Για τον νεαρό Άγγλο Willie J. Healey τα έχουμε ξαναπεί σχετικά πρόσφατα. Εξαιρετικό ταλέντο, μοιάζει να έχει ότι χρειάζεται για να χτίσει ένα καλό όνομα. Θυμίζει την περίπτωση του Ty Segall, με πολύ πιο βρετανικά στοιχεία. 

Στο Lazy Shade of Pink παρουσιάζει μια πλευρά κοντά στα 70s του Paul McCartney, πάντα διατηρώντας τα υψηλά standards τραγουδοποιίας που τον διακρίνουν και συνεχίζει να  το κάνει άψογα και σαφώς ξανπροβάλει την εξαιρετική αίσθηση του humor που τον διακρίνει. 

Μ’όλα αυτά μαζί, για άλλη μια φορά, συνεχίζει να κερδίζει τις εντυπώσεις και να κρατά το ενδιαφέρον αμείωτο και να αφήνει πολύ σημαντικές υποσχέσεις.

Θοδωρής Σουρβίνος