28/03/2024

«Το Woodstock και ο μύθος του» των Κώστα Μπλιάτκα και Στέφανου Σακελλαρίδη

Συνέντευξη με τον Κώστα Μπλιάτκα (Δημοσιογράφο - Συγγραφέα)

Woodstock
Το Woodstock ήταν μια ιστορική στιγμή.

Όταν έπιασα το βιβλίο «Το Woodstock και ο μύθος του» (εκδόσεις Επίκεντρο) στα χέρια μου μεταφέρθηκα σε ένα μεσημέρι στα τέλη της δεκαετίας του 80 στον κινηματογράφο Όπερα όταν (ξανα)προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ που γυρίστηκε εκείνες τις «μαγικές» μέρες στην Αμερική. Ήμουν φοιτητής.

Τα τραγούδια τα ήξερα, αλλά είναι εντελώς διαφορετικό να τα δεις στο ξεχωριστό περιβάλλον εκείνης της στιγμής!

Το Woodstock ήταν μια ιστορική στιγμή. Ανεπανάληπτη. Άλλωστε και φέτος που πήγαν να το επαναλάβουν για την επέτειο δεν τους προέκυψε.

Οι Μπλιάτκας και Σακελαρίδης κατάφεραν με την αγάπη και το δημοσιογραφικό μεράκι να μας παραδώσουν ένα μοναδικό τόμο με άρθρα, μαρτυρίες και πλούσιο φωτογραφικό υλικό που πετυχαίνει ένα διπλό στόχο!

Woodstock
Κώστας Μπλιάτκας (δεξιά) και Στέφανος Σακελαρίδης (αριστερά)


Το βιβλίο «μιλάει» στην καρδιά των μεγαλύτερων που ξέρουν – δε θα πω των μυημένων αλλά κεντρίζει το ενδιαφέρον κάθε νέου που θέλει να ξέρει.

Η εποχή, τα κινήματα, τα αιτήματα, η μουσική παρουσιάζονται με έναν ξεχωριστό τρόπο. Η λογοκρισία επί χούντας στην προβολή του ντοκιμαντέρ είναι μια σπουδαία δουλειά των συγγραφέων και στις μέρες μας (λόγω Joker και αστυνομικής επέμβασης) αποκτά ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Οι συγγραφείς μεταφέρουν τον παλμό της κάθε ημέρας σε ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο στο οποίο παρουσιάζονται οι καλλιτέχνες αναλόγως με την ώρα εμφάνισης.
Χωράει ένας μύθος, όπως είναι το φεστιβάλ στο Woodstock σε ένα βιβλίο; Φτάνοντας στην τελευταία σελίδα από «Το Woodstock και ο μύθος του» η απάντηση είναι ένα γεμάτο χαρά, νοσταλγία και μελωδίες: ΝΑΙ!
Η συνέντευξη με τον κ. Κώστα Μπλιάτκα μου ξεκαθάρισε διάφορες απορίες, και όχι μόνο για το «τότε».

 Ποιους αφορά το «θαύμα» του Woodstock σήμερα;

Όλες τις γενιές θα έλεγα. Είναι μια «στιγμή» των sixties που εμπνέει και σήμερα ως κορύφωση της ιδεαλιστική ουτοπίας, αλλά και αποθέωσης της μουσικής που τότε λειτούργησε ως «όχημα» στις εξεγέρσεις για την κοινωνική αλλαγή. Όσο κι αν τα νερά κάποια στιγμή υποχώρησαν….

– Τι ήταν αυτό που έμεινε από εκείνο το καλοκαίρι;

Οι ιδέες, οι οποίες αστράφτουν ακόμα , έστω κι αν δεν άλλαξαν τον κόσμο. Επίσης τα τραγούδια και οι μορφές των μεγάλων καλλιτεχνών που εμφανίστηκαν εκεί,

Woodstock
Το Woodstock και ο μύθος του κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Επίκεντρο


– Μήπως ο «μύθος» γύρω από το Woodstock χρησιμοποιήθηκε από κάποιους για δική τους προβολή και τελικά αλλοίωσε την όποια αξία είχε;

Πάντα υπάρχουν τέτοιοι , στο περιθώριο μιας μεγάλης απογείωσης , που προσπαθούν να φέρουν τα όσα συμβαίνουν και τη γενική ευαισθησία , στα «μέτρα» τους .

