Ο Θοδωρής Σουρβίνος κάθε ημέρα (και) του 2017 διάλεγε ένα τραγούδι, νέα κυκλοφορία. Τώρα, μια εβδομάδα πριν αποχαιρετήσουμε την παλιά χρονιά, και υποδεχτούμε το 2018 ετοίμασε τις λίστες με τα 50 καλύτερα τραγούδια. Πάμε λοιπόν: PART 7
5-1
5. JOE GODDARD – CHILDREN (of the sun)
Το ότι ο Joe Goddard των Hot Chip είναι ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλια στην σύγχρονη ηλεκτρονική σκηνή είναι αναμφισβήτητο. Επίσης μπορείς να τον πεις και pop star, στο style του James Murphy. Απλός, προσιτός, καθημερινός και απόλυτα προσηλωένος στη μουσική του δημιουργία. Το φετινό του album Electric Lines ήταν εντυπωσιακό. Κι αυτό μπορείς να το πεις αναμενόμενο.
Αλλά το Children (of the sun), ένα από τα πολλά singles αυτού του δίσκου, ήταν τόσο καλό, πολύ πέρα του απλού. Το καλύτερο dance κομμάτι που έχω ακούσει εδώ και πολύ καιρό. Πιστό στην house παράδοση, αλλά απόλυτα μουσικό και απόλυτα σύγχρονο. Εθιστικό ως εκεί που δεν πάει και πλέον ένα modern classic, για τα παιδιά όλων των γενιών. Ακόμα και των ερχόμενων.
4. KAMASI WASHINGTON – TRUTH
Τον λες και βασιλιά της νέας jazz σκηνής. Ένα ep έβγαλε φέτος, στο νέο του label (την απόλυτα cool Young Turks) και συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε. Τι χρειαζόταν? 15 λεπτά, εθιστικής και ουσιαστικής μαγείας. Και φαντάζομαι θα μας πει κι άλλες σπουδαίες μουσικές ιστορίες στο μέλλον.
Δε χρειάζεται να πούμε περισσότερα. Η μουσική μιλάει μόνη της.
3. MOSES SUMNEY – DOOMED
Και πέρυσι στη λίστα με τα 5 καλύτερα κομμάτια της χρονιάς με το φοβερό Lonely World. Και φέτος με το απίστευτο Doomed, μέσα από ένα εξαιρετικό ντεμπούτο . Τι άλλο να κάνω για να τονίσω πως πρέπει όλοι να μάθουμε τον Moses Sumney όσο είναι ακόμα καιρός?
Αν και πιστεύω πως είναι αναπόφευκτο να μάθουμε αργά ή γρήγορα έναν τόσο σπουδαίο και προφανώς συνεπή καλλιτέχνη. Στ’αυτιά μου η καλύτερη νέα φωνή, γενικά και ο καλύτερος νέος καλλιτέχνης. Το μόνο που χρειάζεται να κάνει, είναι να συνεχίσει να κάνει τόσο καλή μουσική, όπως μας έχει συνηθίσει αυτά τα δύο χρόνια, όσους τον πιστέψαμε από την πρώτη στιγμή που τον ακούσαμε.
Αν όλα πάνε όπως πρέπει το 2018 θα είναι η χρονιά που θα τον καθιερώσει, μέσα από τις tour και τις συμμετοχές σε μεγάλα festivals (είναι εξαιρετικός live) . Και αυτό ο μοναδικός μουσικό,τ’αξίζει. ΑΠΟΛΥΤΑ.
2. FATHER JOHN MISTY – PURE COMEDY
Κλασικός. Αμερικάνος. Σπουδαίος τραγουδοποιός. Ότι κολακευτικό κι αν πεις για τον φετινό Father John Misty που μας ξανασυστήθηκε με το σπουδαίο Pure Comedy, είσαι μέσα.
Παιδί της παράδοσης των κλασικών τραγουδοποιών και ο καλλιτέχνης και το φετινό δημιούργημα του. Μαγική αναπαραγωγή του ήχου του Randy Newman, σε σημεία του John Denver και όλων των μεγάλων 70s Αμερικάνων τραγουδοποιών, για τη σύγχρονη εποχή (που στην τελική ζει ένα 70s revival στον πυρήνα της). Και στίχοι που απόλυτα περιγράφουν τον προβληματισμό του σκεπτόμενου πολίτη των ΗΠΑ στις έσχατε μέρες που ζει, με πρόεδρο τον απροκάλυπτο Trump.
Ίσως για αυτά τα μεγαλεπίβολα που γράφει, πολύ τον θεωρούν έναν προσποιητό άνθρωπο. Αλλά δεν το νομίζω. Ακόμα κι αν είναι, το Pure Comedy δείχνει έναν απόλυτα συνειδητοποιημένο και απόλυτα ΣΟΒΑΡΟ τραγουδοποιό, χωρίς ίχνος αχρείαστης προσποίησης και σοβαροφάνειας. Ειλικρινής, μεστός και καθόλου διδακτικός. Και καλλιτεχνικά αρτιότατος σε βαθμό που όλοι πλέον εκτιμήσαμε το σπουδαίο του ταλέντο.
Και το ομότιτλο τραγούδι είναι ένα αριστουργηματικό κλασικό, ενήλικο, ραδιοφωνικό single, που σε γυρίζει στις σπουδαίες εποχές του ραδιοφωνικού τραγουδιού.
Τι περισσότερο να κάνει (και πόσο καλύτερα να το κάνει) κάποιος μουσικός, για να μας πείσει και να φέρει το κλασικό (και ίσως retro) όραμα του, στην εποχή του? Ευτυχώς βρήκε την ανταπόκριση που του άξιζε και συνέβει ένας μουσικός και εμπορικός θρίαμβος.
1. GRIZZLY BEAR – THREE RINGS
Μεγάλωσαν σαν μπάντα από κάθε άποψη με το φετινό αριστουργηματικό Painted Ruins. Πήρε καιρό, αλλά ακούγεται η πολύ και ουσιαστική δουλειά σε κάθε νότα του δισκου. Και μας τον σύστησαν μ’αυτό το σοκαριστικά καλό αριστούργημα. Δεν περιγράφεται το μουσικό ταξίδι στο τραγούδι αυτό. Το λες πολυθεματικό. Το λες βγαλμένο από τις καλύτερες στιγμές των μεγάλων Radiohead. Μπορεί να είναι κι αυτά. Αλλά είναι πολλά περισσότερα.
Είναι ένα άρτιο, άψογα δομημένο, σύγχρονο έπος. Με απόλυτη συναισθηματική φόρτιση, αλλά και απόλυτο έλεγχο του συναισθήματος σε σχέση με τη μουσικότητα και τη φόρμα. Με διακυμάνσεις και απόλυτα σύγχρονη οπτική. Μελωδία, στίχοι, ατμόσφαιρα, συναίσθημα, αρμονία και ενορχήστρωση στον πιο υψηλό βαθμό.
Το καλύτερο τραγούδι του 2017. Ένα κομμάτι που ασφαλώς και θα αντέξει στο χρόνο και σαφώς θα είναι ορόσημο στην καριέρα, των πλέον πολύ μεγάλων, Grizzly Bear. ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΟ και διαρκώς αποκαλυπτικό, όσες φορές κι αν το ακούσεις.
