρα να αγκαλιάσεις το πρόσωπο που σε περίμενε. 

Παλιά.

Σήμερα τα πιο πολλά παγκάκια του κέντρου της Αθήνας έχουν γίνει εστίες για ανέστιους παρίες μιας πόλης που γίνεται όλο και πιο αφιλόξενη. 

Νωρίς το πρωί, ο άστεγος έχει μόλις ξυπνήσει. Μέσα στο κρύο και την βουή της πόλης που τρέχει και πάει στις δουλειές της…
Αυτός μάλλον θα παραμείνει εκεί, περιμένοντας να νυχτώσει να κουρνιάσει. Ή μπορεί και να σουλατσάρει ζητιανεύοντας.

Στο παγκάκι κάποτε ξαπόσταινες, τώρα το παγκάκι είναι το λάφυρο – κρεβάτι για κάποιους. Να γλυτώσουν από το παγωμενό τσιμέντο. 

Γιάννης Καφάτος