– Σήμερα θα μπορούσε να γίνει ένα αντίστοιχο γεγονός, χωρίς να κινδυνεύει να είναι ένα εμπορικό κακέκτυπο της μεγαλειώδους εκείνης στιγμής;

Είναι δύσκολη ερώτηση. Δεν συγκρίνονται οι εποχές. Η νεολαία της εποχής μας, της κλιματικής αλλαγής και της τεχνητής νοημοσύνης και θα πρόσθετα και της «τεχνολογικής ανεργίας» κάποια στιγμή θα εκφραστεί παγκόσμια, μαζικά και δυναμικά. Δεν νομίζω όμως ότι το τραγούδι θα έχει τη δύναμη που είχε την εποχή του Γαλλικού Μάη, του πολέμου στο Βιετνάμ και του Γούντστοκ.

Woodstock
Δύο από τις πιο εμβληματικές στιγμές του φεστιβάλ ήταν όταν ανέβηκαν επί σκηνής ο Τζόε Κόκερ και ο Τζίμι Χέντριξ


– Η μουσική σήμερα είναι το ίδιο επιδραστική στη νεολαία όπως την εποχή που γέννησε το Woodstock;

Πιθανότατα όχι. Σίγουρα εποχή μας έχει πολύ ταλαντούχους μουσικούς ενώ και η τεχνολογία έχει αλλάξει το τοπίο της μουσικής. Υπάρχει πολυδιάσπαση του ακροατηρίου ενώ άλλες πια είναι οι πλατφόρμες της επικοινωνίας , άλλες οι δυνατότητες προώθησης της δουλειάς στο διαδίκτυο και άλλες οι απαιτήσεις.
Πως θα ήταν σήμερα ένα φεστιβάλ για την ειρήνη, την αγάπη και τη μουσική, που θα αλλάξει την πορεία του ροκ και θα μείνει για τον επόμενο μισόν αιώνα νέο ανεξίτηλο σύμβολο ενός ιδεαλισμού; Ποιοι οι νέοι Σαντάνα, η Τζάνις Τζόπλιν, ο Τζίμι Χέντριξ, η Τζόαν Μπαέζ, ο Τζο Κόκερ, ο Ρίτσι Χέιβενς ως πρωταγωνιστές της νέας απογείωσης; Δεν ξέρω…

– Πώς σχολιάζετε την αστυνομική παρέμβαση στους κινηματογράφους που έπαιζαν τον Joker – σε αντιδιαστολή με την αντίστοιχη στην πρώτη προβολή του ντοκιμαντέρ για το φεστιβάλ;

Ίδιος είναι πάντα ο φόβος της εξουσίας και των οργάνων της όταν διαισθάνονται την απειλή από την απρόβλεπτη «διεισδυτικότητα» της Τέχνης -«καλής» ή «μέτριας» – και τον ξεσηκωτικό ώρες -ώρες χαρακτήρα της.

– Σήμερα βλέπετε, αφουγκράζεστε ένα νεανικό κίνημα που θέλει «ν’ αλλάξει τον κόσμο»;

Ναι και θα είναι τέκνο της ανάγκης να εξουδετερώσουν οι νέοι τα κακά που τους αφήνει η δική μας γενιά . Μια γενιά που υπήρξε άπληστη, επιπόλαιη και δέσμια μιας λατρείας της «επίπλαστης ευημερίας «. Αυτής που έφερε την καταστροφή του πλανήτη και διόγκωσε την ανεργία.

– Ποιος καλλιτέχνης από αυτούς που συμμετείχαν στο Woodstock σας έχει επηρεάσει (με ποιον τρόπο).

Η Τζόαν Μπαέζ. Υπήρξε μεγάλη, αυθεντική καλλιτέχνης που δεν έχασε ποτέ το πάθος για κοινωνική αλλαγή αλλά και κράτησε χωρίς να υποχωρήσουν σε μαγεία τα τραγούδια της, τον πολιτικό άξονα. Δεν αποθέωσε τις «ουσίες», ούτε επηρεάστηκε από την εμπορευματοποίηση.

– Παρακολουθείτε συναυλίες; Ποια θεωρείτε κορυφαία και ποιο γκρουπ ή καλλιτέχνη θα θέλατε να έχετε δει;

Όσο μπορώ πια. Παλιά έκανες οικονομίες αιματηρές για να πας σε μια συναυλία στο εξωτερικό ή έτρεχες για να είσαι εκεί στα κοντσέρτα μεγάλων καλλιτεχνών στη Ελλάδα. Είμαι λάτρης των Stones, του Σαββόπουλου, των Who, του Mark Knopfler, αλλά και της τζαζ.

Γιάννης Καφάτος


mm
About Γιάννης Καφάτος 2242 Articles
Γιάννης Καφάτος, Μπαμπάς, δημοσιογράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός, tattoer, T-shirt maker, dj, και ποιος ξέρει τι άλλο (ακόμη). Σπούδασε πολιτικές επιστήμες πήρε όμως πτυχίο από το ΡΟΔΟΝ και άλλα συναυλιακά "ιδρύματα". Ταξιδεύει λιγότερο από όσο θα ήθελε.

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*