Την Κυριακή παρευρέθηκα σε μια από τις πιο πολυαναμενόμενες συναυλίες της σεζόν, αυτή της Μαρίνας Σάττι στο Θέατρο του Λυκαβηττού.
Η συναυλία είχε γίνει sold out από τον Ιούλιο, μετά την επιτυχία των συναυλιών της τραγουδίστριας στην Τεχνόπολη. Το καλοκαίρι που μας πέρασε ήταν … Satti–faction, με τις επιτυχίες Ζάρι, Lalalala, Mixtape, Στην υγειά μας και Αχ Θάλασσα να ακούγονται παντού.
Από τις 14:00 (!) άρχισαν να προσέρχονται οι πρώτοι θεατές, ενώ πριν ανοίξουν οι πόρτες στις 19:30 είχαν κατακλύσει τον λόφο του Λυκαβηττού. Οι νεαρότεροι θαυμαστές της Σάττι φορούσαν μπλουζάκια που είχαν παραγγείλει ειδικά για τη συναυλία, ενώ άλλοι κουβάλησαν αξεσουάρ που είχαν φτιάξει.
Ως opening acts ακούσαμε την πρωτοεμφανιζόμενη Αλκμήνη και την Έλενα Λεονή που γνωρίσαμε στα φωνητικά της Σάττι. Ανάμεσα στους θεατές διέκρινα και διάφορα άτομα του καλλιτεχνικού χώρου, με τις οικογένειές τους και μου έκανε θετική εντύπωση ότι δεν ζήτησαν κάποια «vip» μεταχείριση αλλά περίμεναν στην ουρά κανονικά. (Ένα παρατράγουδο στα social media ήταν η αναστάτωση της life coach Κατερίνας Σαλάκα που ζητούσε να μπει στα καμαρίνια λίγο πριν ξεκινήσει η συναυλία, γιατί νόμιζε ότι θα εμφανιστεί επί σκηνής.)
Κατά τις 21:30 η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε, και η Μαρίνα εμφανίστηκε στην σκηνή ξεσηκώνοντας το πλήθος που είχε στηθεί ώρες πριν για να μπορέσει να βρεθεί όσο το δυνατόν πιο κοντά της. Η ποπ τραγουδίστρια βγήκε με τη φόρα της επιτυχημένης της περιοδείας τους τελευταίους 3 μήνες σε Ελλάδα και εξωτερικό. Όπως μοιράστηκε από το ξεκίνημα της συναυλίας, η συγκεκριμένη εμφάνιση στο Θέατρο του Λυκαβηττού θα ήταν πιο προσωπική.
Μια τέτοια στιγμή ήταν η παρουσία 120 χορωδών από το μουσικό σύνολο Chores, που αποτελεί το project της από το 2018 και περιλαμβάνει γυναίκες 15-60 ετών. Η Μαρίνα, η Έλενα και η Ερασμία τραγούδησαν μαζί με τις Chores καθηλώνοντας το κοινό. Όπως είπε και η Σάττι, η μισή της ζωή είναι το project Chores και η άλλη μισή η ατομική της καριέρα. Η συγκεκριμένη συναυλία μου θύμισε για άλλη μια φορά, πως μπορεί το ευρύ κοινό να «φανατίστηκε» με τη Σάττι φέτος που συμμετείχε στην Eurovision και που κυκλοφόρησε την πιο «ποπ» μουσική της, αλλά δεν αποκόπηκε από τις μουσικές της ρίζες. Η πλούσια μουσική της παιδεία, η διπλή καταγωγή της, η ιδιαίτερη μουσική χροιά και το «θράσος» της έχουν δημιουργήσει κάτι πολύ ξεχωριστό και σκηνικά ενδιαφέρον.
Μετά από 1μιση ώρα γεμάτη τραγούδι και χορό, η Σάττι καληνύχτησε το κοινό της και βγήκε από την σκηνή. Επέστρεψε όμως για μια συγκλονιστική ερμηνεία του Αχ Θάλασσα -του κομματιού που αφιέρωσε στη μνήμη του πατέρα της- με τις Chores. Πάνω που νομίζαμε πως αυτό θα ήταν το peak της βραδιάς, η Μαρίνα εμφανίστηκε ξανά στη σκηνή μαζί με την Jaklin από τους Ladavina, το συγκρότημα που εκπροσώπησε φέτος την Αρμενία στην Eurovision κατακτώντας την 8η θέση. Η Jaklin είπε τα καλύτερα για την καλλιτέχνιδα Μαρίνα Σάττι και την ζεστή της ψυχή και στη συνέχεια ερμήνευσε το Jako ξεσηκώνοντας το κοινό.
Πριν μερικούς μήνες σας έγραφα από εδώ για την τελευταία τηςYenna (ο πρώτος δίσκος της Σάττι) στο Gagarin, ενώ ακολούθησα από κοντά την ανοδική της πορεία με αφορμή το Ζάρι και τώρα παρευρέθηκα στην τελευταία συναυλία της στην Αθήνα για τον P.O.P. Η περιοδεία μπορεί να συνεχίζεται μέχρι τον Νοέμβριο με πολλές ευρωπαϊκές πόλεις, αλλά αισθάνομαι ότι σύντομα θα έχουμε νέα μουσική από την Μαρίνα Σάττι και ίσως ακολουθήσει διαφορετικό μονοπάτι.
Κι ας φέρει, ό,τι θέλει μετά, τα, τα!
Αναστάσης Πινακουλάκης
