28/03/2024

Η Ακαδημία Επιστημών των ΗΠΑ τιμά τη μνήμη του Φώτη Καφάτου

Φώτη Καφάτου

Υπήρξε κορυφαίος επιστήμονας που όχι μόνο ξεπέρασε τα ελληνικά σύνορα αλλά κατάφερε να πρωτοπορήσει και να εδραιωθεί σε διεθνές επίπεδο.
Ο Φώτης Καφάτος άφησε πίσω του μια μοναδική παρακαταθήκη και οι νέες γενιές ερευνητών διδάσκονται από το έργο του.

Τώρα η Εθνική Ακαδημία Επιστημών των ΗΠΑ τιμά τη μνήμη του Έλληνα βιολόγου με μία ειδική έκδοση, όπου την επιστήμη του αλλά και τον τόπο καταγωγής του, το Ηράκλειο.

Μπορεί κανείς να δει τη βιογραφία στον εξής σύνδεσμο: [http://www.nasonline.org/publications/biographical-memoirs/memoir-pdfs/kafatos-fotis.pdf]

Μετρά 2 χρόνια απουσίας

Η είδηση του θανάτου του, στις 18 Νοεμβρίου του 2017, σκόρπισε θλίψη στην παγκόσμια ερευνητική κοινότητα. Ο Φώτης Καφάτος είχε γεννηθεί στις 16 Απριλίου 1940 και  άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 77 ετών στο Ηράκλειο.

Ως νεαρός ερευνητής στο Harvard ο Φώτης Καφάτος
Ως νεαρός ερευνητής στο Harvard

Από το 2005 μέχρι το 2010, ήταν ο πρώτος πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας και στη συνέχεια επίτιμος πρόεδρός του και μέλος του επιστημονικού του συμβουλίου. Διετέλεσε καθηγητής στο Imberial College και στο Harvard, καθώς και στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Κρήτης. Είχε ασχοληθεί ιδιαίτερα με την ελονοσία.

Σπούδασε ζωολογία στο Πανεπιστήμιο του Cornell   το 1961 και Βιολογία στο Harvard το 1962. Έλαβε το διδακτορικό του στο Πανεπιστήμιο του Harvard στη βιολογία το 1965.

Ήταν βοηθός καθηγητής στο Harvard από το 1965 μέχρι το 1969, όταν και ανακηρύχθηκε καθηγητής στο ίδιο πανεπιστήμιο, θέση που διατήρησε μέχρι το 1994. Το 1972 μέχρι το 1982 ήταν καθηγητής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και από το 1982 καθηγητής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.

Ο Φώτης Καφάτος  σε μικρή ηλικία
Ο Φώτης Καφάτος σε μικρή ηλικία (δεξιά), ο αδελφός του, Αντώνης (στο κέντρο), και ο ξάδελφός τους, Αντώνης

Το 1982 ίδρυσε το Ινστιτούτο Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας, του οποίου ήταν πρόεδρος μέχρι το 1993, στο Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας. Την περίοδο 1993-2005 ήταν γενικός διευθυντής του Ευρωπαϊκού Εργαστηρίου Μοριακής Βιολογίας. Από το 2005 μέχρι τον θάνατό του ήταν καθηγητής ανοσογενομικής στο Imberial College του Λονδίνου.

Ήταν μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των Ηνωμένων Πολιτειών από το 1982, μέλος της Academia Europaea το 1991. Είχε εκλεγεί ξένο μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών το 2002 και της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου το 2003.

Το 2007 έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών. Ήταν ιδρυτικό μέλος και πρώτος πρόεδρος του  Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας (ΕΣΕ). Διατέλεσε πρόεδρος μέχρι το 2010 και έπειτα επίτιμος πρόεδρος του ΕΣΕ.

Πηγή: Πατρίς


Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*