28/03/2024

Της αδελφής μου το παιδί πόσες φορές παιδί μου είναι;

Της αδελφής μου το παιδί

Πριν 12 χρόνια ήρθε στη ζωή μου το πρώτο μου ανιψάκι. Όταν έμαθα ότι η αδελφή μου περιμένει παιδί αναφώνησα: «δεν είμαι έτοιμη να γίνω θεία!». «Δεν σε ρωτήσαμε!» ήταν η εύλογη απάντηση.

Πριν κάποια χρόνια λοιπόν, η οικογένεια μεγάλωσε, καθώς ένα κοριτσάκι έκανε την εμφάνισή του. Και όπως συνηθίζεται, πήραν φωτιά οι φωτογραφικές μηχανές και οι κάμερες (τα smart phone στην Ελλάδα δεν ήταν ακόμη διαδεδομένα). Έκτοτε έγινα θεία άλλη μια φορά, και εκεί μάλιστα έχω και δεύτερο ρόλο, αυτόν της νονάς. Και δώστου πάλι με τα μηχανήματα του διαβόλου ανά χείρας!

Για όσους δεν έχουν παιδιά, τα ανίψια σίγουρα λειτουργούν ως κάτι ανάλογο. Ο ρόλος της θείας/θείου όμως είναι πολύ πιο διασκεδαστικός. Είναι η αρκετά πιο cool έκδοση των γονιών ή γιαγιαδοπαππούδων μιας και η θεία/ος δεν καλείται να παίξει κάποιον ουσιαστικό ρόλο στη διαπαιδαγώγηση και στη διαμόρφωση χαρακτήρα των παιδιών. Αυτό το κάνει αυτομάτως πιο fun. Έχεις τη διάθεση και τον χρόνο να γίνεις φίλος με τα ανίψια, να τσαλακωθείς και δεν έχεις και καμία απολύτως υποχρέωση να είσαι σοβαρός. Το κάνουν άλλοι για ΄σένα.

Τα πετυχαίνεις στις βόλτες τους ή την ώρα που ξεκουράζονται και δεν χρειάζεται να γίνεις ο κακός που πρέπει να τα βάλει να διαβάσουν ή να κοιμηθούν.
Σίγουρα θα τα πετύχεις κάποια στιγμή να γκρινιάζουν, αλλά και πάλι δεν είσαι εσύ αυτός που πρέπει να βγάλει το φίδι από την τρύπα!
Επίσης δεν ανησυχείς μήπως τα κακομάθεις γιατί ο χρόνος που περνάς μαζί τους εκ των πραγμάτων είναι πιο λίγος. Γι΄αυτά αγχώνονται άλλοι.
Τέλος, τα ανίψια είναι ένας τρόπος για να έρχεσαι σε επαφή με τον νεανικό τρόπο σκέψης όταν πια έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε που κυκλοφορούσες στις σχολικές αίθουσες, καθώς και όταν δεν έχεις δικά σου παιδιά για να μαθαίνεις τις καινούργιες μόδες στα παιχνίδια, στα ρούχα, στο λεξιλόγιο ή στη μουσική. Και φυσικά όσο και αν νομίζεις ότι είσαι προχωρημένος και μπροστά από την εποχή σου, πάντα τα ανίψια θα έχουν κάτι να σου πουν που θα σου αποδείξει ότι…έχεις γίνει λίγο μπάρμπας και υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος τον οποίο αγνοείς και ας νόμιζες ότι ξέρεις όλες τις μοντερνιές που κυκλοφορούν (όπως τις σκρολάρεις στο κινητό σου). Πρόσφατα μάλιστα έμαθα ότι η κορεάτικη ποπ μουσική είναι μεγάλη μόδα στους εφήβους, πράγμα που με άφησε άφωνη, γιατί στα δικά μας παιδικά / εφηβικά χρόνια, θεσμός ήταν η βρετανική και αμερικάνικη μουσική.

Όσο και να σε εκπλήσσουν όμως, ένα είναι το σίγουρο. Τα ανίψια μπορεί να μην είναι τα παιδιά σου, όμως σίγουρα τα αγαπάς σαν δικά σου. Θέλεις να είναι ευτυχισμένα και ξέγνοιαστα όπως θυμάσαι τον ανήλικο εαυτό σου και εύχεσαι να σε αγαπούν και αυτά όσο εσύ.

Μαίρη Παπαδογιάννη

 


Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*